De kadermeeting van de NDP op vrijdag 10 januari heeft velen op de heupen gewerkt. Dat was al goed te merken op social media vanaf vrijdagavond. Maar, dat het inhoudelijke van de kadermeeting zoveel belangstelling zou genieten van aanhangers van oppositionele partijen, dat zij zelfs zijn gestruikeld over de manier waarop de voorzitter van de partij zou hebben gelopen op die bewuste dag, maakt het alleen maar hilarischer.

Het effect van de meeting was dan ook vrij goed te merken door de snelheid waarmee Idris Naipal een ingezonden stuk heeft kunnen publiceren op Starnieuws. Opvallend is dat Naipal moeite heeft met uitspraken gedaan door de partijleden Abrahams en Afonsoewa. Die, let wel, op een politiek podium hebben gestaan om hetgeen waar zij heilig in geloven te verdedigen. Dat is zoals ik het heb geleerd, nog steeds het democratisch recht welke ook door Idris dient te worden gerespecteerd.

Opvallend was de woordkeuze van de schrijver om de NDPers te beschrijven. Dat hij ervoor kiest om hen te bestempelen als te zijn ‘militanten’. De schrijver probeert dus invloed uit te oefenen op het onderbewustzijn van de lezers en gelijk een graan van haat en angst te zaaien in de gedachtengang van de lezers. Meneer Naipal, u hebt volkomen gelijk wanneer u stelt dat wat u zaait u zult oogsten. De vraag is dan wel, als u zich heel erg bewust bent van wat het precies is, dat u zaait. En als u dat bent, dan bent u ronduit kwaadwillig bezig naar dit volk toe.

De schrijver roept op tot de eerbiediging van de democratie en de rechtsstaat en het garanderen van de veiligheid van de burgers. Ik vraag mij af waar de bezorgdheid omtrent de veiligheid was van de schrijver toen er diverse protestacties zijn gehouden in de straten van Paramaribo, waar ook de partij waar hij aan behoort, aan heeft deelgenomen. Toen werd de democratie dus wel geëerbiedigd en werd de veiligheid ook gegarandeerd?

Of wenst de schrijver te insinueren dat de opkomst van de achterban zodanig groot zal zijn op 22 januari, dat hij er nu al hoge koorts van krijgt? Deze dubbelzijdige benadering van de schrijver doet veel vraagtekens opwerpen.

Welk bewijs heeft de schrijver voor de beschuldiging aan het adres van de ‘militante NDPers’ dat het hun doel is, het ‘kapotmaken van de sociale structuur van het land’? Of is dit de zoveelste poging van hem om delen van het volk angst aan te jagen die totaal misplaatst is?

Het bevreemd mij, dat de schrijver zo bezorgd is over de beleving van de democratie en de rechtstaat en tegelijk oproept tot het indammen van de rechten van de burgers om vrijwillig aanwezig te zijn bij het gerechtsgebouw om de President te ondersteunen.

Het is ronduit lachwekkend dat vanuit de schrijver er gesteld wordt dat ‘ze angst en onderling wantrouwen willen zaaien’, zulks terwijl er geen enkel bewijs is voor zo een grove leugen en aantijging aan het adres van de NDP. Maar uit het heel artikel van de schrijver is duidelijk te halen, dat zijn doel is te zinspelen op verdeeldheid en onderlinge haat onder het volk. 

Insinuaties als dat ‘ze’ proberen te intimideren en ‘het volk’ moet zich niet laten intimideren en bedreigen. Is ‘het volk’ van de schrijver die en deze? Behoort de achterban van de NDP dan niet tot ‘het volk’. Is de schrijver bezig een wig te drijven tussen het Surinaamse volk en mensen bezig aan te zetten tegen elkaar?

Het is crimineel en misleidend, dat de schrijver incompetent is om de rechten van de burgers te respecteren. En dat volgens de schrijver er alleen sprake is van een rechtstaat en democratie wanneer mensen de straat op komen om te protesteren tegen de zittende regering en niet wanneer burgers uit sympathie en eensgezind zich wensen te begeven naar het gerechtsgebouw ter ondersteuning van de President.