Toevallige kasreserve als instrument voor stimulering economie

Kennelijk ontbreekt door de toevalligheid deze benadering ook in de uitleg van de Centrale Bank. In het persbericht wordt wel in het algemeen gesteld dat het aanleggen van de kasreserves op deze manier gebruikt kan worden, naast als garantie. Samen met het rentebeleid van de Centrale Bank kunnen bepaalde specifieke economische activiteiten worden afgeremd dan wel gestimuleerd. Zo kan met het verhogen van de kasreserves en het verhogen van de hypotheekrente de huizenmarkt worden ingedamd. Of juist met het verlagen van de kasreserves en het verlagen van de rente voor productie investeringen de economische activiteiten worden verhoogd. En dit laatste zou juist nu erg gewenst zijn in het specifieke geval van Suriname. Maar we zien dat deze specifieke argumenten voor de huidige situatie van Suriname ontbreken in de uitleg van de Centrale Bank waarom de kasreserves juist nu zouden moeten worden uitgebreid.

Het afromen van de tegoeden bij de banken heeft namelijk als gevolg dat er minder valuta beschikbaar is voor de samenleving om te kunnen lenen en om te kunnen (her)investeren. In de Surinaamse situatie zou dat erg noodzakelijk zijn, juist nu de Surinaamse economie net uit een diep dal aan het klimmen is. Deze maatregel van de Centrale Bank roept daarom nu de vraag op, waarom we in deze situatie de mogelijkheid tot investeren juist zouden willen verminderen met zo een grote kasreserve.

Opmerkelijk genoeg kwam wel naar voren in de VES-discussie dat de banken al enige tijd noodgedwongen hun valuta parkeren bij de Centrale Bank. Met de inbeslagname van de euro-zending door het Nederlandse Openbaar Ministerie (OM) kunnen Surinaamse banken namelijk hun euro’s niet meer overmaken naar rekeningen bij buitenlandse banken. Het komt dus erop neer dat door de maatregel van het Nederlandse OM de overheid via de Centrale Bank nu dus beschikt over meer valutareserves. Deze tegoeden zijn inmiddels bijgeteld bij de monetaire reserves van de Centrale Bank. Ligt mogelijk daar het antwoord waarom de Surinaamse regering zo laconiek omgaat met de inbeslagname van de Euro-zending in Nederland? Zorgwekkend is dat ten ene male het aan de beleidsmakers ontgaat dat de toevallige kasreserve kan worden ingezet om de economie te stimuleren.

De conclusie in de discussies over de huidige kasreserves is dus dat de verhoging van de reserves noodgedwongen heeft plaatsgevonden, toevallig dus en niet het resultaat is van een bewust gevoerd monetair beleid. Terwijl de onafhankelijkheid van de Centrale Bank en daarmee haar geloofwaardigheid vanaf het aantreden van deze regering duidelijk is aangetast, hebben de particuliere banken hun euro tegoeden daar toch noodgedwongen moeten parkeren.

Het is dus niet alleen een blijk van onkunde, maar kennelijk ook van onwil van de huidige beleidsmakers om een adequaat antwoord te geven op de inbeslagname van de Euro-zending in Nederland. Inmiddels heeft dit al geleid tot een schaarste aan US-dollars. En terwijl het volk verder de dupe wordt van deze inbeslagname en van het ontbreken van gericht ontwikkelingsbeleid, zien we overwegend een beleid van de regering waarbij NDP-partijloyalisten worden bevoorrecht, wat met de dag alleen maar zorgwekkendere vormen aanneemt.