Suriname
heeft diverse ervaren onderwijskundigen alsmede pedagogen met veel betere
managementkwaliteiten dan de persoon die nu de scepter zwaait bij het
ministerie van Onderwijs Wetenschap en Cultuur (MinowC). De huidige minister
heeft onder andere ontwikkelingspsychologie gestudeerd, een ondersteunend vak
gelieerd aan bijvoorbeeld onderwijs alsmede pedagogiek.
Al vele
jaren wordt dit ministerie niet technocratisch bestuurd tevens gerepresenteerd
wat heel belangrijk is voor de toekomst van de jeugd. Natuurlijk moet ook op
verantwoorde wijze de grote sommen aan financiële middelen adequaat besteed
worden door de leiding van dit ministerie.
Lilian
Ferrier schijnt - net als enkelen van haar voorgangers - geen enkel respect te
hebben voor het onderwijsveld gezien zoals het feit dat zij er met de botte
bijl op inhakt. Bijna elke dag lezen wij in de media hoe zij op intimiderende,
confronterende zelfs autoritaire wijze richting geeft aan dit ministerie. Ik
vraag mij in alle rust af of zij door de verantwoordelijke regeringsleiders
gecoacht wordt voornamelijk om de besluitvorming op democratische wijze tot
stand te brengen om de rust in de gebieden waarop dit ministerie zich richt -
onder andere als één van de bestuurders van ons land - te garanderen. Met name
met het oog op de verkiezingen in 2020 wegen de laatste loodjes het zwaarst!
Ferrier
doet haar naam echt geen eer aan als bewindvoerder temeer omdat onder andere de
Bond van Leraren (BvL) de zoveelste staking heeft afgekondigd, omdat wederom niet met de vakbond
onderhandeld is betreffende de mutaties alsmede het te voeren beleid wat juist
bij Onderwijs, Wetenschap en Cultuur evident is.
Met name de
samenleving maakt zich grote zorgen omtrent de inhoud van de ongecontroleerde
richtingen die dit ministerie uitgaat vaak zonder deugdelijk (wetenschappelijk)
onderzoek. Bijvoorbeeld E.G. Plet (pedagoog) heeft onderzoek gedaan ten aanzien
van leerlingen op de basisschool. Eveneens betreffende de hogere vormen van
onderwijs in Suriname bestaat er voldoende literatuur. Uiteindelijk moet
bestudeerd worden door terzake deskundigen op de bruikbaarheid idem dito
toepassing van de studies. Dit vergt tijd en betrokkenheid van onze
bestuurders. Vandaag de dag, nota bene in het digitale tijdperk, is het zeer
onwenselijk om zonder de professionals bij het beleid te betrekken, besluiten
te nemen. Dan ben je echt niet bekend met het nogal weerbarstige onderwijsveld.
Het is dan ontzettend slecht om autoritair te handelen. Juist daardoor komt de
ondeskundigheid tot uiting!
Dat er nu
weer stakingen zijn aangekondigd, treft in de eerste plaats onze kinderen. De
vraag die gesteld kan worden is: “Wat heeft het ministerie gedaan om zulks te
voorkomen?” Het begint velen de keel uit te hangen dat dit ministerie al vele
decennia lang - veelal door onkundige managers - is geleid. Een recent benoemde
minister had zelfs een elektrotechnische achtergrond terwijl hij leiding gaf
aan dit ministerie. Uiteraard zijn managementkwaliteiten belangrijk doch goede
professionele kennis van de uitdagingen bij dit ministerie is minstens zo
belangrijk. In ieder geval blijkt de huidige minister met haar negatieve
attitude op deze punten slecht te scoren. De volgende vraag is: “Hoe lang zij
van plan is om het huidige beleid voort te zetten en wordt dit tevens
geaccepteerd door de samenleving, professionals en of onze regeringsleiders?”
Het is meer dan noodzakelijk dat er een andere - bij de tijd passende beleid -
wordt uitgedragen. Het kan nimmer zo zijn dat men in het schuitje zit en mee
moet varen omdat onkunde tevens ondemocratisch handelen de boventoon voeren bij
dit ministerie. Ik verwacht dat er snel orde op zaken wordt gesteld tevens
duidelijke opdrachten door de superieuren aan deze minister worden gegeven in
het belang van onze kinderen. In het onderwijsveld moet er nu rust komen om de
achterstanden die als een repeterende breuk zijn ontstaan te voorkomen.
Robby
Roeplall