Het besluit van Den Haag werd al geruime tijd verwacht. Het is voor de derde achtereenvolgende jaar dat Curaçao zijn overheidsfinanciën niet in orde krijgt. Er zijn grote tekorten, het eiland geeft meer uit dan het aan inkomsten heeft.

In 2010 nam de Nederlandse regering de schulden van het eiland over in ruil van financieel toezicht. Dat deed zij ook met de andere eilanden die onder haar vallen. Op Saba en Aruba na zijn alle Nederlandse eilandsgebieden op een bepaalde manier onder curatele geplaatst. De verwachting is dat Aruba al heel snel hetzelfde lot ondergaat als de overige gebiedsdelen.

Zwak financieel beheer en zwakke belastinginning is na 2010 gewoon voortgezet op Curaçao. De Nederlandse financiële bijstand aan het eiland kwam ook weg te vallen, met daarbij een zwak ambtenarenapparaat en weinig leiderschap  op ministeries en onvoldoende bestuurlijke vakkennis. Bovendien is Curaçao een parlementaire democratie naar Westers model, maar er is eigenlijk weinig parlementaire controle. Gevolg is dat de regering  niet ter verantwoording werd geroepen voor onder andere slecht financieel beheer.

De economie van Curaçao krimpt al drie jaar met daarbovenop de crisis in Venezuela die zijn invloeden heeft op het eiland. De werkloosheid op Curaçao is gestegen boven de 20%. Het toezicht van de Nederlandse regering op Curaçao kan minimaal 3 tot 5 jaar duren, gezien het feit dat het eiland er op alle gebieden slecht voor staat en er op dit moment geen pasklare korte termijn oplossingen liggen.