De
Internationale Dag der Inheemse Volken wordt dit jaar voor de 25ste keer
herdacht. De dag is op 23 december 1994 door de Verenigde Naties per resolutie
ingesteld, waarbij het grootste doel is dat nationale overheden stilstaan bij
de behoeften van hun oorspronkelijke bewoners. Gezien het belang en
onderkenning van dit doel heeft de toenmalige president van de Nationale Partij
Suriname (NPS) de dag in 2006 uitgeroepen tot nationale feestdag. De partij onderschrijft dat respect en erkenning
van met name de inheemse bevolking van Suriname belangrijke beleids- en
prioriteitspunten moeten zijn op nationale politieke agenda’s.
Het is om
die reden dat deze dag niet louter als een vrije dag gezien mag worden, die aan
het begin van het nieuwe jaar al aangekruist als een gewone dag van “lekker
uitslapen en kiekjes nemen”. De dag mag eveneens niet bezien worden vanuit de
bril van historici die vanuit hun imperiaal loge neerkeken op de westerse pers
die ons van kinds af aan hebben doen geloven dat de inheemsen het de kolonisten
onnodig moeilijk maakten om zich in hun nieuwe vaderland te vestigen.
De partij brengt in herinnering hoe Surinaamse
burgers, die zelf slachtoffer zijn geweest van dezelfde roofzuchtige zogenaamde
ontdekkingsreizigers, vol spanning op de toen zwart witte film – later
televisie – hebben zitten duimen wanneer
plotseling bovenop de top van het dal waarin de rijtuigen van de kolonisten
zich bevonden, sinistere inheemsen op hun paarden met getrokken speren
verschenen. Ook werd vol spanning gehoopt dat die kolonisten hen zouden
overrompelen.
Dit beeld
was het gevolg van de jarenlange indoctrinatie via alle data uit de
geschiedenisboeken die Surinamers uit het hoofd dienden te kennen; echter was
dit niet het ware verhaal. Er waren ook geen eigen historici om te vertellen
dat Columbus nooit ons werelddeel kon hebben ontdekt, omdat het niet onbewoond
was. Er waren wel degelijk leefgemeenschappen aanwezig die wij vroeger de
Indianen noemden. De ontkenning van hun aanwezigheid en de minachting van hun
rechten heeft eeuwenlang geduurd en zelfs nu nog.
Dit beeld is
ook buiten de Surinaamse grenzen te zien. Internationale nieuwsberichten over
landroof, gepaard gaand met geweld in ons buurland Brazilië getuigen van een
flagrante schending van de rechten van de oudste bewoners van dit continent. De
NPS wijst erop dat in ons land het Samaaka
vonnis onze overheid dwingt om de tribale gemeenschappen, recht te doen
wedervaren. Bijna 10 jaar na dit vonnis van het International Gerechtshof, zijn
wij nog steeds bezig met commissiewerk, dat vaak ook nog over de hoofden van
belanghebbenden plaatsvindt.
De NPS
benadrukt bij de viering van deze wederom dat de eenheid, ontwikkeling en
vooruitgang van de gehele bevolking bij haar centraal staat. Ook wordt erop
gewezen dat milieuvraagstukken zoals het behoud van de natuur en de
biodiversiteit door de inheemsen
positief is ontwikkeld. “Dat moet behouden en verder gestimuleerd worden door
overheden.” Het grondenrechtenvraagstuk en het alla dol uitgeven van concessies
moet in deze dan ook scherp worden uitgewerkt met inachtneming van de belangen
van deze Surinamers.
De NPS
feliciteert de samenleving met deze bijzondere dag, waarbij vandaag ook de
129ste jaar van de Javaanse immigratie wordt herdacht. Zoals bij andere
bevolkingsgroepen binnen onze pluriforme samenleving, wordt tevens de
onmiskenbare bijdrage van de Javanen erkend en gewaardeerd. De visie van de NPS
is dat de sociale positie van alle Surinamers verbeterd moet worden en zal
daaraan de nodige aandacht blijven geven.
Nationale Partij Suriname