Hij is na de coup van februari 1980 niet opgestapt, maar bleef tot 13 augustus 1980 aanzitten als president. Deze periode ligt gevoelig. Moest hij principieel zijn en meteen opstappen. Moest hij de zijde kiezen de regering Henck Arron, die hij had beëdigd? 

Ferrier koos voor de middenweg. Hij was een man van harmonie en kon invloed uitoefenen op zijn omgeving. Hij vond dat hij door te blijven het volk een groter dienst bewees dan door er de brui aan te geven. Op gegeven moment was er geen rek meer in toen de grondwet buiten werking gesteld werd en het parlement niet meer werd gehandhaafd. Toen is hij afgetreden en is naar Nederland vertrokken. Hij beloofde terug te zullen keren, maar dat is niet gebeurd. Ferrier koos ervoor om in Nederland te blijven wonen. 

Het is zijn keuze en wie zijn wij om daar een oordeel over te vellen! Feit blijft dat Johan Ferrier niet een man was van extremen, maar een man van harmonie. Is harmonie niet het hardst nodig in Suriname. Mensen die bruggen kunnen slaan, waardoor wij verder naar elkaar kunnen groeien. Als het gaat om harmonie is Johan Ferrier een groot voorbeeld voor veel politieke leiders in Suriname. Laat dit dan maar bij zijn heengaan goed tot ons doordringen. Dan is het toch niet te laat...

Nita Ramcharan