Toen Dean Gorré in 2018 opnieuw werd aangesteld als bondscoach van Suriname had hij plaatsing voor de Gold Cup als doelstelling. Ook was hij in een interview met een lokaal dagblad voorzichtig optimistisch over de prestaties op de Gold Cup, toen hij aangaf dat hij 'het niet onmogelijk acht voor Suriname om dit toernooi te winnen'. De eerste doelstelling werd na keiharde inzet van spelers en staf bereikt in november 2019. Sindsdien heeft de moederorganisatie alles in het werk gesteld om beroepsvoetballers van Surinaamse origine toe te voegen aan de selectie.  Dit traject verliep in het begin nogal stroef, maar vanwege de Covid-19 pandemie lag het internationale voetbal maanden stil, waardoor het groen licht van de FIFA toch nog op tijd kwam.

Nadat de horde van het werven van professionals succesvol genomen was, begon men groter te dromen en kwam de ontwikkeling van Natio in een stroomversnelling terecht. Op regelmatige basis werden topspelers toegevoegd, hetgeen zoveel vertrouwen gaf, dat de doelstelling gaandeweg zelfs verruimd werd met: plaatsing voor de WK eindronde in Qatar. De verantwoordelijken namen voetstoots aan dat de profs het karwei wel zouden klaren en treurden er niet om dat contactsport in Suriname verboden was. Vanwege wereldwijde Covid-beperkingen kon de bondscoach geruime tijd niet naar Suriname afreizen, waardoor de amateurs die hier te lande voetballen, aangewezen waren op de assistent-bondscoach. Oefenwedstrijden vonden geen voortgang, maar niemand scheen er erg in te hebben, want de profs zouden het varkentje wel even wassen.

De WK-kwalificatie brak aan, de eerste drie wedstrijden werden gewonnen en steeds meer mensen schaarden zich achter Natio, in de veronderstelling dat plaatsing voor het WK haalbaar was, want Suriname bestond nu immers grotendeels uit professionele voetballers. Dit was op zijn zachtst uitgedrukt, een onrealistische verwachting. Wat men voor het gemak scheen te vergeten, was de omstandigheid dat ook de tegenstanders professionals in hun gelederen hebben. Deze realiteit werd pijnlijk duidelijk toen Canada de Surinaamse selectie declasseerde en een eind maakte aan alle illusies. Toen de verantwoordelijken weer met beide benen op de grond stonden, werd voorafgaand aan de Gold Cup gesteld dat Natio zonder verwachtingen daar naartoe ging. Na het debacle tegen Canada is de groep langere tijd bij elkaar geweest in de Verenigde Staten om te trainen en te acclimatiseren.

Op de Gold Cup is gebleken dat Natio zich nog steeds in het proces van transformatie bevindt. De ploeg is jong en moet nog veel stappen maken om op het gewenste niveau te komen. Iedereen moet beseffen dat voetballen een teamsport is en dat alle actoren goed moeten samenwerken om succes te boeken. De individuele spelers zijn stuk voor stuk kanjers, maar er hapert nog veel aan het team als geheel (bestuurders, staf en spelers). Ik laat de pers en het grotere publiek voorlopig even buiten beschouwing. Iedereen moet weten wat de doelstelling is en moet bereid zijn om zijn schouders onder het werk te zetten. Om succes te kunnen behalen als team, moet er samenhang zijn tussen alle actoren. De mate van samenhang zal uiteindelijk doorslaggevend zijn voor het succes of falen.

Mireille Hoepel