Column: Politieke Borrelpraat no. 706
20 Mar 2022, 23:08
foto


“Intussen is de derde die de eer van Zijne Majesteit op Face Book heeft geschonden, opgepakt.     
“Die vorige zit nog vast. Hoe lang zal dit muilkorven doorgaan?”
“Tot men ophoudt het staatshoofd in het openbaar te beledigen, punt uit!”
“Dus beste Jules, jij bent het eens dat die koloniale wet die dit oppakken van burgers sanctioneert, gehandhaafd moet blijven?”
“Ja, dat ben ik.”
“Dan ga ook op het Rode Plein in Moskou met een blanco velletjes staan, meki ding troepe fu Poetin sluit yu op. Dan ga je anders fluiten.”
“Dat is daar anders. En democratie is niet alles uitbraken wat je wil. Er moet toch respect voor het gezag zijn?”
“Zeer zeker. Maar dan moet dat gezag dat respect ook verdienen en geen hoge bloed, suiker, zout en gal krijgen als er terechte ongezouten kritiek op je afkomt. Mag de burger dan niets meer zeggen?”
“Tuurlijk wel, maar je gaat toch ook niet met moeders onderdelen naar je vader schreeuwen als die je minder zakgeld geeft?”
“En er is een algemene wet die het beledigen van eenieder strafbaar stelt; er is in deze tijd geen aparte wet meer nodig die min of meer hetzelfde voor alleen het staatshoofd regelt.”
“Dat kon in de tijd dat de koning als staatshoofd bijna gelijk aan de Here God was.”
“Voor sommige vlaggenwappers is hun leider, voorzitter, president dat nog steeds; die lui pleiten er toch voor dat je als volk bereid moet zijn fu go dede gi a leider?”
“Het zou me echt inspireren als degenen die dit zeggen het goede voorbeeld daartoe zouden geven.”  
“Maar meester, gaat die oorlog in Oekraïne echt tot de Derde Wereldoorlog leiden?”
“Dat hangt vooral af van de rol die China hierin gaat spelen: blijven zij hun ‘kameradski’ Poetin steunen of zullen ze bereid zijn de rol van Rusland te veroordelen?”
“Ze blijven neutraal, den plei snesi. Dat is al eeuwenlang hun strategie.”
“Maar die ouwe, vergeetachtige man in Het Witte Huis wil nu een duidelijk antwoord: ben je niet tegen Vladimir P., de oorlogsmisdadiger, dan ben je vóór hem. En dan ga ik jou en vooral die snesi-oligarchen van je, ook sancties opleggen.”
“Maar zagen jullie Poetin niet schitteren in het Olympisch stadion in Moskou, toegejuicht door een honderdduizenden-koppig publiek?”
“Geen kunst. Ze zijn van heinde en verre met bussen daarheen gesleept.”
“Dat zei men toch ook toen onze Desimale Boutirsky zijn Ontspannings Centrum Eerste Rijweg laatst ook tot de nok vulde?”
“En zijn we vergeten hoe andere belazericusfiguren dat ook deden? Hoe ver verwijderd zijn we dan van dat populistisch machtsvertoon daar in Moskou?”  
“Mijn vriend Ricardo in Nederland mailde mij een passage uit een artikel over een pas verschenen boek over Poetin uit het veelgelezen blad The Guardian.”
“Wat stond er?”
“Wacht, hier heb ik het op m’n smartphone, ik lees het in het Engels op…”
“Hij wil weer wijzen dat hij smartphone heeft.”
“En ook hoe geweldig Engels hij kan lezen.”
“Ach, jullie weer met jullie dorpsjaloezie. Ik stoor me daar niet aan. Er staat: The great Russian writer Vladimir Sorokin, portrays Putin as a character who constantly says “it’s not me”, denying everything. That lie is the central pillar of the regime. Nothing bad is their fault.”
“Dat is zuiver onze welbekende ‘a no mi’-mentaliteit.”
“Dat zei mijn vriend ook. Dat deed me denken aan die dienstvrouw van mijn tante. Die sloeg tijdens het ragebollen een dure plafondlamp tegen de grond. ‘Joosje, luku sa yu du,’ schreeuwde mijn tante. Doodnuchter antwoordde Joosje: ‘A no mi, mevrouw, na ragebol.”
“Maar hoe lang ga je een volk voor de gek houden met zulke a-no-mi-smoesjes?”
“Zo lang ze die willen geloven. Zie ook al die poespas en kletspraat rond het vaccineren tegen COVID en het drinken van allerlei brouwseltjes tegen virussen, kankers enzo.”
“Volgens mij zijn dit veelal uitingen en reacties van de doodangstige mens die zich vastklampt aan dit soort eigen waarheden. Zo ook een groot deel van dat Russische volk. Ze weten dondersgoed wat hun land aan het doen is in hun buurland, maar ze klampen zich vast aan de ‘waarheid’ van hun leider.”
“Dat was ook duidelijk te merken bij grote delen van het Duitse volk tijdens de Tweede Wereldoorlog.”
“Ook toen werd de bevolking gebrianwashed door de propaganda via de staatszenders.”
“Beste Russische volk, kijk en luister daarom het liefst naar uw leider via de staatsmedia.”
“Dat doet me sterk aan iets soortgelijks alhier denken, iets al sinds m’n jonge jaren.”
“Prompt loopt daar in Moskou tijdens een live-nieuwsuitzending onlangs op de staatstelevisie, prime time, zowat heel Moskou kijkt, een van die kritische journalisten, de bekende Marina Vlodwitski – weet ik veel met de Russische namen – met een groot vel karton in beeld, waarop in het Engels staat ‘NO WAR’ en in het Russisch eronder dat de Russen tegen de oorlog in de Oekraïne zijn. Gewoon staat zij daar drie seconden lang achter de nieuwslezer in beeld.”
“Ai boi, die sma heeft wel lef. Heel Moskou en de social media wereldwijd stonden er bol van, ook al die dappere Oekraïners, als ze bereik hadden, die hun land met hand en tand verdedigen tegen een overmacht die hun met bommen platgooit.”
“Wat was de reactie van Poetin en de zijnen?”
“Niets aan de hand, neks no fout, is fake news, het is niet gebeurd, die Marina is gek, ze bestaat niet.”
“Oow, wat klinkt dat mij toch zo bekend in de oren Zijn we werkelijk zo ver van Moskou verwijderd?” ”Leeft ze nog?”
”O ja, gelukkig nog wel, maar ze heeft een boete gehad en zit natuurlijk vast.”
“Drie seconden hebben al die duizenden uren aan leugens en verdraaiingen aan diggelen geslagen.”
“Deden de Amerikaanse troepen in Vietnam toentertijd ook niet net zulke dingen tegen de burgerbevolking?”
“Klopt, maar het waren journalisten die dat wereldkundig maakten, met als gevolg enorme protesten in de USA en vooral in West-Europa tegen de oorlog in Vietnam.”
“Ik kan me herinneren dat ook hier, in dit toch pro-Amerikaans land, studenten hebben betoogd tegen de oorlog in Vietnam waarbij er zelfs een Amerikaanse vlag moet zijn verbrand.”
“Waar was dat?”
“Op straat, vóór de Hakrinbank. De Amerikaanse ambassade was toen op de hoogste verdieping van dat gebouw gevestigd.”
“Waw, dat wist ik niet.”
“Ken je geschiedenis, jongere vriend, dan ken je je land.”
“Proost op vastlegging van de ware geschiedenis, niet die leugenpraat van machtswellustelingen.”
“Ja, proost daarop.”
“Maar meester, ik hoor notabelen zeggen dat we onze geschiedenis moeten gaan herschrijven. Hoe moet dat gebeuren?”
“Jonge vriend in ons midden, daarover een volgende keer. De zuipvergadering is na ‘proost’ gesloten, a tapu.”

Rappa
 
Advertenties