Ready or NOT
18 Apr 2018, 20:20
foto


Onlangs hadden wij een interessante discussie over enkele uitspraken rond de dood. Een daarvan was dat de dood hoort bij en dus (onder)deel is van het leven. Hierover kan gezegd worden dat het niet helemaal klopt omdat dood en leven niet samengaan, maar elkaar uitersten zijn. Om deze reden kan de dood daarom nimmer horen bij of onderdeel zijn van het leven.

Dit bracht ons naar de volgende uitspraak welke inhield dat de dood, uitgaande van het vorige dus, het einde van het leven betekent. Na de verschillende argumentaties te hebben aangehoord, kan gesteld worden dat dit niet geheel op waarheid berust. Velen geloven namelijk in leven na de dood en kunnen zich derhalve niet verenigen met de gedachte dat de dood het einde van het leven betekent. De laatste uitspraak, de dood leert je om te leven was best een pittige.
Want hoe kan iemands dood een ander nou leren leven? In het kort kwam het erop neer dat wij mensen met de dood van een ander geconfronteerd zijnde, steeds weer met de neus op de feiten worden gedrukt dat dit ooit ook onze realiteit zal zijn, waardoor we erop uitgaan om toch nog alles uit het leven halen.

De dood blijkt anno 2018 voor velen nog steeds taboe! Het is geen onderwerp waar mensen graag openlijk en eerlijk over praten. Sommige mensen weten (van tevoren) dat de dood er aan zit te komen als gevolg van een of andere ziekte, voor anderen komt ze als een complete verrassing. De dood is de meest gevreesde vijand van de mens, maar als bewuste wezens weten wij dat we er op een dag niet meer zullen zijn. Dood gaan we allemaal! Je kunt er bang voor zijn, moeilijk over gaan doen, maar je kunt het eigenlijk ook gewoon accepteren.

Maar wat is de dood precies? en wat gebeurt er als iemand dood gaat? Waarom bestaat de dood eigenlijk? Deze vragen houden mensen sinds mensenheugenis bezig en staan centraal in een aantal wetenschappelijke studies. De dood is volgens verschillende definities, de toestand die intreedt bij het eindigen van het leven. Sommige mensen gaan ervan uit, dat met de dood het lichaam én geest komen te vervallen, de ziel echter leeft voort. De dood is voor de ziel dan ook een glorieus moment, een prachtige ervaring. Nu kan de ziel naar haar natuurlijke, oorspronkelijke vorm terugkeren, naar haar normale toestand. Daar waar een ongelooflijke lichtheid is; een toestand van volkomen vrijheid en onbeperktheid.

'Doodgaan' is voor de ziel een geweldige verandering; het is een terugkeer naar huis! Weer andere(n) beweren dat je eigenlijk niet 'dood' gaat, maar dat je terecht komt in het bewustzijn van de Macrokosmos daar waar geen 'tijd' en 'ruimte'', geen nu en dan, vroeger of later bestaat. Sterven is volgens hen terugkeren naar het bewustzijn van de Macrorealiteit. Dus het allereerste wat we goed moeten beseffen, is dat we eigenlijk nooit (helemaal) dood gaan, maar terechtkomen in het bewustzijn van de Macrokosmos waar alléén Liefde heerst. De dood is volgens deze zienswijze dus (ook) een gelukkige ervaring voor de ziel die dat wenst. Op de vraag waarom de dood bestaat, kunnen wij volgens het (Christelijk) geloof terug naar de Bijbel, het boek Genesis. De dood deed zijn intrede als gevolg van de zonde die de mens begaan had.

Ready steady go! zijn woorden die we horen wanneer kinderen (soms) spelen of aan het begin van een wedstrijd worden deelnemers middels een 'ready' klaargemaakt voor de start. Zo staan wij bij geboorte ook aan de start van ons leven of zoals de ouderen onder ons het zeggen, een wandeling hier op aarde. Wat voor ons ligt is figuurlijk bekeken duister. Duister omdat we deze wandeling maken, maar in principe geen zicht hebben op wat komen zal en zeker niet op het einde.

Wat we wel weten is dat deze wandeling niet altijd even prettig is. We krijgen allerlei moeiten op onze weg, zaken die het leven soms wel (heel) ondragelijk maken. Ja, het leven het kent zo haar hoogte- en dieptepunten. Een van deze dieptepunten is de dood. De dood betekent het einde van de wandeling. Velen van ons zouden voor altijd willen blijven wandelen, maar er breekt voor ons allen een tijd aan waar wij het aardse leven gedag (moeten) zeggen.

Geboren worden, daar vraagt niemand om, en behalve euthanasie, vraagt ook niemand om te sterven. En toch is de dood een keiharde realiteit van elke dag. Zoals er een aantal geboorten is per dag, zo gaan er ook dagelijks mensen heen. Overbodig is te vermelden dat voor de dood niemand uit de weg kan! De dood is dus voor ons allen een (pijnlijke) realiteit waaraan we niet kunnen ontkomen. De dood kent geen aanziens des persoons, geen amnestie en zeker geen corruptie! En als geld een rol speelde, waren vele van ons reeds lang ter ziele omdat we te weinig of geen budget hebben om dit te 'bekostigen'. Aan de andere kant kan ook gedacht worden aan religie, etniciteit, status of rijkdom, de dood kent al deze zaken niet!

Wij willen vaak genoeg niet dat iemand sterft, maar een leerkracht zei ooit: als leven lijden wordt dan is de dood winst. Ik heb haar nooit echt begrepen en er ook nooit zo naar gekeken, totdat ik ooit ermee werd geconfronteerd. Het mag raar klinken, maar als iemand thuis of elders ligt te lijden, dan is het zeker voor die persoon winst als die sterft. Het is meestal moeilijk, je wil graag dat de persoon bij jou is maar dat is een beetje naïviteit. Voor jezelf iets willen en niet denken aan de pijn die de ander doorstaat dag in dag uit, maand in maand uit maar of soms ook jarenlang is toch niet eerlijk?

Over de feestelijkheden rond begrafenissen wil ik het niet hebben want dat is een persoonlijke keuze. Een ding is wel duidelijk: iemand begraven kost veel geld! Onze ouderen waren vroeger aangesloten bij een fonds of hadden een of andere levensverzekering, allemaal zaken die aan de jongere generatie niet zo goed zijn overgedragen waardoor als iemand sterft, het voor de familie erg zwaar wordt om de persoon naar de laatste rustplaats te begeleiden.

In ieder geval, of we nou ready zijn of niet, er komt een dag dat de dood voor onze deur zal staan en kloppen. Zijn we ready om te gaan? Een bekende qoute van Maya Angelou waarmee afgesloten kan worden is: You only live once but If You Do It right Enough Once is good Enough!

Nathalie Valpoort BSc.
Advertenties

Tuesday 19 March
Monday 18 March
Sunday 17 March