De Tetary's van de 21e eeuw: Hulde aan Sharda Thakoer

Het vertrek van prominente leden van de VHP is al een tijdje gaande. Hoezeer de broodschrijvers van de partij het ook zullen ontkennen, het is een vaststaand feit dat de keuken van de VHP in brand staat. En men weigert halsstarrig in te zien wat het probleem is. Iedereen die ontevredenheid uit of de brui aan geeft, wordt zwartgemaakt door de pajongwaaiers van de huidige leiding van de VHP. De oprichter, die een historisch aantal jaren leiding heeft gegeven aan die partij, keert zich zeker weten al enige tijd in z'n graf om. De partij is niet meer de VHP van weleer.

Gewezen voorzitter Ramdien Sardjoe wist met zijn 'shanti politiek' nog veel te redden van de nalatenschap van voorzitter Lachmon. Maar Sardjoe heeft een grondige politieke scholing gehad. Hij was dan ook decennialang dichtbij het politiek gebeuren en evenzo vele jaren vertrouweling van Jagernath Lachmon waardoor hij de gelederen gesloten wist te houden. Ik vond zijn, wat ik noem 'kool-en-geit-sparen-politiek' niet altijd verheffend, maar hij zorgde ervoor dat partijprominenten en zeker jong kader de VHP niet verlieten uit ontevredenheid.

Er is intern in de VHP enorme trammelant. Of het nou financiële verslagen betreft die niet transparant worden bijgehouden omdat mensen geld doneren en ze nergens in de boeken vermeld zouden staan (en het gaat om behoorlijke bedragen wordt aangegeven) of dat men gedoneerde gelden op privérekeningen zou hebben gestort of dat men geen inzage kan krijgen in de administratie. Het is allemaal lijden en last. En dit gebeurt bij een partij die pretendeert transparantie voor te staan en tegen corruptie te zijn. Ik weet zeker dat de broodschrijvers als door een wesp gestoken zullen reageren doch dat kan de feiten niet verdoezelen en de correspondentie heb ik zelf mogen inzien.

Het vertrek van prominente VHP'ers zoals Sharda Thakoer is een aderlating voor de partij. Zij heeft vanaf haar studententijd zich ingezet voor de VHP. En dan mag ze volgens de penningmeester van de VHP, letterlijk zwart zijn maar ze was een heuse VHP werkpaard en ik vermag niet in te zien waarom haar huidskleur in de politiek een rol zou moeten spelen. Want toen ze op alles ja en amen knikte, was haar huidskleur waarschijnlijk wit? Om te zien hoe men denkt over mensen met een zwarte huidskleur.

De broodschrijvers die haar nu op social media zwart trachten te maken moeten goed nadenken waar ze precies mee bezig zijn. Een vrouw met een academische opleiding, die zich heeft uitgesloofd voor de VHP wordt nu verguisd omdat ze een eigen mening erop na houdt en een bewuste keuze maakt om niet verder te gaan onder de huidige leiding. Sommige mensen moeten nu eindelijk beseffen dat de tijd van de Surinaams Hindostaanse vrouw die onderdanig is en ondanks haar opleidingsniveau tot de premissen van de keuken veroordeeld is, voorbij is. De moderne Surinaamse vrouw van Hindostaanse komaf neemt haar eigen beslissingen, trekt grenzen, laat niet met zich sollen, heeft haar eigen opvattingen, waarden en normen, loopt niet aan het leibandje van niemand en eist vooral op wat haar rechtens toekomt. De opmars van de moderne Surinaams Hindostaanse vrouw is niet te stuiten. Vraag het maar aan sociologen en historici als Maurits Hassankhan.

Alle indianenverhalen en gendercommissies ten spijt. De VHP leiding is nog duidelijk blijven steken in de gedachtegang dat vrouwen niet geëmancipeerde wezens zijn hetgeen conflicten teweeg brengt in de dagelijkse politieke verhoudingen. Men zal hoog en laag springen om te ontkennen maar de gedachtegang die daar leeft is dat de vrouwen vooral lekkere bara's moeten kunnen bakken en geen eigen mening (vooral als die conflicterend is) erop na moeten willen houden.

Toen ik vertrok vanwege verschil van inzichten over de koers die de VHP onder de huidige leiding volgde, werden broodschrijvers en anderen aangezet op social media en via andere kanalen om mij zo zwart als mogelijk te maken. Er werden allerlei walgelijke beschuldigingen geuit. Een democratische en zeer transparante keuze werd bestempeld als 'verraad'. Volgens die walgelijke figuren die de beschuldigingen uitten zouden allen die hun oorspronkelijke partijen de rug toekeerden en zich aansloten bij de VHP dus verraders zijn.

Ik werd ervan beschuldigd vertrokken te zijn voor een positie, voor geld etc. Al die haters zijn inmiddels van een zeer koude kermis thuisgekomen. Zij hebben het onderspit moeten delven en hun braaksel keihard moeten inslikken omdat mijn vertrek niets te maken heeft met zucht naar positie, geld of macht. Geen enkele ministerspost en geen geld van de wereld kan mij in de verleiding brengen. Ik heb velen zien vallen voor materiële verleidingen en heb ook hun lot mogen meemaken. Politiek is voor mij geen spel van materiële onzin maar een persoonlijke uitdaging om het anders te doen en een manier om met mensen en vooral mijn fans in contact te staan en al die mensen die ten einde raad aan mijn deur kloppen voor het een of ander niet met lege handen weg te sturen.

Verschillende mensen die geen zaagsel tussen de oren hebben (van eentje uit de onderstaande rij weet ik het inmiddels niet meer zo goed), konden wel zien wat het grote probleem is van de VHP dat prominente VHP'ers de partij de rug toekeren.
Ik zal enkelen citeren.

1. Mevrouw Hussainali-Mathoera zei in een e-mail tegen mij:
'Geschokt door de opzegging van je lidmaatschap van de VHP, dacht ik na wat zo een strijder, een voorvechter van de partij en partij idealen kan hebben bewogen tot deze stap. Wat kan zo een moedige vrouw, iemand die langer dan 20 jaren onafgebroken haar krachten heeft gegeven via de partij om de samenleving onvermoeibaar te dienen heeft bewogen tot deze stap. Iemand, die in de politiek en door de politiek zovele slagen en aanvallen heeft geïncasseerd. Iemand, die in stilte tranen van verdriet en blijdschap moet hebben gelaten. Die bedreigingen heeft getrotseerd (en dat weet ik ook) om de partij en samenleving te dienen. Wat kan zo een intelligente vrouw, die steeds haar kennis aan het verrijken was en deze ook heeft ingezet voor de partij hebben bewogen tot deze stap...

2. Robby Amain zei in een artikel op Starnieuws het volgende:
Het vertrek van Mansaram is het zoveelste bewijs dat de interne democratie in bepaalde partijen niet van het gehalte is als men de buitenwereld wil doen geloven. Het feit dat deze persoon langer dan 25 jaar haar krachten aan de VHP heeft gegeven en nu de partij toch heeft verlaten, geeft aan dat problemen zich daar voordoen die fundamenteel zijn van aard. Leden moeten hard werken, het vuile werk doen voor de partij, maar achteraf hebben zij geen inbreng in besluitvorming en het nemen van belangrijke beslissingen.

3. Ik citeer hier ook de ontevredenheid van Mr. Rewtie Sietaram neergepend in een artikel op Starnieuws, die onderstreept wat ik zelf heb gezegd bij mijn opzegging:
'Maar niet ik alleen, ook de leden van deze grote historische en groeiende partij horen ongerust te zijn als:
- de veranderingen, zoals vernieuwing, verjonging, democratisering, die de reden zijn van de groei afgelopen verkiezingen, slechts praatjes blijken;
- niet de regels van de partij worden gevolgd; respecteer de regels in je partij, voordat je praat over rechtsstaat;
- het pad verlaten wordt om de ‘oudere belaste’ politici te vervangen door schone, oprecht betrokken, jonge mensen;
- het pad verlaten wordt om vrouwen hun rechten en rechtmatige plaats te geven, ook in het hoogste bestuur. Ik ontkom er niet aan om hierbij de vergelijking te maken met de NDP waarbij de vrouw duidelijk beter wordt gewaardeerd. Zie de vele vrouwelijke DNA-leden, de vrouwelijke ministers;
- de nieuwe leider zich niet aan zijn woord houdt;
- ze haar bewezen jarenlange harde werkers niet waardeert of bekladt of buitenspel zet en met name wel over ‘Change’ praat, maar het niet durft en/of kan uitvoeren in de eigen partij.
Als een leider de verkeerde zaken in zijn partij niet kan ‘changen’, hoe het land dan? Zou u niet ongerust zijn, VHP-er?

4. Ik citeer hierbij ook de beweegredenen voor vertrek van prominente VHP'er Mr. Sharda Thakoer:
” Bij deze maak ik gebruik van mijn democratisch recht om aan u wereldkundig bekend te maken dat ik onlangs op 5 september 2017 mijn lidmaatschap onder deze huidige leiding van de VHP heb opgezegd daar ik mij niet kan verenigen met de onaanvaardbare inzichten en handelingen van bepaalde personen binnen het dagelijks bestuur van het hoofdbestuur van de partij”.
Thakoer vervolgt met: “...wanneer ik zie dat ongeoorloofde handeling(en) oftewel kwade opzet zichtbaarder beginnen te worden rest mij niets anders dan uit zelfrespect het lidmaatschap op te zeggen want ik laat niet mij sollen.
Naar mijn mening is men onder deze leiding nog niet politiek volwassen genoeg om in de politiek alle plussen en minnetjes op een rijtje te zetten en te evalueren om daaruit het resultaat in de politieke organisatie toe te passen om zorg te dragen voor de continuïteit van de organisatie.

Er rest mij niets anders te zeggen dan dat ik de Tetary's van de 21e eeuw met open armen zal verwelkomen indien hun onderkomen de NDP wordt. En de ramkoers die de VHP opgaat, zal bij de bekendmaking van de verkiezingsresultaten van 2020 voor huilbuien zorgen. Jammer voor de VHP van weleer. Maar zoals ik al eerder heb gesteld wordt het samengevat middels dit citaat: If you build an army of 100 lions and their leader is a dog, in any fight, te lions will die like a dog. But if you build an army of 100 dogs and their leader is a lion, all dogs will fight like a lion. Napoleon Bonaparte.


Mr. Drs. Sharmila Kalidien-Mansaram