Blog: Oud(er) worden

Naar lucht happend tussen het baantjes trekken in een lokaal zwembad volgde ik stiekem de conversatie tussen drie jonge tienermeisjes. Het ging over van alles dat zich in hun tienerleven afspeelt, maar vooral over een groep leeftijdsgenoten van het andere geslacht die enkele meters naast het zwembad zat. Daar zat kennelijk ook hun object van adoratie bij, dat zeer waarschijnlijk zich niet bewust was van wat hij aan emoties bij die meisjes losmaakte alleen al door daar te zitten. Ik voel me niet oud, en doe ook niet oud, maar het lijkt mij een mensenleven geleden dat ik me bezorgd maakte over wat die ene of andere jongen wel van me dacht of zou denken.

Onwillekeurig dacht ik terug aan een conversatie van nog geen twee weken geleden met een op Judeska lijkende Curaçaose taxi chauffeuse die beweerde dat hedendaagse tieners een totaal andere veel intensere emotionele beleving kennen. Geloof me zei ze met een typisch Antilliaans accent, ik werk de hele dag en vaak ook 's nachts en mijn twee tienerdochters laat ik bij me moeder hoewel ze ook thuis zouden kunnen blijven, maar dat is onverstandig in deze tijd! “In onze tijd hadden wij vlinders in onze buik als wij verliefd waren; deze jeugd heeft geen vlinders maar grote wilde beesten die emoties losmaken waar ze zelf niet mee om weten te gaan”, vervolgde zij. Hele aparte uitspraak vond ik dat uit de mond van een hardwerkende moeder die erachter aan zei: “ik wil dat zij iets beters maken van hun leven dan ik deed”.

Het is van alle tijden; het terugkijken en vergelijken tussen toen en nu waarbij er doorgaans altijd wel iets ten nadelen van de huidige generatie valt op te merken. Elk tijdperk heeft zo zijn struggle net zoals elke leeftijd ook zijn charme heeft. En jonger worden we er geen van allen op, dat is duidelijk en zie ik het beste terug in de rimpels op de gezichten om me heen. Ik heb zelf niet meer het uithoudingsvermogen van 10-15 jaar geleden, heb iets langer nodig om aan een nieuwe telefoon te wennen, en onthoud nu iets vaker niet alles meer. De leeftijdsgrens waarop ik iemand omschrijf als oud schuift langzaam steeds verder op; voortschrijdend inzicht? Ik herhaal voel me niet oud en ben niet oud.

Oud ben je naar mijn mening pas als je de mooie dingen die het leven je elke dag opnieuw weer aanreikt niet meer herkent en waardeert. Voor die tienermeisjes in het zwembad is het dromen van die ene stoere jongen wat hen nu happy maakt en voldoening geeft. Voor mij zijn de mooie dingen de voldoening in mijn werk en de liefde en vriendschap in de kleine en grote kring om mij heen. En daar bovenop ontving ik vandaag precies twintig jaar geleden ‘a bundle of joy’ die mijn leven op ongelooflijke wijze verrijkt elke dag opnieuw. Dat houdt mij jong en geeft veel energie!
Wat schenkt u vreugde en geeft energie en houdt u daardoor langer jong?

Helyante Mac-Donald

www.CrossedLinesadvisory.sr/blog CrossedLines Advisory Services Suriname is de naam waaronder Helyante L. Mac-Donald actief is als managementconsultant en trainer. Dienstverlening op het snijvlak van Organisatie inrichting, Businessplanning en Marketing is waar de passie ligt van deze veelzijdige bedrijfseconoom. Schrijven is een sterk verwaarloosde hobby die zij, nu haar dochter uit huis is, met veel plezier weer heeft opgepakt.