Inheemsen gedenken voorouders en eerste bewoners

De Verenigde Naties heeft 9 augustus uitgeroepen tot Internationale Dag der Inheemsen. Voor deze dag is gekozen, omdat de groep die belast was met het voorbereiden van de Declaration on Indigenous People zijn eerste bijeenkomst op 9 augustus had. De wereldbevolking bestaat voor vijf procent uit inheemse volkeren. In Suriname werd de Nationale Dag der Inheemsen of Ingi Dey voor het eerst in 2006 gevierd.

De nationale vrije dag is voor de Inheemsen heel erg belangrijk, omdat zij hiermee onder meer hun voorouders gedenken. Die zijn de eerste bewoners geweest van Suriname. Volgens de Inheemse radio-omroeper Justus Orasi zijn de Inheemsen altijd in Suriname geweest en leven zij in harmonie met elkaar, ondanks het feit dat er verschillende stammen zijn. In Suriname zijn er vijf Inheemse stammen bekend: de Arowakken, Caraïben, Wajana’s, Akoerio’s en de Trio’s. Het overgrote deel woont in tribaal verband in het binnenland en langs de kuststrook.

Bevolkingsbeleid
Vanuit zijn verantwoordelijkheid voor het formuleren van een bevolkingsbeleid wordt vanuit het ministerie van Binnenlandse Zaken (Biza) ook aandacht gegeven aan Internationale Dag der Inheemsen. Biza heeft het bevolkingsbeleid als één van haar prioriteitsgebieden aangemerkt. Het bevolkingsbeleid zal moeten bijdragen aan het realiseren van duurzame doelen op het gebied van reproductieve gezondheid, vruchtbaarheid, migratie, immigratie en bevolkingsspreiding. Via het Bureau Migratie en Integratie (BMI) werkt Biza samen met belanghebbenden uit overheid en ngo’s aan de implementatie van de Montevideo Consensus. De Montevideo Consensus is een regionale overeenkomst voor Latijns-Amerika en het Caraibisch Gebied. In dit verdrag zijn onder meer opgenomen de rechten van de inheemsen, waaronder grondenrechten en het recht op gezondheidszorg en onderwijs.

Behoud cultuur en religie
Orasi pleit voor behoud van cultuur en religie van de Inheemse bevolking. Hij merkt op dat deze zaken met de jaren heen zijn gaan vervagen. Orasi vindt het jammer dat onder invloed van buitenaf de cultuur en religie in de dorpen, met name het spirituele, wordt gezien als afgoderij. “Terwijl dat het niet is, want dat spirituele hebben we dus ook van God gehad”, legt hij uit.

Deze ontwikkeling heeft evenwel gemaakt dat er minder animo is onder jongeren om de cultuur en religie van de oorspronkelijke bewoners van Suriname te handhaven. Orasi doet daarom een oproep op behoud van die cultuur en religie: “Kijk mij dan niet aan als te zijn ouderwets. Het ouderwetse heeft zijn voordelen.”