Het Assembleelid brengt projecten onder de aandacht die niet uitgevoerd zijn door de regering. De belofte om Suriname tot een voedselschuur te maken door onder andere de rijstsector naar grotere hoogte te brengen, is niet gerealiseerd. De goedkope leningen via het Agrarisch Kredietfonds (AKF) tegen een lage rentevoet zijn ook uitgebleven. Het baggeren van de Nickerierivier sedert 2018, productie van zaaizaad, goede opkoopprijzen voor de natte padie zijn allemaal beloftes die niet waargemaakt zijn, zegt Kalloe. 

Het Assembleelid merkt op dat sommige boeren zelfs failliet zijn gegaan door het wanbeleid van de regering voor wat de rijstsector betreft. “Ik heb de president niets horen zeggen over de lage opkoopprijzen van een baal natte padie, waarvoor er zelfs een petitie ingediend was. Over de compensatie van 15 procent voor het verlies dat de boeren hebben geleden, is geen woord over gerept. De vraag is wat de looptijd zal zijn voor de leningen die via de Nationale Ontwikkelingsbank zijn beloofd aan de boeren en welke boeren en of agrariërs zullen hiervoor in aanmerking komen”, vraagt Kalloe zich af. 

De VHP'er wil weten waar de regering negen jaren lang was en waarom juist nu, kort vóór de verkiezingen zogenaamd allerlei beloften te doen. Volgens de parlementariër hebben boeren zelfs bedragen van SRD 35 en SRD 50 ontvangen voor een baal natte padie. Het gevolg was dat bezittingen van hen op de veiling zijn beland en de landbouwers zijn failliet gegaan. Grote rijstverwerkers en exporteurs hebben kans gezien om deze bezittingen zelfs op te kopen. 

Ook de kwestie Canawaima is een misleiding, stelt Kalloe. De indruk wordt gewekt alsof Guyana niet wil meewerken, terwijl er wederzijdse afspraken zijn gemaakt en een verdrag getekend is door partijen. Er zijn duidelijke afspraken gemaakt over de goederenstroom, het overzetten van passagiers, het onderhoud van de Canawaima veerboot waarvoor de Surinaamse autoriteiten verantwoordelijk zijn.  Kalloe stelt dat er twee aandrijfmotoren kapot zijn gegaan. Al drie jaren lang sukkelt het bestuur hiermee. “De president heeft de verantwoordelijkheid voor het buitenlandse beleid en nu is er sprake van inkomstenderving van miljoenen op zo een belangrijke verbindingsroute. Zo een belangrijk verdrag tussen twee buurlanden is niet adequaat opgepakt en dit is een zeer trieste zaak”, meent Kalloe. Het Assembleelid heeft weinig geloof in de vele beloftes die door Bouterse gedaan zijn in het rijstdistrict tijdens de NDP-massameeting. 

Wanita Ramnath