35 jaren verder: de wond is nog niet geheeld

Terwijl de leider van de revolutie, Desi Bouterse, middernacht de fakkel aansteekt en kransen legt, maken familieleden van de slachtoffers die 35 jaar gelden het leven hebben gelaten, zich vroeg in de ochtend klaar om bloemen te gaan leggen bij het graf van hun geliefden. Op maandag 25 februari 1980 vond de staatsgreep plaats. Bouterse en vijftien andere sergeanten grepen de macht.

In de vroege ochtend namen de sergeanten de Memre Boekoe Kazerne in. Het hoofdbureau van de politie werd aangevallen vanuit de Surinamerivier. De politie beantwoordde de schoten. President Johan Ferrier droeg via zijn adjudant telefonisch op om het schieten te staken, maar de sergeanten namen de macht over in Suriname. Tijdens de coup vielen vijf slachtoffers: twee militairen, een politieman en twee burgers.

De politieagent, Mohamed Ramdjan Soeltan, vertrok op 24 februari 1980 van huis, om een extra surveillancedienst te draaien in de nacht. Door diverse stakingsacties van de militairen, waren er extra veiligheidsmaatregelen getroffen. Vroeg in de ochtend werden de schoten in de omgeving van de Memre Boekoe Kazerne gerapporteerd bij de meldkamer van de politie. De agenten bij de meldkamer wisten niet dat militairen onder leiding van Bouterse, het besluit hadden genomen om een coup te plegen. De agenten Freddy de Mees, Mohamed Soeltan en Roy Jones reden naar de kazerne om te informeren wat er gaande was bij de kazerne. De militairen hebben toen geschoten op de agenten. De Mees en Jones konden hun leven redden, maar Mohamed Soeltan werd doorzeefd met kogels.
Het ontzielde lichaam van Mohamed Soeltan werd na veel gepraat afgestaan aan de familie. Na drie dagen mocht hij begraven worden op de islamitische begraafplaats te Welgedacht B.

Tweede klap voor de familie
Enkele jaren na de coup werd de dood van Mohamed Soeltan herdacht. Jaarlijks werden er kransen op het graf gelegd namens de Korps Politie Suriname. Vlak voor de driejarige kranslegging, ging de vader van de omgekomen agent naar het graf om het schoon te maken. Terwijl hij daar bezig was, kreeg de vader van de agent een hartaanval en overleed kort daarna in het ziekenhuis.

De laatste jaren wordt de dood van de agent niet meer herdacht door het Korps Politie Suriname. De onschuldige slachtoffers van 25 februari 1980 is men ‘vergeten’.
35 jaar geleden zijn onder leiding van Desi Bouterse, vijf onschuldigen vermoord. ‘De nabestaanden lopen nog steeds met een wond in hun hart die niet geheeld is.

V. Boejharat