Volgens publicatie van 'Global Forest  Watch and World Resources Institute' in 2018 is de ontbossing in Suriname met 12% gestegen in 2018 in vergelijking met 2017. Suriname staat op de 5e plaats op de lijst van 10 landen waar ontbossing procentueel is gestegen.

Gelet op het aantal hectare staat Brazilië op de 1e plaats met 1.347.132 ha. Ghana staat procentueel op de 1e plaats met 60% gevolgd door Papoea New Guinea met 22% en Angola met 21%. In 2018 verloren de tropen 12 miljoen ha tropisch regenbos. Honderden landen en bedrijven hebben zich eraan gecommitteerd de ontbossing te verminderen of te elimineren. Sommige landen maken goede vorderingen bij het terugdringen van het verlies van oerbossen, maar veel andere landen zijn in de verkeerde richting gegaan. Vroege rapporten en het hoge percentage primair bosverlies in 2018 duiden erop dat landen niet op schema liggen om deze doelen te bereiken. Gezien de urgentie om een op hol geslagen klimaatverandering en onomkeerbaar biodiversiteitsverlies te voorkomen, moeten landen – ontbossing tegengaan.

Goudmijnbouw blijkt nog altijd de grootste oorzaak te zijn van ontbossing in Suriname. In de periode 2000-2017 draagt de mijnbouw voor 69 procent bij aan de totale ontbossing. De onderschepping van 100 containers illegaal rondhout in 2021 houdt in als deze trend wordt voortgezet dit de grootste bedreiging vormt voor het bestaan van het  tropisch regenbos van Suriname. Meerwaarde van het tropisch regenbos is de reductie van CO2 emissie door het fotosynthese proces en productie van zuurstof. Regulatie van CO2 door het tropisch regenbos voorkomt  klimaatsverandering en gerelateerde natuurrampen op aarde.

Tropische bossen produceren dagelijks 27% van de zuurstof voor de instandhouding van de biodiversiteit en het leven van de mens. Tropische bossen hebben ethische -, esthetische, educatieve en wetenschappelijke waarde voor  duurzame ecotoerisme.