Deze fondsen stellen mensen die niet in aanmerking kwamen voor een hypotheek bij de banken, nu wel in staat zijn om een dak boven het hoofd te realiseren. Simons benadrukt dat het niet gaat om mensen die geen geld hebben. Het gaat om personen die best goed verdienen, maar kleine zelfstandigen zijn. Metselaars, taxichauffeurs of schoonheidsspecialisten hebben wel geld, maar omdat ze vaak voor zichzelf werken, kunnen zij geen werkgeversverklaring of een uittreksel van de Kamer van Koophandel en Fabrieken presenteren aan banken. Omdat de banken niet zeker zijn van de aflossing van de hypotheek, krijgen ze de lening niet. 

Via het garantiefonds zullen de banken zekerheid krijgen dat als een persoon de lening om een of andere reden niet kan afbetalen, via dit fonds de betaling zal plaatsvinden. Simons legt uit dat het garantiefonds een soort verzekering is. Het verschil tussen de twee fondsen is volgens haar groot. Daarom is er niet gekozen voor het samenvoegen van de twee fondsen. Dit is door verschillende leden gevraagd. De initiatiefnemers blijven bij hun standpunt dat het garantiefonds alleen de verzekering geeft dat de lening betaald wordt. 

De oppositionele fracties hebben tijdens de stemmotivatie aangegeven dat de twee wetten een ordeningsfunctie hebben. De condities worden geschapen dat er huizen gebouwd kunnen worden. De woningnood die in het land is, zal door deze wetten verlicht kunnen worden. Er zijn meer opties voor Surinamers om een huis te kunnen bouwen. Amzad Abdoel, voorzitter van de commissie van rapporteurs (NDP), benadrukt dat huisvesting een basisbehoefte is. Met de goedkeuring van de wetten wordt er gezorgd voor een structurele oplossing. Minister Soewarto Moestadja stelt dat de regering de twee wetten omarmd. De aanname van de wetten zal ervoor zorgen dat de woningnood kan worden verlicht.