Echter is het naar mijns inziens nu tijd om deze uitspraak te analyseren en dat in het kader van de huidige sociaal-economische situatie waaronder Suriname gebukt gaat. Dat vele hardwerkende Surinamers thans middels hun creativiteit, inventiviteit en vooral strijdvaardigheid nog rondkomen is geen nieuws. Wat wel bijzondere aandacht verdiend, is de prijs die zij hiervoor betalen en of dit allemaal gerechtvaardigd is. 

Na bijkans 75 jaren van verkiezingen in Suriname is degene die arbeid verricht nog steeds niet verlost van de uitbuiting en verarming vanwege de politiek. Elke keer weer hetzelfde liedje waarbij de arbeider/werknemer, tijdens een regeringstermijn, de zwaarste lasten draagt en ook nog allerlei rake klappen incasseert. Terwijl politici en hun trawanten zich, gedurende diezelfde regeringstermijn, ongemoeid verrijken en zich als parasieten nestelen in diverse sectoren om deze vervolgens ten gronde te richten. 

Werken moet! In de zin van jezelf ontwikkelen en vooruitkomen. Jammer genoeg schijnt de politiek in Suriname daaraan een andere betekenis te geven en is een NYAN maken prioriteit. Werken komt hierbij echt niet op de 1e plaats. Aan de hardwerkende Surinamer is de oproep: ga voor jezelf na wie evenveel of zelfs meer offers dan jou brengt om vooruit te komen. 

Zal jij in 2025 jou stem geven aan iemand, die slechts NYAN maken belangrijk acht of ga jij voor de persoon die door eigen inzet en doorzetting zichzelf heeft ontwikkeld? Onthoud daarbij dat u nog altijd gelooft in wie niet werkt, niet zal eten. U heeft genoeg tijd om te observeren wie wel of niet werkt en slechts de gelegenheid afwacht om te eten.

Jermaine D. Brown