Nederlands parlement erkent de Armeense genocide
22 Feb 2018, 09:28
foto


Op het RTL-Nieuws in Nederland is een bericht verschenen dat aangaf dat er een motie door de vier regeringspartijen zou zijn aangenomen. Deze partijen die de meerderheid in het Nederlandse parlement hebben, zouden de Armeense genocide erkennen. Met dit besluit zouden de vier regeringspartijen een stap verder wensen te gaan dan de Nederlandse regering, die de genocide nooit officieel heeft erkend. De Nederlandse regering sprak tot nu toe over de ‘kwestie van de Armeense genocide’. De RTL journalist verwachtte dat het besluit van de regeringspartijen grote consequenties voor de relatie Nederland-Turkije, die al op een laag pitje is, zou hebben.

De Armeense Genocide
In 1915, ten tijde van het Ottomaanse Rijk, zijn honderdduizenden Armeniërs vermoord. De opinie van de Turkse regering is dat er geen sprake was van een geplande volkerenmoord. Volgens Turkije was er sprake van een oorlogssituatie, waarbij de Armeniërs een gevaar waren, omdat zij met de Russische vijand zouden samenspannen.

Vanuit Turkse regeringskringen is tot nu toe steeds woedend gereageerd en landen die overgaan tot erkenning van genocide worden met strafmaatregelen bedreigd. Zo waren er van Turkse regeringszijde felle reacties toen het Duitse parlement niet lang geleden de genocide erkende. Een andere felle reactie volgde toen Paus Franciscus recent nog sprak van de eerste genocide van de 20ste eeuw. Hierop volgde een diplomatieke rel tussen Turkije en het Vaticaan.

De in Suriname gepleegde genocide
De Nationale Reparatie Commissie Suriname acht het een goede zaak dat de regeringspartijen in het Nederlandse parlement de koppen bij elkaar hebben gestoken en hebben gemeend dat zij de misdaden die tegen het Armeense volk zijn gepleegd, te erkennen. Maar hiermee zien de parlementariërs de ‘splinter’ in de ogen van de Turken, maar niet de balk in de eigen Nederlandse ogen. Dit stellen wij aangezien Nederlandse onderdanen in de koloniale tijd ook in Suriname genocide hebben gepleegd, terwijl deze materie nog steeds geen punt van discussie in de Tweede Kamer van de Staten-Generaal is geweest, noch van een standpuntinname of tot compensatie voor gepleegde historische misdaden in de koloniale tijd in Suriname. Door de Nederlandse regering is er steeds verwezen naar de statement van de voormalig minister Rogier van Boxtel in 2001 tijdens de derde VN Anti Racisme Conferentie in Zuid-Afrika. De Nederlandse regering vond een spijtbetuiging voldoende en bood geen excuses aan ondanks verschillende VN resoluties hieromtrent over reparaties.

Voor wat betreft de genocide praktijken gepleegd door Nederlandse onderdanen gaan onze gedachten uit naar de periode van de West-Indische Compagnie (de Nederlandse regering was zelf een participant in het aandelenkapitaal van dit bedrijf) en de periode van de Geoctroyeerde Sociëteit van Suriname (een Amsterdamse onderneming van kooplieden-bankiers en de regenten-elite). Deze beide ondernemingen hebben in de koloniale tijd miljarden verdiend aan exporten van agrarische stapelgoederen uit Suriname. Deze goederen waren in de koloniale tijd de basisgoederen voor de verwerkingsindustrie in en rondom Amsterdam. Deze stapelgoederen zijn onder afschuwelijke omstandigheden van grondroof slavenhandel en slavernij van de Inheemsen en Afrikanen in Suriname, tot stand gekomen.

Duizenden Inheemsen en Afrikanen hebben in de periode van landroof, slavenhandel en slavernij, het leven gelaten. Rond 1667 toen Nederlanders gewelddadig de Engelse bezetters hebben verdreven leefden er naar schatting rond de 60.000 Inheemsen in Suriname en bij een volkstelling in de jaren 20 van de vorige eeuw waren er nog 1.400 Inheemsen overgebleven. Voor wat de Afrikanen betreft is de schatting dat gedurende de periode van slavenhandel en slavernij er rond de 350.000 Afrikanen door Nederlanders uit Afrika zijn aangevoerd. Bij de officiële afschaffing van de slavernij in juli 1863 waren er slechts nog 34.912 Afrikanen in Suriname overgebleven. Het opmerkelijke van de Surinaamse situatie was dat aan het einde van de officiële periode van de slavernij, de personen die de misdaden tegen de menselijkheid hadden gepleegd met compensatiegelden van de Nederlandse staat zijn beloond.

Het reparaties dossier
Het reparaties dossier van Suriname is al af en is al uitgebreid in de Caricom Reparations Commission, CRC aan de orde geweest. CRC is het officiële adviesorgaan van de Caricom staatshoofden. Inmiddels hebben de Caricom staatshoofden ook al een Tien punten programma voor reparaties aangenomen.
De Nationale Reparaties Commissie Suriname acht de tijd rijp dat de politieke partijen in het Nederlandse parlement zich zo langzamerhand ook moeten gaan bekommeren over de genocide die Nederlandse onderdanen en staatsdienaren in de vroegere kolonie Suriname hebben aangericht.

Armand Zunder,
Voorzitter van de Nationale Reparatie Commissie Suriname
Onder-Voorzitter van de Caricom Reparations Commission.
Advertenties

Tuesday 19 March
Monday 18 March
Sunday 17 March
Saturday 16 March