Menigeen zou geneigd zijn te denken dat voetballiefhebbers dezer dagen volop aan hun trekken komen met wedstrijden in het Europees Kampioenschap (EK) en in de Copa America. Vooral de wedstrijden in Europa trekken de aandacht van velen. Dat is niet vreemd, want gedurende het Europees voetbalseizoen kunnen fervente supporters wekelijks genieten van wedstrijden uit La Liga, Premier League, Bundes Liga, Serie A, Ligue 1 en Eredivisie, dus voelen de voetballers die in genoemde competities opereren, bekend aan. In de Copa heb je ook enkele van de toppers die in Europa voetballen, maar ook veel voetballers uit lokale competities, waardoor de populariteit van de regionale tegenhanger van het EK, een stuk minder is.

Uitgaande van wat er wekelijks gepresteerd wordt, waren de verwachtingen hoog gespannen. Tijdens de groepsfase bleek echter al dat het Europees toernooi niet zou verlopen zoals menigeen had verwacht. Landen met spelers die vanwege de ijzersterke individuele prestaties getipt waren als kanshebbers, kregen het knap lastig na de groepsfase. De zogenaamde 'kleine voetballanden' beten flink van zich af en zorgden hier en daar voor grote verrassingen. Opvallend was dat de grote sterren met miljoenencontracten niet thuis gaven, waardoor het niveau van de wedstrijden tegenviel.

Het komt mij voor dat sommige spelers niet gemotiveerd zijn om voor hun land uit te komen. Ze komen namelijk niet eens in de buurt van het niveau dat ze halen bij hun werkgever. Ik hoop dat die indruk onjuist is. De nieuwe wereldsituatie waarbij alles onzeker is, zou misschien een verklaring kunnen zijn voor hun matig optreden. Voetballers zijn ook maar mensen die hulp nodig hebben om met veranderde situaties om te gaan. Dit is voer voor onderzoekers om een enquête te houden onder beroepsvoetballers om te weten te komen hoe ze omgaan met de psychosociale effecten van de Covid-19 pandemie. Eerst voor een tot de laatste plaats bezet stadion met een capaciteit van gemiddeld 50.000 toeschouwers spelen, dan weer maanden in lege stadions en nu weer ineens door tientallen duizenden supporters toegejuicht of misschien ook wel uitgejouwd worden.

Hoe het ook zij, noch het EK, noch de Copa heeft mij kunnen bekoren. Soms krijg ik de indruk dat ik naar acteurs kijk, in plaats van naar voetballers. Spelers die het om de tuin leiden van de arbiter, tot kunst hebben verheven en er niet voor schromen om een doelrijpe aanval op te geven, in de hoop met een strafschop beloond te worden voor hun acteertalenten. Meestal wordt het publiek tijdens landentoernooien getrakteerd op voetbal van de hoogste plank, omdat de beste spelers uit verschillende competities het dan tegen mekaar opnemen. Bij deze edities is matigheid troef. Slechts het doelpunt van Patrik Schick sprong in het oog.

Ik hoop dat een uitgebreid onderzoek op dit stuk, uitsluitsel kan geven over de tegenvallende prestaties van de stervoetballers tijdens deze toernooien.