Het komt nooit meer goed met Suriname ... tenzij (slot)

De kop van dit persbericht was de titel van de lezing die het Kennisinstituut van de Nationale Reparatie Commissie, vrijdag in Theater Unique heeft verzorgd. De inleider was Armand Zunder, directeur van het Kennisinstituut.

Armand Zunder presenteerde een grafiek over de grillige importdekking van Suriname. Hij voorspelde aan de hand van de trend in de ontwikkeling van wat wij allemaal produceren dat de volgende recessie bij ongewijzigd financieel-economisch beleid rond 2024 tot 2028 zich aan ons zou openbaren. Het oordeel van de spreker was dat de boosdoener van de economische recessies niet de keldering van de internationale grondstoffenprijzen is, maar dat de uit de koloniale tijd geërfde en gecontinueerde structuur van de economie het probleem/vraagstuk van de Surinaamse economie is.

Suriname is volgens Zunder in de koloniale fase grondstoffenleverancier gemaakt en is tot en met de dag van vandaag grondstoffenleverancier gebleven. Als kenmerken van de eerste fase van natievorming noemde de spreker de beschikbaarheid van de gebonden Nederlandse ontwikkelingshulp, het ontbreken van eigen nationale besparingen nadat gebleken was dat die hulp niet eeuwigdurend was en de financiering van begrotingstekorten van de staat met leningen of andere creatieve manieren. Volgens de spreker zijn in deze fase van sociaaleconomische ontwikkeling in ieder geval de schrijnende armoede bij grote delen van de bevolking aangepakt en is er hoe dan ook meer structuur in de sociaaleconomische ontwikkeling gebracht. Bezits- en vermogensvorming bij particulieren is in deze fase ook aanwijsbaar toegenomen. Er heeft zich evenwel een scheve inkomensverdeling ontwikkeld.

Ook informeerde de spreker de aanwezigen dat de behoeften en achterstanden op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur, transport en industrialisatie van Suriname, in de honderden miljarden US dollar bedroegen en dat de Surinaamse economie die nu al bijkans 85 jaar een van recessie naar recessie voortkwakkelende economie is, mede gezien het gebrek aan nationale besparingen deze miljarden niet zou kunnen opbrengen. Op basis hiervan concludeerde de spreker dat het niet meer goed komt met Suriname, tenzij...

De tweede fase van natievorming van 50 jaar
Tenzij... had volgens de spreker alles te maken met de komende 50 jaar, waarin in eerste instantie middels diplomatie zal moeten worden gewerkt aan het realiseren van reparaties van de ex-koloniale staten voor misdaden tegen de menselijkheid, excessieve verrijking door kooplieden-bankiers en anderen en het achterlaten van de economie in een uitgemergelde toestand. Deze aanpak zou voor al de landen in het Caribisch Gebied gelden. Het ‘Caricom Reparations Initiative’ is overigens inmiddels al ingezet.

Ook de West-Afrikaanse landen, waarvan in de koloniale tijd hun voorouders de slavenhandel mogelijk hebben gemaakt, zouden een steentje moeten bijdragen in de vorm van reparaties aan dorpsprojecten in de binnenlanden van Suriname. Volgens Zunder zou het accent van de economische ontwikkeling in de tweede fase van natievorming moeten liggen op de ontwikkeling van technologie, industrialisatie en de ontwikkeling van de op ICT gerichte dienstensector. Zunder verontschuldigde zich voor de heer Mansoer Badloe die hij had uitgenodigd om diens praktische visie over de ontwikkeling van de Surinaamse mens en de industrialisatie in de tweede fase van natievorming te etaleren. De heer Badloe was echter vanwege ziekte niet beschikbaar.

De hoofdrichtlijnen en zeker niet limitatieve richtlijnen voor de inrichting van de sociaaleconomische verhoudingen van de komende 50 jaar waren volgens de spreker o.a.: realiseren van de vraagstukken van genoegdoening en reparaties, clustering van ministeries en creatie van een ministerie voor natievorming, plaatsen van een monument voor eenheid en vooruitgang op het Vlaggenplein in Paramaribo voor de gehele bevolking van Suriname, verplaatsen van de Surinaamse Ambassade van Zuid-Afrika naar Ghana of een ander West-Afrikaans land, ontwikkeling van een duidelijke visie voor de komende 50 jaar, bevorderen van industriële ontwikkeling van binnenuit voor groei van de economie, ontwikkeling van de op ICT gerichte dienstensector en de internationale handel voor groei van de economie.

Het kennisinstituut voor Onderzoek naar Genocide en Reparaties,
Armand Zunder, directeur.

Zie ook Deel 1 van de presentatie.