Regering, regels zijn nodig om productie te stimuleren

Zoals gewoonlijk ben ik elke ochtend om 04:00 uur wakker. Ik pak dan mijn laptop om te zien wat er gaande is in de wereld en natuurlijk in Suriname. Als ondernemer/boer in Suriname is het van belang dat ik weet wat er speelt in het land. Wat schetst mijn verbazing wanneer ik stuit op een advertentie van de grootste voerproducenten van het land, waarin hij pontificaal aangeeft dat er vanaf vandaag panklare kip en kipdelen bij hem te koop zijn. Ik moest even slikken, maar dacht: don’t jump to conclusions.

Voerfabrikanten wereldwijd hebben de gewoonte om van tijd tot tijd een of meerdere partijen kippen te kweken om hun voer te testen. Deze kippen moeten ze, nadat deze volgroeid zijn, kwijt, dus bieden zij deze te koop aan, vaak tegen een iets lagere prijs dan de marktprijs. Op zich geen ramp, want het gaat vaak niet om hele grote partijen en het is incidenteel.

Toevallig moest ik voer halen en zag ik op de muur dezelfde advertentie als op Facebook. Dus ik vroeg aan de dame achter de kassa of het hier om een structurele verkoop ging. Met het schaamrood op de kaken wist ze mij te vertellen dat L&B nu ook in de kippenbusiness gaat en voornemens is panklare kip en kipdelen te gaan verkopen. U kunt zich voorstellen dat ik de schrik van mijn leven kreeg.

Als iemand met een economische achtergrond snap ik heel goed dat concurrentie bij een markteconomie hoort. Maar, er is een grote maar. Wanneer de voerfabriek, die zijn grondstoffen en zijn broedeieren invoerrechtenvrij importeert, ook commercieel kippen gaat kweken, dan verwacht ik van de overheid dat er regels worden opgesteld die voor iedereen gelden.

Bijna alle kwekers klagen over de kwaliteit van het voer. Een van de meest gehoorde klachten is het te lage eiwitgehalte in het voer, waardoor de groei van de kuikens iets langer duurt. Dit heeft tot gevolg dat je meer voer nodig hebt om een slachtrijpe kip te produceren. Echter, als iedereen gebruikmaakt van hetzelfde voer, dan heb je op dat vlak in ieder geval wel een level playing field, maar als de voerfabrikant nu ook commercieel kippen gaat kweken, betekent dat dat hij niet alleen de laagste kostprijs heeft (vanwege het invoerrechtenvrij importeren van de grondstoffen, wat ook al duidelijk is aan de prijzen die door deze fabriek geadverteerd worden), maar dat hij ook nog voor zichzelf de ultieme voermix kan mengen. Hierdoor kan er nooit een gelijk speelveld zijn met de kleine kwekers. En dát, regering, is oneerlijke concurrentie.

De kleine kweker heeft niet de mogelijkheid om zijn eigen voer te mengen. Als hij zijn eigen voer wil importeren, moet hij daar forse invoerrechten op betalen, wat begrijpelijk is, want de lokale voerindustrie dient beschermd te worden. Maar wie beschermt de kweker wanneer een exponent uit de lokale voerindustrie een oneerlijke concurrentiesituatie creëert?
U kunt begrijpen dat, nadat ik tienduizenden dollars heb geïnvesteerd in het opzetten van een kwekerij, de advertentie van L&B als een koude douche op mij neerkwam.

Ik ben benieuwd hoe de regering dit gaat oplossen. Ik denk niet dat er een weg terug is. Ik vraag me af of nu elke kweker de mogelijkheid krijgt om invoerrechtenvrij zijn eigen voer te binnen te halen. Zonder invoerrechten kunnen wij tegen gelijke kosten kwalitatief beter voer naar Suriname halen. Overheid, u bent aan zet.

Met vriendelijke groet,

Steven Dijksteel
Een ondernemer die gelooft in de ontwikkeling van Suriname, maar dan wel op een eerlijke manier.