“Maar één menselijk ras”. Dat is de boodschap die de Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelings Partij (ABOP), vandaag 10 oktober bij de herdenking van de Dag der Marrons, meegeeft aan de Surinaamse gemeenschap. De ABOP ziet het als vanzelfsprekend, dat alle mensen als gelijken geschapen zijn en dat wij ongeacht geloofsovertuiging of uiterlijke verschillen, allemaal gelijkwaardig zijn. Daarom beoogt de partij een bundeling van alle vaderlandlievende en democratisch ingestelde personen ongeacht ras en religieuze overtuiging, om de Surinaamse maatschappij in al haar facetten tot ontwikkeling te brengen.

Surinamers moeten ongeacht woonplaats makkelijk toegang tot standaard levensbehoeften zoals onderdak (woning), kleding en voedsel, maar ook stromend water, elektrificatie, goede medische zorg en onderwijs hebben. Dit wil de partij bereiken door de opbouw van een moderne bestuurlijke orde, die op het principe van participatie gebaseerd is. Maar ook door de economische, sociale en culturele orde waarbij het belang van het Surinaamse volk centraal staat, te bevorderen.

Elke inwoner van ons land, verdient een eerlijke kans om naar vrijheid, welzijn en blijdschap te streven. Het is de taak van de overheid om deze voorwaarden voor de burger te creëren, zodat de burgers vrij zijn, om zelf hun eigen pad te kiezen. De regering moet vooral voorzichtig zijn om niet aan de individuele rechten van de burgers te komen. En wij moeten als Surinamers, niet vergeten hoe hard onze voorouders voor deze rechten hebben gestreden.

Driehonderd jaar geleden begon de West-Indische Compagnie met de immorele handel van mensen uit Afrika. Deze mensen werden tegen hun wil op landbouwplantages te werk gezet. De behandeling was onmenselijk; voor het weglopen, opstandigheid of diefstal, werd de neus of oren, been of achillespees van de slaaf afgesneden. Soms werden slaven aan een vleeshaak door de ribben gehangen, of levend verbrand. Toch lukte het een deel van de gevangenen, om de plantages te ontvluchten en ontstonden rond 1765 kleine marrongemeenschappen.

Deze Marrons maakten gretig gebruik van hun vrijheid, door anderen uit slavernij te verlossen. Ook werden de plantages regelmatig aangevallen en geplunderd. Dit was de aanleiding voor de autoriteiten om soldaten op de Marrons af te sturen, en de start van vele mislukte pogingen van het koloniaal bewind om de Marrons systematisch uit te roeien. Vanwege de vele nederlagen, was de kolonisator genoodzaakt, om vrede met deze strijders te sluiten. Laten wij de strijd van onze Surinaamse voorouders niet vergeten. 

De ABOP wenst elke Surinamer een bezinningsvolle dag van de Marrons.