Benoemingenbeleid valkuil voor verbindend leiderschap
16 Sep 2021, 04:44
foto


De tot nog toe door de kennelijk zeer hard werkende president en zijn team gepleegde en nog te plegen strategische inspanningen die uiteindelijk verlichting moeten brengen voor het Surinaamse volk worden grotendeels onvoldoende  gedragen door een goed deel van de samenleving. De ingeslagen korte termijn privé preferenties van deze president neutraliseren zijn huidige en toekomstige prestaties steeds weer. De president schijnt het niet te kunnen laten steeds weer met zijn korte termijn nepotisme/benoemingen van family and friends, in zijn voet te schieten.     

De al ruim een jaar aanzittende president Santokhi heeft zich, sinds hij met zijn vicepresident een valse start maakte met de nepotistische benoemingen, steeds verder in een situatie gemanoeuvreerd waarbij hij volledig van zijn voetstuk dreigt te vallen. De populariteit van de president is momenteel uiterst zorgelijk te noemen. De allereerste valse start betrof zijn door hem geheim gehouden informele ontmoeting tot in de late uurtjes met de voormalige door het volk afgewezen ex-president Bouterse, die dit later openbaar maakte en daarmee de ontmaskering van de onbetrouwbaarheid van de president inleidde.

Tezamen met de vele door hem gewekte verwachtingen en beloften (o.a. aanpak corruptie en terughalen van gestolen gelden/geen nepotisme) voor de verkiezingen, die niet waargemaakt of nagekomen werden, kerfde hij keer op keer meerdere littekens van woordbreuk bij een groot deel van de samenleving, waarmee hij zelf degene is die zijn eigen betrouwbaarheidsimago stelselmatig afbreekt en in zekere zin zijn eigen politieke kamikaze acties aan het inzetten is. Dat de geloofwaardigheid en daarmee het gezag van de president bij iedere toespraak van hem a priori ter discussie staan, heeft hij met name aan zijn eigen onverantwoord optreden inzake het onwelriekende benoemingenbeleid van family and friends te danken.

Indien de president spreekt van een betreurenswaardige sociale verloedering onder het volk, welk voorbeeld geeft hij (en ook de vicepresident) dan met zijn immorele corrupte (ongerechtvaardigd verrijkende) benoemingen van familie en vrienden, waarbij sporen van etnische voorkeur evident zijn? Handelt de president prudent (waar hij zo prat op gaat) hierbij? Is een aanpassing van de statuten van Staatsolie slechts ter facilitering van zijn echtgenote in de rvc, moreel of prudent te noemen? Is het benoemingenbeleid van de vicepresident het referentiekader voor het benoemingenbeleid van de president of vice versa? Is hier ook de kreet 'eenheid van beleid' van toepassing?

Binnen de door de president steeds bezongen harmonische en vredige symbiose van alle etnische bevolkingsgroepen in Suriname, zou iedere wanklank die aan dit ideaal en deze harmonie afbreuk doet, volstrekt verwerpelijk en resoluut van de hand moeten worden gewezen.

De president zal zich toch moeten realiseren (en er feitelijk naar moeten handelen) dat iedere door zijn verwerpelijk nepotistisch beleid gecreëerde etnische verdeeldheid in de samenleving, de nagestreefde economische doelstellingen verder zal frustreren.

Prevaleert voor de president de korte termijn visie van voortzetting van nepotisme en bevoordeling in eigen familie- of vriendenkring of na herpositionering de lange termijn strategie van integer handelen, rust en stabiliteit? Het multi-etnische electoraat dat transparant en verbindend leiderschap beloofd was door deze president, dealt nu niet alleen met het beschadigde vertrouwen doch ook met de effecten hiervan die doorwerken in een harmonische functionering van de Surinaamse multi-etnische samenleving.

Bedacht zal men moeten zijn of het fenomeen dat, nu de regeerelite wordt uitgemaakt door voorheen achtergestelde etnische bevolkingsgroepen (i.c. Hindoestanen en Marrons) leidend tot enige weerstand bij de voormalige (stads)Creolen die tot heden overwegend de regeermacht uitoefenden, wordt uitgebuit door de politieke oppositie die met haar achterban geen kans zal laten voorbijgaan de rassenkaart op te kloppen en uit te spelen.

Als vader des vaderland zal de president niet alleen met vaderlijke hand deze destabiliserende pogingen moeten bezweren, ook het overstijgen van de eigen partijlijnen en conflicterende partijbelangen is vereist om daadwerkelijke  stappen te maken tot verbindend leiderschap die in tijden van crisis zo dringend gewenst zijn.

'Integrity is the most valuable and respected quality of leadership.  Allways keep your word'


Roberto  Manniesingh




Advertenties