Achtergrond gifgasoorlog coalitiepartners in Syrië

De recente raketaanval van de coalitiepartners gevormd door, VS, Verenigd Koninkrijk en Frankrijk in Syrië, i.v.m. het vermeende gebruik van gifgas door het leger van Bashar al-Assad in de rebellenwijk Douma, is volgens bronnen, een scenario van Westerse NGO.
De Franse president Macron heeft tegen de Franse televisie gezegd dat hij over bewijzen beschikt, dat het Assad regime gebruik heeft gemaakt van gifgas tijdens een aanval op Douma. Donald Trump daarentegen zegt dat de VS niet over een dergelijk bewijs beschikt, maar slechts een vermoeden heeft en dat men de rapportage af wil wachten van de onderzoekscommissie OPCW die zaterdag in Douma is aangekomen.

In een gesprek met Euronews heeft de Russische ambassadeur voor de EU gezegd dat de chemische aanval in Syrië in scene is gezet door de ‘Witte Helmen’ een door Amerika gefinancierde NGO die door de media wordt geroemd vanwege zijn zogenaamde ‘humanitaire’ werk, terwijl achter de schermen hele andere doelen worden nagestreefd en zelfs chemische aanvallen in scene worden gezet.

Ambassadeur Vladimir Chizov zei tevens dat er in Douma geen enkel lichaam te vinden was, noch iemand die behandeld werd voor ‘chemische’ verwondingen. Russische militaire specialisten hebben de regio bezocht, in de straten gelopen, zijn die huizen binnengegaan, hebben met lokale artsen gesproken en hebben het enige functionerende ziekenhuis in Douma bezocht, inclusief de kelder waar hele bergen lijken zouden liggen. Er was niet één lichaam te vinden, zelfs niet één persoon die zich na de aanval had laten behandelen.

Het gebruik van gifgas in oorlog
Wie er ook verantwoordelijk mag zijn voor de recente dodelijke gifgasaanval: het is niet de eerste keer in de geschiedenis van Syrië dat gifgas is gebruikt. Archeologen hebben in 2009 het waarschijnlijk eerste bewijs van chemische oorlogvoering in Syrië gevonden. Volgens Simon James, archeoloog bij de universiteit van Leicester, werd circa 1700 jaar geleden gifgas gebruikt toen een Romeins fort bij Dura Europos van een gewelddadige belegering door het machtige Perzische Rijk werd verslagen in een tunnel met potten bitumen en zwavelkristallen die in brand werden gestoken en een dodelijk giftige damp ontstond.

In de jaren zestig van de vorige eeuw werd duizend ton van het chemische wapen 'defoliants Agent Orange', een ontbladeringsmiddel gebruikt door het Westen in de Vienam oorlog, boven het tropisch regenwoud om de strategische doelen van het Viet Cong leger te vernietigen. In de jaren tachtig van de vorige eeuw zou Saddam Hoessain van Irak chemisch hebben gebruik tegen een Koerdisch opstand. In 2002 hebben de Russen bij de bevrijding van 700 gijzelaars in een theater in Moskow slaapgas gebruikt.

Westerse belangen in de Arabische wereld van het Midden Oosten. Naast de talloze belangen van de Westerse machten en Rusland over Syrië, denk daarbij aan gas- en olietransportleidingen, de onderliggende religieuze strijd tussen Soennitische en Sjiitische moslims (Irak, Saudi Arabië en Iran), is de strijd in Syrië een prachtig excuus voor zowel Macron als Trump om de aandacht van de kiezers van de nationale problemen in Frankrijk en de VS af te leiden. De Hegeliaanse dialectiek, waarbij met name Macron de situatie in zijn land niet meer beheerst en dus moet 'uitwijken' naar een bliksemafleider.

Na de Tweede Wereld Oorlog waren de grenzen van de Arabische wereld in het Midden Oosten bezet door de toenmalige grootmachten Frankrijk en Groot Brittannië, nadat zij daaraan voorafgaande de islamitische landen hadden bezet werd via het Sykes-Picotverdrag, het Midden Oosten verdeeld en zijn Sjiieten en Soennieten staten die in strijd met elkaar, Palestijnen en Joden die al zestig jaar een territoriaal (diaspora) oorlog uitvoeren, stateloze Koerden die strijden voor een eigen staat (Koerdistan) en zijn er vaak energie conflicten uitgevoerd door het westen in Irak, Libië en nu Syrië.

Het conflict in Syrië gaat over het ambitieus Nabucco-pijplijnproject van 's werelds grootste aardgasveld reserves in Qatar. Deze aardgas pijplijn moet door Syrië en Oost-Turkije, de Middellandse Zee bereiken voor export naar Europese staten om de afhankelijkheid van Russisch gas te verminderen. Het bewind van Assad moet worden uitgeschakeld voor de implementatie van deze LNG aardgaspijplijn.

In 2009 werd dit plan ondertekend door de president van Turkije en vier Europese staten. Qatar heeft ondertussen ongeveer drie miljard dollar in de Syrische oorlog en de 'rebellen' geïnvesteerd om het regiem van Assad ten val te brengen en een controversiële regering in ballingschap in Turkye (Istanbul) aan de macht te helpen voor de realisatie van de Nabucco aardgaspijplijn.

Al ten tijde van de 'Lawrence of Arabia' en daarvoor, woedt er een sektarische strijd in het Midden Oosten tussen Soennieten en Sjiieten, belangen strijd over aardolie en aardgas, het ten val brengen van leiders door verdeel en heerspolitiek en met steun aan rebellen (de Arabische Lente in Libië, Algerije, Egypte, Syrië, Jemen, Somalië), het confisqueren van miljarden aardolie dollars tegoeden van Irak en Libie op banken in de VS en in West-Europa.

De oorlog in Irak was door de voormalige Bush regering in elkaar gezet op grond van het bezit van chemische wapens door Sadam Hoesain, die nooit zijn gevonden. De oorlog in Afghanistan tegen de Taliban en El Quaida was in elkaar gezet door het Twin tower scenario in verband met de toegang tot de grote aardgas reserves van Turkmenistan.

Het was een aardgas pijplijn oorlog in Eurazië. De Taliban en El Quaida waren een belemmering voor het Westen voor de aanleg van een aardgas pijplijn van uit Afghanistan naar Turkmenistan. In 2009 verkocht Turkmenistan de aardgas reserves aan China die het nu via de 1833 km lange DSK pijplijn afneemt. Dit betekent een groot verlies voor de 44 westerse bondgenoten in de Afghanistan oorlog die sedert 2002 wordt uit gevochten met de Taliban. China heeft zonder enig conflict de aardgaspijplijn oorlog in Eurazië gewonnen van de Westerse staten.

De oorlog die Westerse machten in het Midden Oosten uitvoeren is een vicieuze cirkel van vernietiging en wederopbouw. De huidige cultuur van breuklijnen binnen de Arabische staten is het gevolg van verdeeldheid (naar etniciteit, afkomst, sektarisme) onder de bevolking die het aangrijpingspunt vormen van conflicten in Irak, Libië, Egypte, de facto Koerdistan op de grens van Syrië, Turkije, Irak en Iran, Syrië, Jemen, Somalië, Nigeria.

Deze conflicten worden door de media promoot voor de opzet van verzet beweging onder dissidenten buiten de staten (met eigen media) die met steun van het westen de gevestigde orde ten val moet brengen. Deze media-gedreven, geopolitieke dynamiek is bij de wortel van recente menselijke beschaving en zal blijven bestaan door het verschil in denken over de eigen cultuur en dat van anderen, de geopolitieke en economische macht in de wereld en globalisering van de wereld orde.

Hein Raghoebar M.Sc.
Faculteit der Humaniora