OSIP ongelukkig met niet ondertekenen verklaring

De Organisatie van Samenwerkende Inheemse Dorpen Para en Wanica (OSIP) spreekt haar grote bezorgdheid uit over de verandering die geheel onverwachts is gekomen in het proces naar de erkenning van de grondenrechten der Inheemse volken in Suriname. Het Traditioneel Gezag der Inheemse Volken was voor maandag 7 augustus uitgenodigd om aanwezig te zijn bij de plechtige ondertekening van een Gezamenlijke Verklaring en goedkeuring van bii behorend Stappenplan, om te komen tot de wettelijke regeling van de grondenrechten van de Inheemse Volken.

Vooraf was door de minister van Regionale Ontwikkeling vermeld dat de president al goedkeuring had gegeven aan deze documenten. Tot onze grote verbazing bleek de ondertekening en goedkeuring door de president niet door te gaan maar werden de documenten alleen maar 'aangeboden' aan de president. Als reden werd opgegeven dat de president procedureel nog de vicepresident en Raad van Ministers hierover moet informeren.

Enerzijds kunnen we begrip hiervoor opbrengen; de Gezamenlijke Verklaring en het
Stappenplan moeten gedragen worden en straks ook uitgevoerd worden door de gehele regering en niet alleen de president. Anderzijds ontkomen wij niet aan het gevoel dat we wederom aan het lijntje gehouden worden en er een zoveelste opzettelijke vertraging in het proces wordt gebracht. Bovendien was de woordkeuze van de president tijdens de plechtigheid bijzonder ongelukkig en hebben velen in onze gemeenschap dit als spotbedrijven opgevat.

Wij onderschrijven echter ook het standpunt dat we het pad van dialoog en consensus niet willen verlaten. Als OSIP zullen we de verdere stappen zeer nauwlettend blijven volgen, en evenals onze moederorganisatie VIDS verwachten wij dat de Gezamenlijke Verklaring en het Stappenplan, op de meest korte termijn integraal en ongewijzigd alsnog ondertekend en uitgevoerd worden. Tevens zullen we blijven monitoren en hameren op de uitvoering van het vonnis, uitgesproken door het Inter-Amerikaans Hof voor Mensenrechten in de Kaliña en Lokonozaak, waarin onze rechten bevestigd worden en de staat Suriname wordt
opgedragen deze wettelijk te erkennen.