Column: Politieke Borrelpraat 359

“Kries, die mannen van je, die verzamelde club oppositie, wil de regering dwingen het beleid om te buigen.”
“Hé, wachte! Laten we het liever hebben over die spannende soap-opera, genaamd Korte Lont versus Scheerlint. A tori dati moro spang.”
“Zie je waar we ons mee bezig houden? Zie je wat onze geest triggert?”
“Ja, ik zie het: slecht en haastig in elkaar gezet toneel; de ene egotripper, zwaar in zijn levensgroot ego aangetast, mept, scheldt en spuugt gal om zich heen en tekkelt een andere grote ego die hij als oorzaak van zijn ego-aantasting ziet.”
“Jawel, Sani-san heeft de oranje-voorzitter als vijand aangeduid.”
“Nee, nee, jullie kijken de verkeerde kant op; jullie verstaan geen Nederlands, luister goed naar Vandersani z’n persconferentie: zijn ware vijand was niet Chan van Toki, maar onze staatsveiligheidsman Lin van Scheer. Met die boterde het al een tijdje niet.”
“Maar Sani van San was al een tijdje op een zijspoor op het preskab gezet; hij wilde wel weg, maar dan eerst na een verklaring dat hij vrij van geldsjoemel was.”
“Terecht, want tot de dag van vandaag weten we niet wat er met de gelden gebeurt die van staatswege jaarlijks voor de president t.b.v. de staatsveiligheid worden gestort.”
“Bosje had die presidentiële rekening ingesteld en toen hij het bedrag na een aantal maanden fors wilde verhogen, kreeg hij heftige ruzie met z’n minister van Financiën, wijlen Atta Mung, wat tot diens aftreden leidde.”
“Dus ook na Bosje bleef deze presidentiële rekening ten behoeve van de staatsveiligheid bestaan. Ook na het schrappen van de drie nullen. Weet jij hoeveel de president sinds toen jaarlijks uit ons belastinggeld op die rekening gestort krijgt?”
“Ik weet dat niet en ik heb daar sinds 1996 nooit een verantwoording over gezien. Maar misschien heb ik dat gemist, dat kan.”
“Maar ik ben het met die staatsveiligheidstopman eens: je moet vooral met zo een gewezen ex-justitieminister een open relatie blijven hebben.”
“Maar als ze al 20 jaar zo een open info-relatie hebben, was dat dus ook toen die Chan van jou minister Juspol was. Wist de toenmalige president hiervan?”
“En zijn er ook soortgelijke open info-relaties met andere ex-justitieministers, zoals die roker met z’n rasta-staartje, die Tigri met z’n barba en, poti, die Dora met d’r chips?”
“Wie weet waar Willem Wouter woont! Willem wouter woont waar Willem Wouter wonen wil.”
“Waar slaat dit alliteratiezinnetje op?”
“Ik wil hiermee zeggen: wie zal het weten met wie de man info lijnen onderhoudt. Dat is staatsgeheim.”
“Maar Lin van Scheer was ook de veiligheidstopman op wie Bosje als president door dik en dun kon rekenen, zelfs toen hij door tienduizenden betogers belegerd werd in zijn presidentieel kabinet.”
“Was er voordien, ook tijdens Bosje, ook niet een soort coup verijdeld; de samenzweerders kwamen samen in de auto-reparatiezaak Bozsny aan de Wanicastraat en werden daar op een avond verrast door veiligheidstroepen. Een geschiet en gepaf daar; mensen aan de Koningstraat en omgeving in paniek.”
“Ja, ja, en een paar van de samenzweerders zijn toen kunnen vluchten en konden onderduiken bij de Amerikaanse ambassade aan de Redmondstraat. Ik kan me niet herinneren wat er verder met hen is gebeurd.”
“Bouta was toen toch door Bosje weggepromoveerd als ‘Adviseur van Staat? Wist de adviseur meer van die Bozsny-coup?”
“Suggereer zomaar dingen, dalijk ga je ook naar een ambassade moeten vluchten.”
“Ongelooflijk! Is dit echt gebeurd? Ik weet niet wat ik hier hoor.”
“Onze jonge borrelvriend hier is terecht verbaasd. Zo een twintig jaar geleden zat je nog op de middelbare school, nietwaar, en dacht zeker meer aan meisjes versieren dan bewust volgen wat er in je land gebeurde.”
“Ach, dat deden jullie toen ook. Maar gelukkig digitaliseert ons archief nu de oude kranten. Ik ga dit opzoeken in hun studiezaal. Zo vergeten we onze jongste geschiedenis!”
“Maar waarom wilde Scheer van Lin eerst een kort geding tegen Vandersannie aanspannen?”
“Omdat Vandersannie hem in feite had beschuldigd van hoogverraad; hij zou gevoelige informatie hebben doorgespeeld aan de vijand, in dezen Chan San Takkie.”
“Maar waarom trok hij dat kort geding in, na wat doorzichtige excuses en begi-begi’s van de andere zijde?”
“Omdat zo een kort geding, wie ook zou winnen, de machtsstrijd binnen de paarse partij nog duidelijker zou etaleren. En dat kon de partijtop nu net niet hebben. Dus: leggen jullie de zaak gauwtjes bij en breng die man zelf naar Zanderij, zet’em met verplicht verlof op de plane naar Weet-ik-Veel, dan kan hij geen schadelijke dingen hier rondbazuinen.”
“Dus in feite is San d’r Sani snel-snel voor een tijdje verbannen uit Sranan.”
“Jawel, een oud beproefde methode voor lastposten, lees critici, van het regiem alhier; zie bijvoorbeeld de kwestie Anton de Kom. En het moest zooow snel gebeuren, dat de man niet eens tijd gegund werd netjes over te dragen.”
“Maar meester, hoe komt u aan al deze zaken?”
“Lezen, jongeman, en luisteren naar goede zondag-radioprogramma’s, zoals die Kringenpraat op BCA.”
“Mang, laten jullie dit onverkwikkelijk ding. Iets anders: de gezamenlijke oppositie is uitgekomen met een bericht op Sterrennieuws waarin staat dat zij de regering gaat dwingen het beleid van verarming om te buigen.”
“Heel goed, heel goed, want we verarmen met de dag en zelfs ons hele ziekenzorgstelsel ligt op hapen en gapen.”
“Ik heb dat artikel ook gelezen; het zat wat warrelig in elkaar. Eerst staat er ‘regeringsbeleid ombuigen’ en later staat er over een ‘crisisplan na de machtsovername.”
“Inderdaad, bedoelen ze machtsovername met een coup of opstand of gewoon na de verkiezingen?”
“Aksi deng!”
“Maar hoe gaan ze de huidige regering nu, dus vóór de machtsovername, van koers doen veranderen?”
“Ze zeggen: door middel van ‘strategische sets’ binnen en buiten de assemblee.”
“Wat voor raars is dat nou weer? Strategische sets?”
“Weet ik veel, ga de bedenkers ervan vragen.”
“Wat wel duidelijk waar was uit het bericht, is dat de regering snel-snel een aantal slepende zaken oploste, nog voordat de dag van de grote manifestatie in Grun Dyari aanbrak.”
“Ik wil graag weten op welke concrete punten de regering het beleid moet ombuigen om de verarming, de verpaupering van de bevolking te voorkomen.”
“Ik zal je zeggen: 1) de koers moet weer naar 3.5 voor de dollar. 2) alle prijzen in de winkels moeten omlaag. 3) Alle overheidssalarissen moeten met 100% verhoogd worden. 4) De bustarieven moeten omlaag. 5) De governmenttake op benzine moet gehalveerd worden. 6) De stroomtarieven moeten omlaag, net als die van water. 7) De douanekoers voor importartikelen moet terug naar 3.5 voor de dollar. 8) de veerboottarieven en telefoontarieven mogen niet omhoog. 9) Staatsbedrijven mogen niet meer leeggeplunderd worden ten gunste van de kas van het preskab.”
“Werkelijk, dit zijn de maatregelen die de verarming van dit volk zullen stuiten. Als de regering dit allemaal doorvoert, zijn we als bevolking weer rijk, dan zijn we uit de crisis, dan kunnen we weer voor 100 SRD twee winkelwagentjes vol goederen kopen en dan is het meteen afgelopen met die corruptie.”
“Niet zo cynisch. Maar je moet werkelijk een koe zijn als je niet inziet dat we op deze manier niet geholpen zijn. Die overheid gaat monetair moeten financieren, waardoor die koers omhoogschiet en de nullen er weer bij gaan komen. Of ze gaan net als dezen flink moeten gaan lenen in het buitenland.”
“Maar met welk bruikbaar crisisplan moet je dan komen?”
“Alvast geen plan waarbij je als overheid maar blijft subsidiëren, terwijl je inkomsten niet toenemen.”
“Inderdaad, zie ook die populistische Basiszorgverzekering. Weet je hoeveel rijke oudjes en kinderen van gudu suma gebruik maken van deze verzekering?”
“Daarom is het over de kop gegaan en gaat men nu pas het bestand screenen.”
“Inderdaad, in elk crisisplan zullen impopulaire maatregelen genomen moeten worden om de inkomsten van de staat te verhogen. Weet je bijvoorbeeld hoeveel mensen nooit één cent huurwaardebelasting hebben betaald voor de woning waar ze in wonen of over de woningen die ze tegen euro en dollars verhuren?”
“Het zijn maar de loontrekkers en die eerlijke onnozelen die maar uitgeknepen worden door de belastingen om de schatkist te vullen zodat met hun geld Sinterklaas kan worden gespeeld naar allerlei groepen die best wat meer kunnen bijdragen.”
“Maar nee, mensen gaan dan blèren voor een microfoon of ze schreeuwen wat ellende door een radiotelefoon en Sinterklaasje gaat je wat geven uit de lege belastingspot om je zoet te houden.”
“Ik denk dat dát beleid ernstig omgebogen zal moeten worden om de eenzijdige verarming en de sluipfasi verrijking tegen te gaan.”
“Zie jij die gezamenlijke oppositie deze noodzakelijke impopulaire maatregelen doorvoeren als ze de regering overneemt?”
“Echt niet. Het zijn zelf populisten bij elkaar, net als de huidige politieke machthebbers. Ze gaan drie jaren lang zeggen: ‘even geduld, we zijn bezig die rommel van onze voorgangers op te ruimen’, terwijl ze zichzelf intussen flink zegenen met gronden, vergunningen, driedubbele salarissen en nieuwe ministerwagens.”
“En in het jaartje vóór de verkiezingen strooien ze met wat populaire maatregelen om wat stemmen te trekken met hun vereniging van todoprasoropartijen die weer gaan teren op de stemmen van de groten in hun pre-electorale combinatie. Hoe zullen ze deze keer heten? Kaar’wan djoteh-ning djiem.”
“Vee-Vier? Of ‘het Nieuwste Front?”
“Nee, the Magnificant Four.”
“Een rondje voor dit viertal reddende partijen; de grootste zegen voor dit land, hiep, hiep, blaf, blaf.

Rappa