Column: Vrijheid van meningsuiting: 150 jaar later

Amsterdam Zuidoost is een concentratieplaats van Surinamers. Het bestuur van dit stadsdeel bestaat uit Nederlanders en Surinamers. Ze geven een krant uit. In het kader van de 150-jarige herdenking van de afschaffing van slavernij vroegen ze aan Ivette Forster of zij voor die gelegenheid een columnist kende die voor de krant een column wilde schrijven. Ivette vroeg mij, maar ik uitte mijn twijfels: “Ik geloof niet dat in Nederland de vrijheid van meningsuiting zover gaat, dat ze een kritische mening van mij zouden willen publiceren.”
“Niet zo pessimistisch”, antwoordde ze.
Ik leverde de column in. Het is niet gepubliceerd omdat “mensen het niet zouden begrijpen”.
Dat was dan de vrijheid van meningsuiting in Amsterdam Zuidoost. Hier volgt de column die geweigerd is.

Die andere visie op slavernij
Vindt u zichzelf een redelijk mens? Bent u voor vrijheid van meningsuiting? Vindt u dat leugens bestreden moeten worden?
Na lezing van dit artikel moet u zichzelf nogmaals deze vragen stellen.

Waarom? Omdat de discussie over slavernij in Nederland al gauw heel emotioneel wordt als vanuit de zwarte gemeenschap die andere onaangename boodschap wordt verkondigd: Nederland heeft zich eeuwenlang schuldig gemaakt aan een misdaad tegen de menselijkheid. In de schoolboeken worden nog steeds leugens verkondigd die deze misdaad ontkend.

Laten we enkele voorbeelden nemen.
Als een allochtoon een fles cola steelt in de winkel, wordt hij een dief genoemd. Als Europeanen goud en zilver roven uit de Amerika’s worden ze ontdekkingsreizigers genoemd. Moeten we nu stelende allochtonen ook ontdekkingsreizigers noemen of moeten we stelende Europeanen in de schoolboeken misdadigers noemen?

In de schoolboeken wordt de verovering van Nederland door de Duitsers aangeduid als een bezetting. In de schoolboeken wordt de verovering van de Amerika’s door de Europeanen aangeduid als een ontdekking. Moeten we nu de verovering door de Duitsers aanduiden als een ontdekking van Nederland of moeten we de verovering van de Europeanen aanduiden als een bezetting?

Slavernij, de Zwarte Holocaust, heeft 200-400 miljoen zwarte levens vernietigd. De Joodse Holocaust heeft zes miljoen Joodse levens vernietigd. De Zwarte Holocaust heeft bijna vier eeuwen geduurd. De Joodse Holocaust heeft vijf jaar geduurd. Waarom is er amper aandacht in de schoolboeken voor de Zwarte Holocaust in vergelijking met Joodse Holocaust?

Zwarte mensen ontwikkelen een eigen perspectief op slavernij. In dat andere perspectief wordt de Zwarte Holocaust beschouwd als een ergere misdaad dan de Joodse Holocaust. Taboes worden niet uit de weg gegaan.

Wat denkt u van het volgende taboe: herstelbetalingen? Iemand valt uw huis valt, steelt uw bezittingen en verkracht uw gezin en dwingt u om jarenlang gratis voor hem te werken. Zo bouwt hij zijn eigen huis op en wordt stinkend rijk.
Uw nazaten komen naar dat andere huis, kijken naar de rijkdom die met gestolen goederen en arbeid is verkregen en vragen de bewoners: hebben we iets te bespreken met elkaar? Vindt u uw nazaten onredelijk?
En wat zou een beschaafd antwoord zijn, volgens u?
“Nee, het is lang geleden gebeurd en ik heb er niets mee te maken!”
Of
“Ja, mijn rijkdom is verbonden met de onderdrukking en uitbuiting van jouw voorouders. We hebben iets met elkaar te bespreken.”

Sandew Hira