Per 30 september 2020 was volgens een beschikking van 7 april 2021 van de minister van Financiën en Planning met het La.F. no. 1575, houdende een publicatie van de Bruto Staatsschuld de Totale Staatsschuld volgens de wet SRD29.636,329 miljoen (= negen en twintig miljard zeshonderdzesendertig miljoen en driehonderdennegenentwintig duizend). Vanaf de machtsoverdracht is conform de wet de Totale staatsschuld gestegen met ruim SRD20 miljard en als uitgegaan wordt volgens de internationale definitie is de stijging ruim SRD 38 miljard. Hoewel de stijging een gevolg is van het wisselkoersbeleid van de huidige regering en de herwaardering van het BBP blijkt uit de publicaties dat er ook flink doorgeleend wordt. Er wordt geleend op de binnenlandse geld/kapitaal markt. Volgens de kwartaalrapporten van het Bureau wordt er vooral voorschotten bij CBvS opgenomen, schatkistpapier uitgegeven en ook leverancierskredieten genomen.

Dit geeft ook duidelijk aan dat de regering slechts die projecten kan uitvoeren of uitvoert waarvoor de vorige regering de financiering al had geregeld.

Bilateraal kan door deze regering niet meer worden geleend omdat zij nu internationaal als wanbetaler wordt aangemerkt. In het 2ste kwartaal rapport van 2021 van het Bureau staats op pagina 1 “Op 1 april heeft FitchRatings de kredietwaardigheid van Suriname verlaagd van “C” naar “RD” vanwege het feit dat de overheid in gebreke gebleven is om USD 49,8 mln. schuldenlast ten behoeve van de obligaties te betalen (FitchRatings, 2021)”.

Opmerkelijk is ook dat bepaalde leningen niet te vinden zijn op de website van het Bureau voor Staatsschuld. Ook zou voor dit begrotingsjaar door de regering een aparte begroting voor de staatsschuld moeten worden ingediend bij DNA. Er is wel een zwak tot weinigzeggend staatsschuldenplan conform de Wet op de Staatsschuld ingediend, maar geen begroting voor de staatsschuld conform de Comptabiliteitswet 2019. De begroting van de staatsschuld zou net als de begroting van DNA, de Rechterlijke Macht en andere staatsorganen apart opgenomen moeten worden in de Staatsbegroting. Helaas is dit niet te vinden in de begroting zoals die nu gepresenteerd is aan de DNA. Ook in de wijzigingen die achteraf zijn gestuurd naar DNA is deze niet te vinden. Wat dat betreft is artikel 4 van de Comptabiliteitswet 2019 glashelder. Meer nog gaat artikel 7 dieper in hoe en wat van de externe en binnenlandse leningen expliciet in de Staatsbegroting moet zijn opgenomen.

Helaas kan er geconcludeerd worden dat de regering zich weer niet aan de wetten houdt. De rij van wetten die overtreden worden, wordt steeds langer. Transparantie en verantwoording zijn zoek. Volgens de president zijn wij wel al uit de crisis, terwijl het programma van IMF met nog een resterende lening van bijkans US$ 500 miljoen (een half miljard US$) zonder één investeringsproject met volle vaart wordt uitgevoerd. De Wereldbank projecteert een toename van armoede met 9%, maar niemand schijnt daarvoor aandacht te hebben.