Column: Politieke Borrelpraat 319

“Hebben jullie het gehoord? Minister Andy de Rus zegt aan de Sachte Landing Maatschappij: Your bescherming has gone.”
“Dat had men dertig jaar geleden moeten zeggen en doen, maar nee, het is onze nationale trots, is onze heiligheid, bescherm en subsidieer het van onder tot into the sky.”
“Ja, maar zo vlieg je niet on trusted wings, maar op subsidized wings. Zonder die bescherming ga je nu gedwongen worden concurrerend en efficiënt te vliegen en met een grotere partner in zee te gaan.”
“En ondanks die miljoenen jaarlijkse subsidie betalen de reizigers zowat de duurste tickets ter wereld per afgelegde vliegafstand.”
“Ja, natuurlijk als de top van het bedrijf zich al die jaren netjes heeft verrijkt en het personeel via de bond heeft zoetgehouden met allerlei bedrijfsluxe, zoals bijna gratis reizen voor het personeel en familie tot in de zoveelste graad.”
“Doet dat me niet denken aan een ander staatsbedrijf met arbeiders met een lijst met verworven privileges waar zelfs de president U tegen zegt.”
“Ja, maar ook daar moest het personeel via de bond zoetgehouden worden, zodat achtereenvolgende managementteams zich netjes vies konden verrijken.”
“Schreeuw harder, dalijk heb je geen stroom. Je weet toch hoe rancuneus men in dit land kan zijn tegen mensen die de waarheid durven zeggen?”
“Ja, maar die strijd bij de EBS is in feite een keiharde strijd om de macht.”
“Hoezo, ik bedoel, die arbeiders willen toch wat meer geld om de gestegen kosten van levensonderhoud te kunnen dekken? Dat is toch geen machtsstrijd?”
“Oh jonge borrelvriend in ons midden; jij kijkt teveel naar de voetbalwedstrijd; je kijkt niet naar het ware gevecht achter de schermen, waar het om macht en miljoenen dollars gaat.”
“Praat duidelijker; bij die fight bij de EBS zie ik geen machtsstrijd.”
“Ik kan niet te duidelijk praten, want ook hier in de bar hebben de muren oren. Dus la me het zo vertellen: De Jonge Indiaan, echt zo een vakbondshaantje dat macht geproefd heeft, is de strijd aangegaan met De Kleine Indiaan, wiens machtpositie duidelijk onder druk staat. Toen het principeakkoord was getekend, heeft de Jonge Indiaan in zijn roes van overmoedigheid te vroeg victorie gekraaid.”
“Hawgh, ik, Linge Geer, alias De Jonge Indiaan, heb de strijdbijl opgegraven tegen de Kleine Indiaan van Kasawinika en als ik win, zal ik de Kleine Indiaan uit zijn Witte Wigwam bij het beelden- en vlaggenplein verdrijven.”
“Wat wil je me met dit indianenverhaal vertellen? Dat Geerlings in feite Bouta….”
“No kaar’ning; noem geen namen! Jij, dronken bizon, bent hardshoors, nò?”
“Dus toen het principeakkoord werd afgewezen, kwam Linge Geer in grote problemen; zijn eigen bondsmensen werden nu boos op hem. Zijn enige optie was: forewards ever, backwards never.”
“Precies, mijn jonge vriend; er wordt dezelfde fout gemaakt als Hitler in Stalingrad.”
“Welke fout?”
“Het Russische leger dreigde een compleet leger van de Duitsers in te sluiten in de stad Stalingrad. ‘Laten we terugtrekken, nu het nog kan, mein Führer, adviseerden de generaals. ‘Nein, nein, nein,’ moet die gekke Adolf uitgeschreeuwd hebben, ‘we trekken ons niet terug voor die laagwaardige boerenkinkel Stalin en z’n miezerige Russische Rode Leger.”
“Dus die Duitsers bleven en raakten omsingeld door de Russen?”
“Jawohl. En het was lekker koud vanwege de Russische winter, de Duitse troepen hadden geen tot nauwelijks winterbepakking plus munitie en voedsel raakten snel op.”
“En toch wilde Hitler niet toegeven?”
“Nein, nein, nein. De legercommandanten kregen het bevel om stand te houden en elke straat, elk gebouw tot de laatste snik te behouden.”
“Dus eigenlijk was dit een prestigestrijd tussen Hitler en Stalin. Wie hier verloor, was de pineut en kon de rest van de oorlog op z’n buik schrijven.”
“Maar hoe lang duurde die slag om Stalingrad?”
“Van juli 1942 tot februari 1943, hartje winter.”
“En hebben de Duitsers zich uiteindelijk overgegeven?”
“Jawohl. Met zelfs voor het eerst in de Duitse oorlogshistorie een levende veldmaarschalk, namelijk de pasbenoemde Friedrich Paulus.”
“Wat zal Jozef Stalin toch in zijn sas zijn geweest, hoewel hij minstens een even grote dictatoriale gek als Hitler is geweest.”
“Weten jullie dat er toen hier in Paramaribo jongens van de Sint Paulusschool de val van de Duitsers in Stalingrad uitbundig hebben gevierd door met hun fietsen door de binnenstad te paraderen, sommigen zelfs met een foto van Stalin?”
“Oh ja? Dat zullen die fraters die hun les gaven echt niet leuk hebben gevonden.”
“Hoeveel soldaten zijn er dan omgekomen bij Stalingrad?”
“Om en bij 750.000 Duitse en 480.000 Russische soldaten en zeker 40.000 burgers.”
“Mijn hemel, wat een waanzinnig gevecht moet dat zijn geweest.”
“Volgens historici moet dit het bloedigste gevecht uit de menselijke historie zijn geweest.”
“Plus het was het keerpunt van de Tweede Wereldoorlog. Vanaf Stalingrad begon Hitlers terugval, totdat hij in zijn bunker in Berlijn samen met Eva Braun zelfmoord pleegde.”
“Daarom vind ik geschiedenis toch zo een mooi vak; je leert er de zin en waanzin van de mens beter begrijpen.”
“Maar wij schijnen maar niet uit onze geschiedenis te leren. Zie maar die powerplay tussen de regering en de EBS-bond.”
“Maar we hadden het over: SLM, your bescherming is gone.”
“Jawel, en dat geldt in feite voor onze hele samenleving: Sranan, your bescherming is gone; we worden in rap tempo steeds meer op onszelf aangewezen; overal om ons heen valt de bescherming, de subsidie bedoel ik dan, van de staat weg, en moeten wij maar zien hoe we het redden.”
“Inderdaad, we worden in feite nu pas op een harde en zwaar onpedagogische manier gedwongen om zelfstandig te worden in ons denken, doen en laten.”
“Klopt, kijk maar naar die ADEK-masterstudenten; ze hebben de president een petitie aangeboden: die verhoogde collegegelden zijn huns inziens moordend.”
“En die gaan nog moordender worden, gezien de koersontwikkeling. Gaan ze dan nog meer petities aanbieden?”
“En straks zullen de stroomprijzen weer omhoog moeten. We zullen doodgaan.”
“Ja, maar kijk wie er nu in Venezuela de hardste klappen moeten incasseren: juist die groep die het meest door het populistisch beleid van wijlen kameraad Chávez werd gesteund door o.a. een enorme subsidie op de stroomprijs.”
“Inderdaad, als we nu het mes erin zetten en door de zure appel heen bijten, zal het beslist niet zo ver hoeven te komen als in Venezuela.”
“En wattebout de grootste verspiller in dit land, de overheid met z’n zovele zieltogende parastatale bedrijven? Die zal nu eens eindelijk zwaar moeten optreden tegen die verspilling van ons belastinggeld.”
“Daarom ben ik het met Vrouwe Dora eens dat ze keihard op haar ministerie aan het bezuinigen is en dat elk ministerie in feite zijn verdiensten op een eigen rekening op de Centrale Bank stort en daaruit z’n kosten, behalve salarissen, grotendeels dekt.”
“Groot gelijk, want het is en blijft een flagrante schande dat onze justitiële autoriteiten printpapier, printinkt enz. van een buitenlandse organisatie gedoneerd moesten krijgen.”
“Ja, dat is dat selfsupporting idee, net zoals nu in vele districten uit de verkoop van die gekleurde vuilniszakken inkomsten gegenereerd worden om de vuilophaal en –verwerking te dekken.”
“Maar dan gaat het ene ministerie meer vragen voor bijvoorbeeld een nieuw paspoort, het andere voor een labonderzoek, weer een andere voor een bekeuring voor rijden te snel rijden…”
“Wat goed zou vooral dat laatste zijn…”
“Nee mang, anders wordt hier alles net zo streng en zo duur als in Nederland.”
“Moet hier alles dan zo losbandig en zo goedkoop door subsidies blijven? Maar je ziet toch hoe stabiel die bakra-economie is, terwijl ze nauwelijks bodemschatten hebben?”
“En wij verpatsen onze bodemschatten, alleen maar om daarmee onze schulden en onze import-a-la-dol te dekken.”
“Zoals straks weer miljoenen dollars aan vuurwerk de lucht in zullen gaan.”
“Wat is dit toch een rotcrisis!”
“Met de vraag: wie gaat er winnen: De Kleine Indiaan of De Jonge Indiaan?”
“Niet te voorspellen, maar nu al is duidelijk dat dit een keerpunt kan worden, zoals de val van Stalingrad.”
“En dat gedoe met die koersontwikkeling: misschien is de boodschap: koop een maand lang geen valuta meer bij de cambio’s en gebruik in die tussentijd een beetje van je eigen valutareserves om je bedrijf of business in stand te houden of je vakantie te bekostigen, dan ga je zien of die koers niet op z’n minst stabiel zal blijven en misschien zelfs zal dalen.”
“Inderdaad, zovelen potten zoveel geld op in het buitenland en doen er in feite niets mee, maar klagen steen en been door merg en been van top tot teen heen dat alles zo duur wordt.”
“Maar nu is de koers hier aan de bar echt faya, want onze glazen zijn leeg. Passen jullie allemaal wat bij, een soort solidariteitsheffing, dan slaan we een laatste ronde.”
“Oké, doen we; ik zet drie srd.”
“Goed zo, jij krijgt een shot ijs met water. Proost.”

Rappa