Column: Politieke Borrelpraat no. 701

“Zo broeders van de Zuipers Kring, wat viel jullie de afgelopen week op?”
“Bij mij: die ene partij viert haar tweeëndertigste verjaardag en houdt daartoe een online-massameeting. Goed ding!”
“Wat is dat goed ding? Die partij?”
“Ach ja en nee, politiek geschreeuw vol holle woorden kennen we van oudsher in binnen- en buitenland intussen zo een beetje uit het hoofd. Steeds komt men op voor de sociaal zwakkeren, maar steeds zijn het juist die mensen die de pineut zijn. Nee, ik bedoel dat het goede ding was dat ze het online deden.”
“Maar ik vond dat die voorzitter ergens wel gelijk had.”
”Waarmee?”
“Hij zei dat velen vinden dat zijn partij op etnische basis is gestoeld, maar hij liet zien dat andere politieke partijen ook vanuit een bepaalde etnische groep zijn ontstaan en vandaaruit zijn gaan groeien.”
“Dat is waar, maar er zijn ook heel wat partijen die niet vanuit een bepaalde etnische basis zijn ontstaan.”
“Wat mij opviel is dat een andere partij vond het toevallig meteen ook tijd was om een opoyari-vergadering in de Groene Tuin te houden.”
“Den dati e opo a yari midden februari. Zullen die owru yari ook anderhalve maand later vieren?”
“Je zeurt, alles heeft z’n eigen tempo. De voorzitter van die partij kwam ook met duidelijke zaken naar voren.”
“Zoals?”
“Vooral de omzetting van grote lappen grond van grondhuur naar eigendom baart hem terecht zorgen. Dat zou alleen voor bouwkabels tot een bepaalde grootte moeten gelden.”
”Daar ben ik het roerend eens met hem. En ook zowat alle partijen in DNA zijn tegen deze vorm van conversie. Ook de broeders in het binnenland die al zolang bezig zijn met het regelen van hun grondenrechten, zijn tegen die grondconversie.”
“Politici aan de macht luisteren veel te weinig naar weldenkende mensen vanuit de bevolking.”
“Geen wonder dat zovelen in Canada, Nederland en Frankrijk bijvoorbeeld, de kou en het traangas trotseren om hun ongenoegen tegen de regeerders duidelijk te uiten. Ze zijn boos.”
“Klopt. Ze voelen zich te veel geknecht door al die corona-maatregelen en beginnen duidelijk burgerlijk ongehoorzaam te worden.”
‘De burgervader van een Nederlandse provincie zei het zo mooi: ‘Corona is de moeder van alle goedkope excuses geworden.”
“Ja, maar er zijn ook zovelen die hun politieke leiders door dik en dun steunen. Die hebben daartoe toch ook dat recht?”
“Als het om politieke macht gaat, blijkt steeds weer dat het er uiteindelijk toch gaat om het recht van de sterkste, zelfs in dat door jou zo hooggewaardeerde Nederland, beste Jules.”
“Zeg geen nonsens! Kom met bewijzen.”
“Oké, hier gaan we dan. Met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen aldaar zeggen de grote regeringspartijen in mooi bedekte termen aan hun kiezers om niet te stemmen op die racistische partijen zoals die van die Wilders.”
“Ik vind dat een goed stemadvies, want deze racistische partijen misbruiken de democratie om ontevreden kiezers met hun extreme gedachten te vergiftigen.”
”Klopt! Liep er niet lang terug eentje met een fakkel voor het huis van een mevrouw uit de regeringscoalitie allerlei leuzen te schreeuwen? Wat gebeurt er daar in dat land?”
“Iedereen kijkt naar het verschijnsel, maar vraagt men zich niet af door welk wanbeleid van de regering, zoals die Toeslagen-affaire, dit soort verstoorde geesten naar buiten komen en nog erbij breed ondersteund worden via de sociale media?”
“Die Wilders reageerde wel zeer gevat: politieke partijen die zijn partij en diens zovele kiezers uitsluiten, zijn zelf de nieuwe fascisten.”
“In België noemt men zo een frontvorming tegen een andere partij een ‘cordon sanitaire’, zoiets als een ‘verdedigingslijn tegen onreinheid.”
“Mooie uitdrukking, maar dat is hier vaker en zeker ook bij de afgelopen verkiezingen toch het grondprincipe geweest? Toen was er toch ook een ‘cordon sanitaire’ aangelegd tegen Tralala met z’n Neks no Fout-brothers en sisters?”
“Inderdaad, en toch haalde die Troelala bijna eenderde van het aantal zetels.”
“Nu wordt er een cordon sanitaire gevormd tegen dansende Chan en Baala met z’n schoppende lijfwachten.”
“En een ongeleid Briel-o-Blaffie, woordvervoerder uit de tijd van de Binnenlandse Oorlog, bedreigt journalisten openlijk via de media door te zeggen dat als hij daar was geweest, het beslist helemaal erger met onze Jason was afgelopen.”
“Dan komt in alle haast de Meester Doctoranus van de Rechtpraters, zijne Koninklijke Hoogheid Koning Albert, met stoere woorden zeggen dat de regering ‘deze verregaande intimidatie’ van Brielleman niet pikt. Er zal tegen de man worden opgetreden.”
“Waw, heftig mang! Eerst dat justitieel optreden tegen Brielmanmofo zien, dan geloven.”
“En als dit niet genoeg is, staat er aan de andere kant ook zo een ongeleid projectiel, behangen met goud uit onze bodem, na fesi wan Porsche, uit te leggen waarom zijn massa-verjaardagsfeestje niet door gaat.”
“Hij is duidelijk teruggefloten binnen z’n partij en dat zint hem natuurlijk niet, daarom wil hij meer power hebben om de sociaal zwakkeren binnen zijn partij te ondersteunen door zich bij de komende verkiezingen in zijn geboortedistrict kandidaat te gaan stellen voor DNA. Hij heeft zich intussen al daar ingeschreven.”
“Ay, mi lees’ a tori. En meneer vindt dat als zijn partij hem niet kandidaat wil stellen, hij dan maar naar een andere partij zal gaan die dat wel wil.”
“Ha, ha, wishful Bordowaanse thinking. Wie gaat zo een figuur overnemen?”
“Kijk goed, open je ogen, heeft voorzitter Lill’ Indjen hem geen paarse verjaardag felicitaties gestuurd?”
“Maar uit al dat gewriemel om posities lijkt het alsof er een vervroegde verkiezing voor de deur staat.”
“Heb je dat nu pas door? Uiterlijk 2025 of eerder, weet je nog?”
“Een toast op ‘of eerder’, proost.”
“Ja, proost.”
“Maar gaan we niet praten over dat verstekvonnis van 12 jaar tegen Boef, de Draadhoef?”
“De ene kreeg 20 jaar en loopt hier vrij rond, de ander krijgt 12 jaar en loopt waarschijnlijk in Havanna vrij rond. Who cares?”
“Heren, mag ik jullie erop attenderen dat de vergadering bij ‘proost’ zo even is gesloten?”
“Sjorrie, voorzitter.”
 
Rappa