Wie veel praat, heeft veel te verantwoorden
14 Feb 2019, 18:48
foto


Ooit iemand zien uitglijden die steevast probeert staande te blijven? Ja, dan is het vergelijk met de berichtgeving vanuit de regering in de zaak Gersie, snel gemaakt. Minister Hoefdraad stelt dat Soewarto Moestadja niet heeft gelogen in DNA omdat Gersie nog in functie was. De vraag was echter of er onduidelijkheid was en niet of hij in functie was. Het antwoord geeft Hoefdraad zelf met de woorden “de situatie kon nog alle kanten opgaan”. Moestadja loog dus niet omdat hij simpelweg niet wist waarover hij sprak! Hij zegt het zelf, ik sprak op basis van de informatie die ik had.

Dan volgt selectieve verontwaardiging, na 16 berichten via dit medium alleen al. Een verdediger van de regering stelt dat er dramatische reacties zijn die zwaar gevoed worden door de politiek. Gelijk heeft diegene ja want het ontslag was een politiek besluit en niets anders. Een belangrijke zin was dat een levens en politieke les is dat niemand onmisbaar is. Dit is zo toepasselijk omdat bij die uitspraak je ongetwijfeld jezelf ook meeneemt. Oud-bankier Jim Bousaid die het enigszins beter kan weten, stelt dat de stap ongunstig is.

Heel het bankwezen staat meteen op de stoep van de president. De wisselkoers stijgt per ommegaande. Toch stellen broodschrijvers dat de commotie behoorlijk overdreven en ongegrond is. Gersie zal hebben gehandeld naar de competenties en kwaliteiten die hij heeft. M.a.w., hij kan niet helpen, hij wist niet beter. Belachelijk maken en bagatelliseren van iedereen die er een andere gedachtegang op nahoudt. Deze modus operandi is niet onbekend. Het dient echter alles behalve ‘landsbelang'. Even maakte ik me ernstig zorgen. De volgende zin stelde me toen gerust. “Het maakt mij niet uit wie de scepter zal gaan zwaaien bij de Centrale Bank van Suriname.” De persoon was dus niet serieus.

De minister stelt verder dat er geen onrust mag worden gecreëerd in de samenleving.
De aanpak vanuit de regering roept dan slechts meer vragen op. Gewoon iets meedelen dat je 24 uur eerder had gezegd niet te zullen doen. Alleen om daarna te stellen dat de regering er niets over zal zeggen omdat het een prerogatief is van de president. Transparant beleid zou zeggen dat je jezelf tegenspreekt. Als je na je prerogatief dan stelt dat je rekent op ondersteuning in het dragen van deze collectieve verantwoordelijkheid, is de verwarring compleet. Het was toch jouw prerogatief?

Mijn grijze cellen maken overuren en denken aan een bekend Engels gezegde: If you can't convince them, confuse them. Mijn grootmoeder zou zeggen wie veel praat, heeft veel te verantwoorden. Ik hoop ijdel dat die verantwoording komt. Aan mijn Surinamers zeg ik; wie zwijgt stemt toe!

Marlon Hoogvliet
Wan dyaya Srananman
Advertenties

Tuesday 19 March
Monday 18 March
Sunday 17 March