39 jaar geleden zijn 15 mannen die uit hun huis midden in de nacht ontvoerd werden en wier leven hier op deze plek tot een noodlottig einde kwam, een onuitwisbare bijdrage geleverd aan het fundament in de eeuwige strijd voor democratie en mensenrechten. De bloemenhulde werd onder andere bijgewoond door president Chan Santokhi en vertegenwoordigers van de Amerikaanse en Nederlandse ambassade.

"Wij zijn bemoedigd door het feit dat in Suriname zelf uiteindelijk voldoende moed, integriteit en daadkracht ten toon is gespreid om het strafproces aan te vangen, door te zetten en de schuldigen te veroordelen. Voor de nabestaanden, maar ook voor de samenleving als geheel, is het van onschatbare waarde dat aldus een groot onrecht is hersteld", zei Oemrawsingh. "Wij stellen met trots vast dat de Republiek Suriname heeft  gehandeld met geweten tot heling van de onderdrukten. Daarom kunnen wij vandaag constateren dat wij aan de vooravond staan van een nieuw hoofdstuk in de voortdurende strijd voor gerechtigheid."

"Het fundament moeten wij blijven verstevigen door onze jonge generaties te sterken met kennis van de feiten uit het verleden en met de kracht om met de lessen die daaruit kunnen worden getrokken  onze toekomst vorm te geven. Dit is broodnodig om onwankelbare tegenstand te bieden, tegen intimidatie en bruut geweld. Het moeizaam opgebouwde raamwerk van de rechtsstaat kan en mag niet verbrijzeld worden. De Surinaamse rechtsstaat mag geen ruimte laten voor straffeloosheid. Er is geen andere optie dan de strijd voort te zetten en zij die schuldig zijn aan deze gruweldaden, de volle verantwoording daarvoor te laten dragen."

"Om nieuwe vertragingstactieken in hoger beroep te voorkomen, bieden de leerstukken van misbruik van procesrecht en berechting binnen een redelijke termijn het Hof van Justitie voldoende mogelijkheden om daar resoluut mee af te rekenen. Wij roepen het Hof vanuit deze plaats dan ook op de teugels van deze leerstukken, in het belang van gerechtigheid, strak aan te halen om zo iedere verdere poging tot vertraging van de zijde van de verdachten in  de kiem te smoren. De kinderen van de slachtoffers zijn nu zelf… moeders en vaders . Vele ouders van de slachtoffers is dit moment niet gegund geweest, want zij zijn reeds gestorven met het verdriet van ongerechtigheid in hun hart.  Geeft u ons en de natie Suriname waar wij recht op hebben: GERECHTIGHEID en een definitief EINDE VAN HET TIJDPERK VAN DE STRAFFELOOSHEID", voerde Oemrawsingh aan.

Wanneer wij het hoofdstuk 8 december 1982 afsluiten zijn wij er nog niet als natie, voerde Oemrawsingh aan. Er zijn nog de slachtingen van Moiwana in november 1986 en een jaar later, in Pokigron en langs de Tjongalangapassie, alsmede naar de vele pogingen de waarheid daarover toe te dekken, onder andere door politie-inspecteur Herman Gooding in koelen bloede te vermoorden en tal van andere mensenrechtenschendingen, gedurende de militaire dictatuur. Een einde maken aan het tijdperk van straffeloosheid betekent ook dat het Openbaar Ministerie serieuzer werk moet maken van het strafrechtelijk onderzoek naar de mensenrechtenschendingen. Het kan ook niet anders aangezien Suriname thans de mensenrechten weer omarmt en die het internationaal heeft onderschreven... die haar daartoe dwingen.