Column: Politieke Borrelpraat 343

“Ai, wat ben ik blij: mensen beginnen steeds meer op te komen voor landsbelangen en niet zozeer voor politieke belangen.”
“Bedoel je de protesten tegen het uit de lucht halen van Wil-goow Verliest?”
“Nee mang, daar komen we later op terug. Ik wil het over die zandafgravingen bij Braamspunt hebben.”
“Maar toch even over die Wilgoowman; ik vind hem dapper dat hij dit regiem tenminste flink op z’n donder geeft. De rest zwijgt, likt maar mee en klaagt en scheldt maar op Facebook.”
“Ik zeg: STVS kies’a ouwe schreeuwer mooi; uit de lucht halen, die grootste leugenaar van Suriname, zoals een beller hem in Stevens 90 minuten noemde. Dan moet Wilgooow anderen niet in het openbaar verwijten dat die dementeren.”
“Ja, maar die onbeschoftheid waarmee de uitzending is gestopt, dat riekt naar excessen uit de jaren tachtig en dat mogen we niet tolereren, nog wel op de zender die uit ons belastinggeld wordt betaald.”
“Volledig met je eens, maar sinds het begin is de STVS beschouwd als het eigendom van de steeds toevallig aan de macht zijnde politieke clubjes.”
“Weet je nog toen de honorabele pater ‘Bas’ Mulder het programma Een woord van de kerk opeens niet meer mocht verzorgen, nadat hij toentertijd het warrelig bezoldigingsbeleid van de overheid, dus van Jopie Popi Pingeling, belachelijk had gemaakt?”
“Had het iets te maken met ‘de plooien gladstrijken?”
“Jawel, Jopie Plengeleng, minister van drie ministeries plus minister-president, werd door ambtenaren, onder andere verenigd in de FeHoMa, de Federatie van Hogere en Middelbare ambtenaren onder leiding van August Biswamitre, onder druk gezet hun salarissen te verhogen. Da Jopie taki: ’Ik ga de plooien gladstrijken.”
“Waar sloeg dat op?”
“Hij bedoelde dat hij de verschillen tussen de hoogste en laagste salarissen binnen de overheid zou verminderen, zoiets.”
“Da wat had die pater Mulder van je daarmee te maken?”
“Nou, daags hierna pater Mulder verschijn ini a programma Een Woord van de Kerk, met een strijkplank en strijkijzer. Dan a man taki, met z’n Brabantse ‘rrr’, dat hij de plooien aan het gladstrijken was: ‘Hierrr een lastig plooitje, daarrr ook een lastige plooi, en hierrr zit er een harrrdnekkige plooi…’ De rest ben ik vergeten, ik was toen 12 jaar, maar m’n moeder keek altijd naar pater Mulder en die lachte luidkeels van dat plooien gladstrijken.”
“Ja, inderdaad, dat was dat ding. En daags daarna mocht ‘Bas’ van hogerhand het programma niet meer verzorgen.”
“Zeker ook op grond van het feit dat die strijkplank en strijkijzer niet in het draaiboek voorkwamen en dat censureren van ‘Bas’ in het kader van een evenwichtige nieuwsvoorziening was.”
“Oh, dat slaat op die kluchtige en goedkope argumenten die mevrouw STVS gebruikte tegen Wilgoows censuur.”
“Wanneer gebeurde die censuur van pater Mulder?”
“Volgens mij in 1968. Niet lang daarna viel de regering Pengel zo ‘Brammmm.”
“Jeetje, bijna 50 jaar geleden. En daartussen hebben bazen van Groen, Oranje en nu Paars de STVS ettelijke malen gebruikt om kritiek op hun beleid te censureren. Dit zal ons weer doen dalen op de wereld persvrijheidslijst.”
“Zijn we dan ooit een echte democratie geweest, niet overheerst door een of andere politiek-bazige club die we als kippen zonder kop nog erbij steeds zelf kozen?”
“Maar mag ik nu mijn item naar voren brengen, dat van Braamspunt? Ik ben toch o zo blij dat weldenkenden opkomen voor natuurbehoud tegen de hebzucht van de verenigde schelp- en zandafgravers.”
“Ach, dat domme ding van een paar elite mensen met wat borden daar op Braamspunt, bedoel je dat?”
“Ja, dat bedoel ik, en het is neks een eliteding.”
“En ik zeg: al was het zo, die schelp- en zandrovers behoren toch ook tot een elite, een kapitalistische bende die dit land al sinds de zeventiende eeuw plundert, hun rijkdommen op hun bankrekeningen in Amsterdam, Panama, Dubai, Zwitserland, Singapore en Hong Kog vastlegt en ons met brokoprenasies en grote gaten in het bos en de bodem achterlaat?”
“Jeetje, dat klinkt scherp! Heb je soms aandelen in de toeristensector en dolfijnensightseeing?”
“Nee, maar ik hou van mijn land en kan het stelselmatig plunderen ervan niet met lede ogen blijven aanzien.”
“Maar die overheid doet keihard mee; die verleent die vergunningen en krijgt nog een deel van de schelpen als zoethouwertje. Soort zoekt soort.”
“Kijk wat die Adek-studenten zeggen: die zand en schelprits die zich van oost naar west vormt en waar juist die hebzuchtige #%$&zakken gaan graven, vormt een natuurlijke barrière tegen het stijgende zeewater. Vooral Paramaribo-noord wordt door deze natuurlijke golfbreker beschermd.”
“En als onze eerbare mangrove-baboe met z’n studenten de rits gaat beplanten, wordt deze natuurlijke dam met het wortelnetwerk van de mangrove verstevigd, er wordt meer zand vastgehouden en we hoeven straks minder zwaar te investeren in een peperdure dijk, waar bepaalde figuren weer een flinke nyang mee zullen maken.”
“Ik zeg jullie, dit stelletje plunderaars moet naar huis, meteen, weg, weg, weg!”
“Ja, je kan je anti-Baas gevoelens weer lekker spuien. Maar dat is niet de oplossing! Dan komt die verzamelde etnische plunderbende terug, die de huidige tot driemaal toe heeft veroorzaakt: in 1980, in 1995 en in 2010.”
“Da wat is de oplossing?”
“Wij moeten gezamenlijk leren opkomen voor onze nationale belangen en dat niet laten doen door allerlei politieke gelegenheidsopjutters met hun verborgen agenda’s. Ik steun daarom die Protestgroep van Braamspunt, de ProBios met hart en ziel. Ga zo voort, dát is dat ding!”
“Begin minder te zuipen, dat zou nog een beter ding zijn.”
“Boi, maar die teksten op die borden logen er niet om. ONZE NATUUR IS BELANGRIJKER DAN GELD. STOP HEBZUCHT. Ja mang, daar sta ik volledig achter.”
“En zelfs in het Engels, dus wereldwijd te lezen: SAVE OUR TURTLES / SEA TURTLES NESTING BEACHES.”
“De vloek zal komen over hen, die de natuur vernietigen ten gunste van hun hebzucht. Zij en hun nazaten zullen niet genieten van dat geld.”
“Ach, zit hier geen vloek over mensen uit te spreken. Betrokkenen lachen je uit, want die storen zich aan God noch gebod.”
“Ja, maar je kan ondernemers met mensen in dienst ook niet zomaar brodeloos maken Er moet een win-winsituatie ontstaan. De zaak op Braamspunt moet goed in kaart gebracht worden en precies aangegeven worden waar er mag worden gegraven en absoluut niet na zonsondergang.”
“En boten en materieel van de afgravers moeten steeds gekeurd worden, want kijk hoe een van die figuren met z’n wrakkige volgeladen pontonboot bijna tegen een van de pijlers van de Bosjebrug aankwam. Kelokoe a kabel hoor a wrak-boto, maar die wrak-poclain op die ponton ging frommelen in die kabel. Kijk hoeveel tijd en kosten dat teweeg bracht om die rommel weg te halen.”
“Praat niet zo verbitterd jongu, ze werken er hard voor. En wij hebben toch die schelpen en dat zand nodig, hoewel ze voor de bouw niet meteen geschikt zijn, want ze zitten vol zout.”
”Luister, ik gun mensen loon na hard werken, maar niet zo dat je de natuur vernietigt, samen met die gestudeerde kliek daar op het ministerie, die hun kennis misbruikt om commerciële belangen boven het landsbelang te doen gaan.”
“En die afgravers betalen een lachertje aan belasting. En welke ambtenaar van het ministerie is daar aanwezig om te tjekken hoeveel kub ze afgraven? En wie helpt de kubprijs uiteindelijk te bepalen, zoals de bustarieven?”
“Gaan we als volk pas in het geweer komen als dit mooie land een ondergelopen ontboste kale vlakte vol gaten is?”
“En een buitenlandse groep gaat ook samen met die overheid van ons een oliepalmproject opstarten. Weet je dat dat een camouflage is voor een massale ontbossing? Waar denk je dat al die omvergestoten bomen naar toe zullen gaan?”
“Naar de grootste houtplunderaar ter wereld, daar in het Verre Oosten.”
“Ik word hier niet goed van; al onze rijkdommen geven we weg, omdat we te lamlendig zijn om die zelf tot ontwikkeling te brengen.”
“En we verdoen onze energie alleen maar met onze pogingen eentje de gevangenis in te krijgen die met alle juridische kronkeling tot zeker 2020 zal laten zien dat hij niet in Santo terechtkomt. En terwijl we ons maar geobsedeerd op dit “proces” richten, wordt net buiten ons zicht ons land leeggeplunderd en weggegraven.”
“Kijk hoe nu bij elk zware regenval onze rivieren in het binnenland buiten hun oevers treden.”
“Komt ervan als men daar maar bossen kapt; het regenwater stroomt dan meteen naar de kreken en naar de rivieren.”
“Inderdaad, de bossen en de humusbodems eronder werken als een spons. Waarom traden de rivieren tapsee vroeger zelden tot nooit zo snel en zo zwaar buiten hun oevers? La we nog meer bossen kaal kappen om in de bodem te gaan wroeten naar dat stomme goud. Kijk wat voor schade dat veroorzaakt. Vele malen meer dan de opbrengst.”
“Dus hogerop de oever gaan wonen, gaat niet helpen?”
“Dat haalt de oorzaak van die overstromingen niet weg.”
“Surinames trotse dromen, Surinames plunderland.”
“Proost op de corruptiebestrijding.”
“Hou je mond, mang. Dalijk word je ook uit de lucht, of liever uit de bar gehaald. Zwijg, sluit je ogen, drink en slijm mee.”

Rappa