10 oktober in Paramaribo zingend en dansend gevierd

Het is gezellig dansen met de Inheemse groepen in de Palmentuin. De Marrons en de Inheemsen zijn al heel lang de beste vrienden, legt een zangeres uit. Samen met de andere bezoekers 'a kindi' e broko' minutenlang, voordat het ritme sneller wordt en in kaseko overgaat. Op verschillende plekken in het land wordt 10 oktober, Marrondag, nu vaker Fiiman Dey genoemd, herdacht. Het is 258 jaar geleden dat de kolonisator en de tot slaafgemaakten die zichzelf uit de slavernij hadden bevrijd, vrede sloten.

De hele maand zijn er activiteiten door verschillende organisaties gepland, van culturele manifestaties tot lezingen. De gezelligheid in de Palmentuin is toegenomen na de aankomst van de Poolo Waka. Hoewel het geen massa betrof was de wandelmars erg luid, kleurrijk en zeer aanstekelijk. De Palmentuin is tegelijk ook een markt waarbij er eten, drinken en traditionele kledij gekocht kan worden. De bezoekers schijnen daar niet bepaald geïnteresseerd in te zijn. De mensen verzamelen zich bij het hoofdpodium waar verschillende groepen optreden.

De groepen zijn ook langs de Kathedrale Basiliek geweest. De speciale dienst, die net zo kleurrijk was, was een paar minuten eerder afgelopen toen de Poolo Waka langskwam. Naast de zeer levendige zangdienst zijn ook de optredens van de Saramaccaanse en Aucaanse groepen in de Basiliek, bijzonder geweest. Bisschop Karel Choennie heeft ook veel aandacht besteed aan het belang van een gezond milieu en de rol van de binnenlandbewoners daarbij.

De Poolo Waka is begonnen op het Plein van 10 oktober 1760 waar traditioneel enkele ceremoniën plaatsvinden. President Desi Bouterse heeft het plengoffer bijgewoond en een krans gelegd bij het monument. Na een rij van sprekers heeft hij ook de aanwezigen toegesproken. Bouterse concludeert dat de ontwikkeling van de nazaten van de tot slaafgemaakten niet te stuiten is en de steun van de overheid zeker geniet daarbij. “We zijn met jullie,” benadrukte hij. Bouterse heeft ook opgeroepen tot eenheid onder de Marrons.

Bouterse heeft na afloop aan journalisten aangegeven niet onder de indruk te zijn van de Liba Krutu die tegelijk plaatsvond in het binnenland. De Marronstammen hebben op de krutu aangegeven niet eens te zijn met de benoeming van Albert Aboikoni tot granman van de Saramaccaners. De stammen hebben ook besloten om een hechte eenheid te vormen. Daarbij is een vlag onthuld waarbij een vuist centraal staat tussen Wan Famii, Wan Busikondee, Wan Kofu. Ondertussen gaat het feest door in de Palmentuin. De stroom valt even uit, maar geen nood. Je hebt niet altijd stroom nodig om feest te vieren wordt er bewezen. Het geroffel begint, de dansers melden zich aan. Het publiek doet mee.

President Bouterse, die volgens het programma ook aanwezig zou zijn, is niet meer gekomen naar de Palmentuin. Minister Edgar Dikan van Regionale Ontwikkeling verontschuldigde hem: “a be’m kon dya ook tu ma a skin… ie sabi? Soms yu e bepaal ma na a bigi Man na loktu e bepaal san yu o man du.”

René Gompers