Imeao-scholieren doen onderzoek naar nationale symbolen

Twee scholieren van het Avond-Imeao hebben de onderzoeksopdracht over 'wat dienen Surinamers te weten over de vlag en het wapen van Suriname'. Bhartie Nirandjan en Marion Henkie, willen de nationale symbolen in het kader van 39 jaar staatkundige onafhankelijkheid op een positieve wijze belichten. Zij stellen een deel van hun onderzoeksopdracht beschikbaar aan de Surinaamse gemeenschap. Als bron hebben zij ook het Internet en het Nationaal Archief van Suriname geraadpleegd. Het document is bijgewerkt en aangevuld door hun docent Recht, Samie Ramjiawan.

Op 17 juni 1975 werd door de minister-president de Adviescommissie 'beoordeling inzendingen vlag en wapen' geïnstalleerd, bestaande uit de dames N. Hatterman en S. Power-Staphorst alsmede de heren J. Chin A Foeng, E. Plet, S. Robles en E. Azimullah. De taak van de commissie was het selecteren van de vlag- en wapenontwerpen welke het beste zouden kunnen beantwoorden aan de gevoelens van het Surinaamse volk. Desgewenst zou de commissie met handhaving van het grondidee, ontwerp-suggesties kunnen doen met betrekking tot artistieke, psychologische en andere wenselijkheden. Door de commissie werd Evert Azimullah als discussieleider en coördinator aangewezen. Op 21 juni werden de inzendingen voorzien van nummers, ter vervanging van de namen van de ontwerpers. Deze werden aan de commissie ter hand gesteld door de directeur van Algemene Zaken.

Het aantal vlag- en wapenontwerpen bedroeg 270 respectievelijk 69. Door de commissie werd een bepaalde procedure uitgestippeld om een uitgebalanceerde oordeelsvorming van ieder ontwerp te garanderen. Het ontwerp van Jacques Herman Pinas, geboren te Paramaribo op 11 juni 1925, werd gekozen als beste. De machthebbers werden de eigenaar van het ontwerp, dat werd bijgewerkt; de zwarte ster werd vervangen door de gele ster. Dit ging gepaard met veel verzet van ontwerper Pinas. Hem werd duidelijk gemaakt dat hij geen eigenaar meer was van het ontwerp en dat hij geen rechten meer had hierop. De nationale vlag, zijnde de vlag van de Republiek Suriname, is vastgesteld in de Landsverordening van 24 november 1975 (G.B. 1975 no. 160). Met het in top gaan van dit symbool op 25 november 1975 kwam de in 1959 vastgestelde uitvoering van de vlag met de vijf sterren verbonden aan een ellips, te vervallen.

De vlag
1. Algemene karakteristiek
De vlag van Suriname bestaat uit een veld in de vorm van een rechthoek waarop vijf horizontaal lopende balken en een vijfpuntige ster voorkomen.

2. Kleuren
A. De kleuren van de vijf horizontaal lopende balken zijn onderscheidenlijk groen, wit, (helder) rood, wit, groen. De groene kleur is samengesteld uit negen delen chromaatgroen en één deel wit. De (helder) rode kleur is samengesteld uit vier delen helderoranje (vermiljoen rood) en zes delen karmijnrood (geranium).
B. De kleur van de vijfpuntige ster is geel. De gele kleur is samengesteld uit twaalf delen chromaatgeel en een deel wit.

3. Maten
A. De hoogte en de lengte van de vlag verhouden zich als twee staat tot drie.
B. De hoogten van de balken verhouden zich van boven naar onder groen, wit, (helder) rood, wit, groen en achtereenvolgens als twee tot één staat tot vier staat tot één staat tot twee.
C. Het middelpunt van de omschreven cirkel van de vijfpuntige ster ligt op de verticale middellijn van de vlag. Het hoogste punt van de vijfpuntige ster ligt eveneens op deze middellijn.
D. De lengte van de straal van de omschreven cirkel is gelijk aan de breedte van de groene balk of wel de helft van de breedte van de (helder) rode balk.
E. De afstand tussen het hoogste punt van de ster en de bovenste rand van de (helder) rode balk is gelijk aan de afstanden van de twee laagst gelegen punten van de ster tot de onderste rand van de (helder) rode balk.

4. Symboliek
A. Het groen symboliseert de vruchtbaarheid van Suriname met zijn vele mogelijkheden: tevens verbeeldt deze kleur de hoopvolle verwachting, het nieuwe Suriname (inmiddels 39 jaar oud).
B. Het wit symboliseert de gerechtigheid; het verbeeldt ook de vrijheid. De witte banen van de gerechtigheid en de vrijheid verbinden het groen van de mogelijkheden van het land met het (helder) rood van de vernieuwing door de daden van de natie.
C. In het (helder) rood staat het helderoranje (vermiljoen rood) als symbool van de vernieuwing en het karmijnrood voor de liefde die tot daden leidt. De (helder) rode kleur symboliseert de progressiviteit, het nimmer aflatende streven van de natie zich met de daad te blijven inzetten voor de vernieuwing van mens en samenleving.
D. De ster symboliseert de eenheid van de natie en het geel staat als symbool van de opoffering. De gele ster symboliseert de opofferende eensgezindheid en de gerichtheid op de gouden toekomst. Uit haar licht put de natie de kracht om, met vertrouwen in eigen kunnen, zich opofferingen te getroosten en zich te blijven inzetten voor land en volk. Volgens Surinames eerste president Johan Ferrier is de positie van de punten van de ster nog onderwerp van debat geweest en werd ervoor gekozen twee punten omlaag te richten: “met beide benen stevig op de grond”.

Waardering voor vlag
De nieuwe Surinaamse vlag heeft hoge punten gekregen van Whitney Smith die op dit gebied een deskundige bij uitstek is als directeur van The Flag Research Centre of Winchester in de VSA. Smith vertoefde in Suriname en maakte de parlementaire behandeling van de nieuwe vlag mee op uitnodiging van Azimullah, voorzitter van de Vlagcommissie. De deskundige heeft 11 boeken geschreven over vlaggengeschiedenis en is de ontwerper van de Guyanese vlag. Hij verzamelt materiaal om een boek te schrijven over de Surinaamse vlag en wapen van de eerste af tot heden.

Wapen van de Republiek Suriname
Op de onafhankelijkheidsdatum van Suriname kreeg de Republiek het officiële wapen, waarin een aantal elementen uit het oude niet officiële wapen is opgenomen, zoals het devies ’Justitia-Piëtas-Fides’ (gerechtigheid, liefde, trouw), de indiaanse schilddragers en het schip. Deze drie elementen zijn al te vinden op het zegel dat in 1683 werd vastgesteld door de Geoctrooieerde West-Indische Compagnie. De linkerhelft, aldus de toelichting van de regering, symboliseert het verleden, waarin de slaven per schip uit Afrika werden aangevoerd. De rechterhelft is de kant van het heden, gesymboliseerd door de koningspalm, ook het symbool van de gerechte mens. (‘De gerechte zal opbloeien als een palm’). De ruit is de gestileerde vorm van het hart, dat als orgaan van de liefde wordt beschouwd. De punten van de ruit zijn naar de vier windstreken gericht. Als symbool van het vertrouwen verzinnebeeldt de ster, naast hoop, verwachtingen en vrede, ook het ‘Fides’ uit de wapenspreuk. De vijf punten waaruit de ster bestaat, herinneren behalve aan de vijf werelddelen, bovendien nog aan de vijf grote bevolkingsgroepen waaruit de Surinaamse natie bezig is te ontstaan.

Conclusie
De scholieren hebben tijdens hun onderzoeksperiode gemerkt dat er nog veel onwetendheid bestaat over de betekenis van de kleuren van de Surinaamse vlag. Voorts hebben zij gemerkt dat vlaggenmast en vlag niet corresponderen aan de gestelde voorwaarden van de Landsverordening van 1975. De onderzoekers zijn gestuit op grote vlaggen die wapperen aan korte vlaggenmasten. Wanneer de vlag halve stok moet hangen, bereikt zij bijna de grond. Ook zondigen velen aan de bepaling dat de vlaggenmast vóór een gebouw moet worden geplaatst en niet binnen op het terrein (zoveel mogelijk tussen gebouw en straat). De Landsverordening heeft regels vastgesteld ter plaatsing van vlaggenmasten aan gebouwen, schepen en voertuigen.

In hun speurtocht naar informatie en het extra letten op de Surinaamse vlag hebben de scholieren ook gemerkt dat de vlag ondersteboven hing (twee politiebureaus, een overheidskantoor en een Muloschool). Er wordt volgens protocollen gewerkt bij het zingen van het volkslied en bij het hijsen en strijken van de vlag. Men dient in elk geval op een eerbiedige wijze te staan. Tot slot zijn de scholieren het roerend eens met politicoloog Hans Breeveld die ook pleit voor een betere waardering van de vlag. In zijn artikel met als kop ‘Surinaamse vlag verdient betere waardering’ pleit deze wetenschapper voor wetgeving ter waarborging van de waardering. Als Srefidensi boodschap geven de studenten mee dat het eenieders plicht is om te waken over onze vlag, de nationale trots.