Surinamers vergeten erg snel. Geen wonder dat politici het volk als veerbaar karakteriseren. De meningen over het niet lukken in Suriname zijn verdeeld. Zo opponeerde DNA-lid op 24  januari jl de NDP fractieleider Drs. Rabindre Parmessar tegen de opmerking van president Santokhi. Hij koppelde de opmerking van het staatshoofd aan het onbenut laten van een bepaalde groep ambtenaren bij de uitvoering van regeringsbeleid. Bovendien hekelde hij de chronische non transparantie van het regeringsbeleid. Ten aanzien van deze punten geef ik hem geen ongelijk. Hij liet daarbij in het midden of de overheidsinstanties zijn gepolitiseerd. Kritische Surinamers weten dat voor de transitie in juli 2020 een aantal benoemingen vlak voor de overgang plaatsvonden. Het was de vertrekkende president D. D. Bouterse die zijn opvolger tegen vertragende invloeden had gewaarschuwd. Maar de situatie is complexer dan men denkt. En dat wist Bouterse wel.

Op 24 januari was het staatshoofd gastspreker op VES-nieuwjaarsreceptie in Assuria Event Centre. De vereniging vierde daarbij haar vijftigjarig bestaan. Als gastspreker concludeerde de president, dat het telkens ‘stremmen’ van de ontwikkeling geen economisch probleem is. De vraag waarom er maar weinig van terechtkomt, met uitzondering van enkele goede momenten, is volgens hem niet eenvoudig te beantwoorden. Wel wist hij dat normen en waarden, en afwezigheid van eenheid en saamhorigheid in denken en doen, mede debet aan zijn. Zijn referaat vervolgend zei Santokhi: "Evenzo een te zwaar gepolitiseerd bestuurlijk bestel dat thans, grotendeels onproductief en belastend is, is gekoppeld aan een geërodeerd systeem van belangrijke staatsinstituten”. Frappant vind ik, dat hij zaken noemde die beperkend kunnen werken. Zoals de afwezigheid van voorbeeldig en sterk leiderschap met visie en bereidheid om naar deskundig advies te luisteren. Voorts benadrukte hij, dat het tijd is om samen heel serieus over deze zaken te praten om belangrijke lessen daaruit te trekken. Maar wie anders dan de president zou dat proces in gang moeten zetten? 

Inmiddels loopt januari van dit jaar ten einde. Bij afsluiting van 2021 onthulde de president dat ook de kleine man verbetering van het armoede probleem zou merken. De hoger- en middenklasse hebben minder te verduren van de destructieve financieel-economische omstandigheden in Suriname. Toegegeven dat het staatshoofd en zijn team voor buitenlandbeleid zeker zichtbare resultaten tot nu toe hebben geboekt. Waar Suriname in het buitenland zijn imago van schurkenstaat had opgebouwd is er een omslag ontstaan. Maar ik kom er niet onderuit te stellen, dat ten aanzien van productie en export nog geen applaudiseerbare resultaten zichtbaar zijn.      

                                      

Terecht bracht de VES voorzitter Drs. Steven Debipersad op de jubileumbijeenkomst naar voren, dat de armoede bestrijding en verhoging van de nationale productiviteit topprioriteit van de regering nodig hebben. Hij vroeg daarbij de aandacht om bij het meerjarenregeringsbeleid thans vooral te focussen op de armoedebestrijding en daadwerkelijke versterking in de productiesector. Feitelijk heeft de huidige situatie in het land veelzijdige kanten. Bij de heersende pandemie zijn veel menskracht en materiële structuren aangetast. Komt nog bij de politieke onrust, die in diverse sectoren van de maatschappij wellicht doelbewust wordt ingezet. Zoals het staatshoofd bij zijn spreekbeurt aanhaalde ontbreekt de eenheid in denken en doen.

Starnieuws van 25 januari meldde, dat Suriname uitstel van betalingen is overeengekomen met zijn obligatiehouders. En dat Suriname, Libanon en Zambia de enige landen zijn die zich in een RD (Restricted Default)-rating bevinden. Ze zouden als wanbetalers kunnen worden gezien. En dat Suriname als een risicoland wordt gezien. Fitch bevestigt de beoordeling RD voor de lange termijn voor Suriname en zal niet langer beoordelingen voor het land verstrekken. Daar is de minister van Financiën en Planning verbaast over. Maar goed, de rating heeft consequenties voor het aangaan van leningen in het buitenland. Dat betekent wel dat deze regering niet a la dol in het buitenland leningen kan aangaan. Derhalve is ze aangewezen op eigen besparingen en verdiensten uit bv hout, goud en agrarische sectoren. Daarom zal de regering onder andere de VES adviezen niet links laten liggen.

Critici menen dat het staatshoofd nu in een coalitie zit waarvan coalitiepartners niet zonder slag of stoot zich zullen neerleggen bij zijn 'nieuwe' inzichten. En sommigen schreven mij, dat het staatshoofd zelf de veroorzaker is van het verziekte gepolitiseerde en gepolariseerde systeem. Het is zonder meer waar dat IMF allerlei voorwaarden voor de leningen stelt en de RD-rating van invloed is op de ontwikkelingen. De stagnatie heeft meerdere polen en facetten.