Column: Politieke Borrelpraat no. 705

“Meester, wat is er met u? Waarom kijkt u zo somber?”
“Die Zelenski van Oekraïne zal zich aan Poetin moeten overgeven.”
“Hemeltje nee, sla uw mond, dat zal toch niet gebeuren?”
“Hij staat zo langzamerhand met zijn rug tegen de muur, verraden door het Oosten, in de steek gelaten door het Westen.”
“Oké, dat klopt, maar een kat in het nauw kan rare sprongen maken.”
“Helemaal met je eens, daarom moet je een dier, een crimineel, of je tegenstander altijd een uitweg bieden.”
“Welke uitweg heeft die heldhaftige en dappere Zelenski met dat zich dapper verdedigend Oekraïense volk?”
“De onderhandelingstafel. Niet voor niets heeft Poetin hem die mogelijkheid geboden.”
“Maar Poetin stelt onmogelijke eisen.”
“Wat zijn onmogelijke eisen als die jouw enige way out zijn.”
“Maar Oekraïne geniet de sympathie en de steun van zowat het hele Westen.”
“Dat klopt, maar de belangrijkste steun ontbreekt: het uitroepen van een ‘no fly zone’ boven o.a. Kiev.”
“Dat is toch te begrijpen, want dan escaleert de boel en gaat Poetin met atoombommen smijten.”
“Mag ik even wat zeggen: Poetin bluft met z’n atoomwapens, want hij weet dat de radioactieve neerslag tot in Rusland zal terechtkomen.”
“Dus in feite laat de NAVO zien dat den frede Poetin.”
“Maar Poetin is ook bang voor Zelenski, anders had hij hem al lang met dat hele regeringscentrum met een kleine atoombom zoals die op Hiroshima opgeblazen.”
“Dat doet Poetin niet omdat er anders chaos uitbreekt, vooral in de hoofdstad Kiev. Door Zelenski in stand te houden en zelfs te erkennen als de grote leider van de Oekraïne heeft Poetin een duidelijke gesprekspartner.”
“Ow, wachte, dus als de Russen die Zelenski op de knieën krijgen, moet zijn aanhang hem volgen en ook de wapens neerleggen.”
“Klopt helemaal. Of de ze moeten hem afzetten en zonder duidelijke leiding verder strijden, zoals een kip wiens kop afgesneden is en heftig bloedend doelloos verder rent. Helemaal hopeloos wordt het dan.”
“Wat een verschrikkelijk smerig en onmenselijk politiek machtsspel is dit.”
“Heel goed opgemerkt, jongere zuipvriend in ons midden.”
“Maar de Russische economie wankelt al door al die sancties van het Westen.”
“Hun economie wankelt al jaren; alleen oligarchen en hun kring van profiteurs genieten van de gouden bergen, dankzij het staatskapitalisme, dat is voortgekomen uit de super-materialistische leer van Karl Marx. Lees maar zijn boek: Das Kapital.”
“En in China dan? Dat is toch het grootste communistische arbeidersparadijs ter wereld?”
“Ha, ha, je vraagt dat nog? Weet je hoeveel oligarchen daar intussen rondlopen?”
“Klopt, denk maar aan Jack Ma, de multimiljardair uit Hong Kong, eigenaar van het grootste online verkoopplatform ‘Alibaba.”
“Ja, maar niet lang terug moest hij na kritiek op de financiële regels uit Peking wel een toontje lager zingen. De partijleider Xi Jinping blijft de machtigste man in de volksrepubliek China.”
“Maar die voelt zich nu wel wat ongemakkelijk nu hij de zware sancties van het Westen tegen Poetin ziet, want net zo wil hij al lang Taiwan binnenvallen.”
“Dus u denkt dat ook de gelden van die tientallen Chinese oligarchen, die multimiljardairs, ook in Londen, Wall Street, Parijs, Zurich enzo belegd zijn?”
“Waar anders? Op de Bank of China? Ben je mal. Uit een onafhankelijk onderzoek is gebleken dat er ELKE DAG gemiddeld één Chinese miljardair in US-dollars bijkomt.”
“En dat heet ‘volksrepubliek, wat een belazerij. Ze konden beter ‘oligarchische republiek’ heten”
“Dus al die sancties tegen die superrijke Russen rond Poetin zullen geen effect hebben?”
“Merk je dat? Zijn leger gaat toch rustig door om de boel daar in Oekraïne plat te gooien?”
“Dat klopt. Ik merk eerder dat allerlei westerse banken, andere financiële instellingen en ga zo voort in Londen, Parijs en zelfs aan de zogenoemde ‘Zuidas van Amsterdam’ nerveus worden, want daar hebben die Russische oligarchen veel van hun miljarden belegd, of beter gezegd: witgewassen.”
“Ja, maar ook andere superrijken hebben bij dit soort bedrijven en banken hun geld belegd.”
“Welke oligarchen bedoelt u, meester?”
“Ik bedoel die oliesjeiks uit de Golfstaten en Arabië, de Olie-garchen. Het is één groot netwerk van belegde miljarden van al deze figuren. Dan willen westerse politici nu opeens om het grote publiek te wijzen dat ze wat tegen die Poetin doen, alleen die Russische oligarchen uit dat in elkaar gefrommeld netwerk halen en aanpakken?”
“Dus wat wil u hiermee zeggen?”
“Dat die economische sancties tegen Rusland minstens even hard de Westerse economie aan het raken zijn. Kijk naar al die prijsstijgingen en straks de tekorten aan graan, dus hogere broodprijzen.”
“En waar beleggen onze superrijken, onze miljonairtjes, hun geld?”
“Waar denk je, beste jonge vriend? Op onze geplunderde Centrale Bank? Of op onze Hakrina of DSBeetje die met hun onvriendelijk beleid eerder klanten wegjagen dan aantrekken?”
“Dus om terug te komen op die oorlog in de Oekraïne: u zegt dat die Zelenski zal moeten buigen voor de Russische voorwaarden?”
“Daar begint het steeds duidelijker op te lijken. Want als Kiev is omsingeld, afgesneden van alle aanvoerlijnen, beschieten die Russen de stad met zware artillerie en raketten, dag en vooral nacht. Hoe dapper je ook bent, je gaat binnen een week door de knieën.”
“En landen zoals Turkije en zelfs Israël proberen te bemiddelen, maar de oorlog gaat maar voort en nog meer mensen slaan op de vlucht.”  
“Wat is dit allemaal toch smerig en ingewikkeld. Laten we een toast uitbrengen op een spoedige vrede daar, want wie ook wint, we zullen het verlies allemaal zwaar in onze portemonnee voelen.”
“Klopt, denk maar aan dat steengoede liedje uit onze tijd: ‘Why can’t we live together’ van Timmy Thomas uit 1972.”
“Ja, why can’t we live together? Ondanks die smerige politiek?”
“Ik breng een toast uit op een spoedige vrede. Proost.”
“Maar meester, zal Zelenski echt toegeven aan Poetin?”
“Jeetje, de alcohol verdooft niet jouw hersens, maar dooft eerder jouw gehoor. Bij ‘proost’ the meeting is closed.”

Rappa