Media verantwoordelijkheid en politieke schaamteloosheid
23 May 2022, 20:45
foto


“Politiek is vies” … een welbekende uitdrukking. En niet zomaar wordt dit gezegd. We zijn allemaal wel min of meer bekend met de bekende schandalen van verschillende politici in Suriname, hetzij onethisch of nonchalant. In een gesprek met een wijze vriend van me, maakte die laatst de terechte observatie dat veel zittende Surinaamse politici hun functies met bijbehorende taken en verantwoordelijkheden hebben aangenomen, zonder bij zichzelf na te gaan wat hun beperkingen zijn. Zonder na te gaan of ze wel over de vereiste capaciteiten beschikken om zodoende een ‘job well done’ te realiseren. Of misschien… maken ze zich niet eens druk of ze het werk nou wel of niet aankunnen…?

En zijn onderbouwing was naar mijn mening heel sterk: “velen van hen komen vaak niet uit hun woorden en hiermee wordt niet perse gedacht aan taalfouten, maar meer de inhoudelijke argumenten die op zich een bewijs vormen van het feit, dat velen van hen geen idee hebben waarmee ze bezig zijn, maar erger nog… ze schamen zich er niet eens voor dat ze het niet aankunnen.  Integendeel is het de regel dat deze onbekwame groep juist ervoor vecht om hun positie te behouden. Dit gedrag getuigt van een uitermate gebrek aan intelligentie en emotionele intelligentie.”

Wat de hele zaak verergert, is dat ondanks dit gebrek dat sterk merkbaar is en men onder meer om deze reden aangeeft dat politiek vies is, vrijwel alle politici ook nog ruimte en toegang krijgen tot veel mediakanalen om hun zegje te doen. En dat ze hun zegje moeten doen is logisch, maar dat wil niet zeggen dat hun zegje van toegevoegde waarde is en daardoor zonder gevaar is.

Een uiting van wat voor onderwerp dan ook, is een moment van informatieoverdracht. En informatie behoort tot de energie van beïnvloeding, en er zullen daarom altijd bepaalde effecten teweeg gebracht worden. Wanneer de informatie positief en opbouwend is, zullen er positieve en opbouwende effecten teweeggebracht worden in de samenleving en hetzelfde geldt voor de negatieve kant ervan. Dus wanneer bepaalde politici zaken uiten, met een gebrek aan intelligentie en emotionele intelligentie als basis, zal deze type energie zich verspreiden indien de leden van de gemeenschap zich er niet van bewust zijn.

Aansluitend hierop zijn er bepaalde personen die bewegen in de politieke sfeer, maar officieel nog niet vallen onder de categorie van politici. Bepaalde van deze personen, zonder die bij naam te noemen, vertonen regelmatig a sociaal, onverantwoordelijk en onethisch gedrag en hebben ook nog een groot gevolg. Dit maakt dat indien zij zich ooit kandidaat zouden stellen, ook nog daadwerkelijk gekozen zouden kunnen worden.

En de kans dat dit reëel is, zegt veel over de laconieke houding en verantwoordelijkheid die wij over het algemeen als gemeenschap gezamenlijk dragen wanneer het op opvoeding aankomt. En deze opvoedende taak is natuurlijk verdeeld op verschillende manieren. De leerkrachten, de ouders, de politici, en ook de burgers, maar in dit geval, vooral de media.
Omdat de media wel de enige actor in de samenleving is, die de machtspositie heeft om te kunnen filteren wat onder verantwoordelijke en opbouwende informatie valt en in staat is deze naar duizenden toe te verspreiden. Er vindt dus een constante bepaalde mate van beïnvloeding plaats.

Ik sluit af met een respectvolle vraag naar de gemeenschap en meer specifiek, de media toe: “is het misschien tijd dat we als Surinamers filteren wat voor type informatie versterkend werkt voor de gemeenschap en niet alle politici altijd de ruimte geven om maar van alles te zeggen wanneer het puur sensatie betreft of totaal geen toegevoegde waarde heeft?”
Is het mogelijk om politici geen podium te geven indien zij geen serieuze oplossingen aanbieden? We zouden dan heel bewust moeten zijn van het onderscheid tussen wat sensatie is en wat toegevoegde waarde heeft.

Zouden wij dit kunnen realiseren door onszelf en onze jeugd te trainen over wat werkelijk eervol en vooruitstrevend is en dan waakzaam te zijn over waar we aandacht aan geven en wat we verspreiden? Misschien zou men dan minder happig zijn om politieke posten aan te nemen en zouden politici beter hun best doen om na te denken over hoe ze zichzelf waardig kunnen dragen door echte oplossingen te presenteren die gericht zijn op het algemeen belang.

Rumi Knoppel

Advertenties

Thursday 18 April
Wednesday 17 April
Tuesday 16 April