Column: Politieke Borrelpraat 378

“En heren, wanneer is er weer een nationale vrije dag volgens het principe: geef het volk vrij en feesten?”
“Niet zo satirisch, beste broeder; elk land heeft z’n nationale vrije dagen, ook dat voorbeeldnoordzeeland van jou. Onze volgende is 25 november.”
“Zo lang nog!”
“En met onze cokka-export gaat het vlot; zelfs afnemers van de Franse kant, zoals ene Rastah, komen hier ‘het witte poeder’ inkopen.”
“En zie: ‘poeder gevonden in container: douanier en landbouwer aangehouden.”
“En zo frappant: de inspek van de Douane betreurt niet de aanhouding, ach nee, wie valt daar nou over, hij betreurt ‘de wijze van aanhouding.”
“Ooow, moest meneer de douanier met gulden handschoentjes worden aangehouden?”
“Nee, dat weer niet, maar protocollair moest de politie eerst schriftelijk het Hoofd van de Douanedienst op de hoogte hebben gesteld dat zij, de politie, een medewerker van de douane nodig heeft voor verhoor, met opgave van de reden.”
“Ja? Dus zo: ‘Geachte Hoofd Wakker, hierbij delen wij u mede, dat wij uw geachte medewerker hoofdcommies eerste klasse Jantje van der Coke, vanwege een verdacht poeder in een container nodig hebben voor verhoor. Kunnen wij betrokkene morgenochtend om acht uur, als het u en de dienst schikt, komen….”
“Jeetje Sjaak, hou toch op. Hier gaat het zo: ‘Beambten X, Y en Z, go tik’a douanekil n’a haven. Direct, voordat hij verdwijnt, zoals onlangs bij ons arrestanten verdwenen, maar die kwamen wel weer terug.”
“Nu is die weledele commies in het bijzijn van eenieder aan het werk opgeplukt, weggeplukt en afgeplukt, nog wel met twee wagens, mocht de ene uitvallen.”
“Was het een van de wagens die op wonderbaarlijke wijze van het politieterrein verdwenen was om berovingen te plegen?”
“Nee mang! En zo werd dus de verdachte, met schande voor zichzelf en de wit geüniformeerde dienst afgevoerd.”
“Werd ook eerst naar Robbi Lach een brief geschreven dat een zijner piloten aangaande een ernstige vorm van mishandeling ener minderjarig kind voor verhoor in casu aanhouding wegens ambtshalve gedeponeerde aanklacht….”
“Hou weer op, mang! Het ging waarschijnlijk zo: ‘Go tik Askopu, fos a plane lusu en pappie is wekkevlogen.’ En zo werd ook die uit zijn cockpit geplukt zonder voorafgaande brief of weetikveel.”
“En op Sociale Zaken heeft die mevrouw de minister na een jaar ontdekt dat er een gat in haar Kinderbijslagbegroting is. Een krant vond dat de vorige minister bij overdracht aan de huidige alle gaten, holten, booby traps en valkuilen op het ministerie in het overdrachtsprotocol moest hebben opgesomd.”
“Maar dat is toch godsonmogelijk! Je bent als minister maanden hiermee bezig; dan nooit yu b’o draag over.”
“Maar dat gat kwam waarschijnlijk niet door haar gereshuffelde voorganger; het ging daar op SoZaVo veel eerder fout.”
“Heeft Stichting Paul-Pertjajah daar ook niet flink gerommeld en gefrommeld?”
“Oh jawel. Wat verwacht je als je een hongerige tijger in een welgevulde slagerij loslaat en de baas van de slagerij maar door de vingers ziet? Dat die tijger dan alleen maar die soot’amsoi uit de uitstalkast gaat opeten?”
“Maar nu is die vetpot voor onze Paul de Landrover voorbij; al z’n met hard en eerlijk frommelen en trommelen verworven aardse schatten komen een voor een op de veiling.”
“Ik moet niets hebben van jouw onlangs jarige voorzitter, maar dat uit de coalitie trappen van Paul de kampongboef, was toch wel een van zijn beste politieke daden.”
“Maar een tijdje vóór Paul, zat ene Willy-willy daar; ook zo een oud-geboefte, die heeft toch al vóór de onafhankelijkheid in Santo gezeten?”
“Maar na Paul zat mooi misi Alice daar; die skat van Lonnie. Die zal wel echt niet gestoeid hebben met de gelden voor de kinderbijslag.”
“Maar ik vind die huidige mevrouw daar op SoZaVo the right woman. Je hoort nauwelijks wat van d’r, maar ze probeert die Augiasstal daar op te ruimen.”
“En intussen gaat de ordening van die andere warwinkel, die van Wilgo en sem raskippen, gestaag verder. Het vrijblijvend verdelen van overuren, fictieve uurtjes en dubbel uitbetaalde overuren en dat soort dingen, wordt aan banden gelegd.”
“Net zoals Paar-me-sar bij de EBS vele miljoenen srd bespaart, door allerlei dubbele uitbetalingen te stoppen.”
“Zoals?”
“Je krijgt een fully loaded dienstwagen met vrij tanken, dan krijg je nog erbij een fikse autotoelage?”
“Eej, maar petje af voor de wijze waarop de Waarnemend Pres, tevens VeePee, onze ouwpa Wilgo eventjes tot rust heeft gebracht.”
“Tot rust gebracht? Hoezo? Wilgo ow puru law gi en dalijk, wacht maar.”
“Ashwien kaar Wilgo en zegt al vooraf dat hij bereid is om al die zo genoemde rancune-maatregelen van z’n stoute Minister van Onderwijs terug te draaien: ‘Ja echt, ik zal dat zeker doen, maar dan moet jij me schriftelijk aantonen met welke maatregel de minister welke wet, welk artikel lid zoveel sub zoveel van onze wet en de ILO-conventie heeft overtreden. Dag meneer Wilgoow, een prettige dag verder.”
“Beng!! Die zat! Netjes, op niveau; niet met teveel gebabbel en blablabla. Kom met je zwart-op-wit.”
“Ha, ha, dan hoor ik in mijn verbeelding onze Wilgoow tegen zijn makker Borry Rebenstein zeggen: ”Eej, Borry, ie lees den punte fu ILO alamala?”
“En Borry antwoordt in diezelfde fantasie dan: ‘No boi, mi bladerblader nomo ini a mang. Veel leeswerk, nog erbij in het Engels.”
“Maar ik hoorde in de Babbelkring op de zondag een gedegen econoom over zijn presentatie praten en over het groeipolen-ontwikkelingsplan van ingenieur Frank Essed.”
“Ja en wiens briljante ideeën door zijn kortzichtige, populistische partijvoorzitter in de ijskast werden gestopt, vandaar dat hij uit de Groene Partij stapte.”
“Maar een jongedame in die Kringenpraatclub merkte geïrriteerd op: ‘wanneer gaan wij nou lering trekken uit onze fouten; de geschiedenis herhaalt zich steeds.”
“Poti yonku dame, het herhalen van de geschiedenis dát is onze geschiedenis. Wetten maken gaat niet helpen, want juist als zo een wet zijn nut gaat bewijzen, maken de politieke leiders korte metten met zulke wetten.”
“Dan hoe gaan we verandering brengen? Door deze regering weg te jagen?”
“Ach nee, dat gaat niet helpen. Als de vorigen het zo goed hadden gedaan, waarom zijn ze dan in de oppositie beland?”
“Nu is de droom geen dure raffinaderij meer die alleen onze zware olie kan verwerken, maar de enorme gasvoorraden die ons buurland heeft aangeboord.”
“Maar vinden jullie het niet opmerkelijk dat onze westerburen, volgens mij voor het eerst in de geschiedenis van onze rare buurlandrelatie, ons het voorstel doen om samen te werken bij de exploitatie van hun enorme gasvoorraden?”
“En onze huidige Rudolf van den Olie, die in feite nog geen enkel Staatsoliewapenfeit heeft geproduceerd, begint meteen enthousiast te dagdromen over gas als energieopwekker voor West-Suriname, een pijpleiding naar de kust, gouden oliebergen voor Staatsolie, investeerders aantrekken enzo.”
“Ja, maar waarom gaat Guyana niet naar hun Engelssprekende Caricombuddy Trinidad voor de aardgasexploitatie? Trinidad heeft alle expertise van dat aardgas in huis, en dat al tientallen jaren lang.”
“Hoezo? Ze hebben toch alleen olie?”
“Echt niet! Trinidad behoort tot de stevige middenmoot van grote aardgasexporteurs in de wereld.”
“Hé, dan is het wel vreemd dat Guyana opeens z’n focus op ons richt.”
“En weten jullie dat dat aardgas dat naar boven komt een heel andere samenstelling heeft dan dat kookgas, LPG, dat we gebruiken?”
“Hoezo? Wat maakt dat nou uit?”
“Het maakt een hoop uit. Aardgas bestaat voornamelijk uit methaan, heeft een laag kookpunt, is alleen onder zware overdruk vloeibaar te maken bij min 160 graden Celsius. Het is dus moeilijk op te slaan. LPG komt vrij tijdens het kraken van aardolie en bestaat uit propaan en butaan en is bij veel minder overdruk vloeibaar te maken en makkelijker op te slaan en te vervoeren.”
“Maar aardgas en LPG branden veel schoner dan aardolieproducten als benzine, diesel en kerosine”
“Zeer zeker, en wereldwijd speelt aardgas een steeds grotere rol bij de verwarming en energieopwekking.”
“Dus het idee van onze Rudolf de Olieman is dan niet zo gek.”
“Inderdaad, maar de uitvoering zal het grote probleem worden. Hoe breng je het gas aan land? Waar sla je het op? Van waaruit exporteer je het?”
“Dan kan je het liever vanuit drijvende platformen vlakbij de gasvelden verkopen.”
“Inderdaad. Maar weet je wat voor investering dat kost? Dat gaan we toch nooit zelf kunnen ophoesten en Guyana zit met ditzelfde probleem: het zullen buitenlandse investeerders zijn die dit gaan doen en weer eens de grootste hap daaraan zullen verdienen.”
“De geschiedenis herhaalt zich dan weer, zou die vieve jongedame uit dat Kringengesprek hebben gezegd.”
“Inderdaad, dus we gaan weer wat verdienen via wat belastingen, wat werkgelegenheid en wat dienstverlening en invoerrechten bij de toelevering van producten.”
“Dat zijn we tot nu toe bij de mijnbouwindustrie voor het merendeel gebleven.”
“Maar hoe gaan we dit land dan tot ontwikkeling brengen?”
“Hoe ga je met 100.000 werkenden, waarvan de helft ambtenaar is, een leeg land vol bos en andere natuurlijke hulpbronnen verder tot ontwikkeling brengen? We hebben gewoon een tekort aan uitvoeringscapaciteit.”
“En uitvoeringscapaciteit heeft vooral te maken met manpower. We zullen zeker een 100.000 goedkope arbeidskrachten moeten importeren, anders zal het niet lukken. Maar dat willen we ook niet, want we zijn bang dat we een vreemdeling in eigen land gaan worden.”
“En toch komen ze sluipfasi ons land binnen, zeker zo een 50.000 in de afgelopen 15 jaar. En ze dragen duidelijk bij aan de economie, ze werken keihard en hebben een redelijk tot goed bestaan opgebouwd.”
“Oké, als we dan niets anders willen, dan gaan we maar zo moeten blijven doormodderen, waarbij de geschiedenis van corrupte politici en geldontwaarding zich steeds zal herhalen. Alle seminars, lezingen, onderzoekingen, proefschriften, discussies, gekakel in DNA en via de social media ten spijt.”
“Proost, want wij doen hetzelfde hier aan de bar.

Rappa