Door de hel naar het paradijs
15 Jun 2021, 14:11
foto


“Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt.” Dat schreef Dante boven de poort van de hel. In de hel plaatste hij de slappelingen, hebzuchtigen, verspillers, bedriegers en verraders. Suriname gaat dit jaar door een hel. Het wordt geteisterd door vijf plagen: geld dat is verdampt, schulden die als pestbuilen overal zijn ontstaan, de pandemie, overstromingen en armoede. Andere plaaggeesten zijn nepotisme en wilde prijsstijgingen. De hel is geschapen door liefde - “u hoeft niet van mij te houden, ik hou wel van u” -, de jarenlange liefde van de meerderheid van het volk en de volksvertegenwoordiging voor verkeerde personen - op z’n zachts gezegd. ‘Iemand gooide ver weg een steen in een vijver, de rimpelingen voelt u nu pas.’

Meneer Santokhi, de toenmalige oppositieleider, rook het gepremediteerde kwaad, schreef Oppenheimer een alarmerende brief - ‘verstrek de verkwistende regering geen geld, het land kan het niet terugbetalen’. Tevergeefs! Hij vangt nu als president de klappen van die narigheid op, maar dat is zijn keuze.

Suriname hoeft de hoop niet te laten varen. Er is uitzicht op betere tijden. Maar eerst moet iedereen een stevige ‘haircut’ accepteren: een flink percentage verlies. Dit is boetedoening en karma! Een wisselkoers van 1 op 3 in 2010 die steeg naar een straatkoers van 1 op 20 in 2020. Dat was diefstal! Met beter bestuur zal alles op een dag weer draaglijk zijn. Een hemel zal het niet worden, want er is veel haat en nijd. Maar Suriname kan wel paradijselijk worden, als men hieronder verstaat een stabiele wisselkoers, afrekenen met corruptie en belangenverstrengeling, betere belastinginning, milieubescherming, eerlijke inkomensverdeling en maximale voordelen halen uit de olie-, goud-, hout- en gasbronnen.

De regering Santokhi ploetert nu bijkans een jaar om Suriname te verlossen. Haar gezicht wordt gevormd door de president, de minister van financiën en de minister van Bibis, die voorgaan in de strijd om uit het diepe dal weer omhoog te klimmen. De coalitiepartner ABOP heeft een sleutelpositie in de regering, maar vertoont meer macht dan competentie. Goud omhangen krachtpatsers zijn pas een sieraad als ze moreel hoog staan.

Je ervaart de kracht en de vaart van de president en een paar ministers. Onder slechte omstandigheden leggen zij een fundament voor herstel. Inventaris na bijna een jaar: de regering steelt niet, haar inkomen en besparingen zijn toegenomen, instituten worden versterkt, het bar slechte imago van Suriname is opgevijzeld en de wisselkoers wordt gestabiliseerd. De man van de straat ziet dit niet, maar het is wel nodig om hem uit de armoede te trekken. Misschien moet de regering haar prestaties beter tentoonstellen.

Grote uitdagingen die nog moeten worden aangepakt zijn: schuldsanering, besnoeien ambtenaren, vreemde valuta verdienen en de wisselkoers verlagen. Teleurstellend is het onvermogen om de gestolen publieke gelden terug te halen. Dit komt door A aanvaarding van de scheiding tussen wet en willekeur, maar ook door B belangenconflicten. Sommige cliënten steunen elke regering, niet zelden zitten er schurken tussen.

Er is meer nodig om Suriname paradijselijk te maken. De regering moet haar eigen regels naleven. De samenleving draait naar het voorbeeld van de leiders. Als men ziet dat de bestuurders hun eigen wetten niet respecteren, zal men dat ook niet doen. De leefwijze van de bestuurders, niet de vele wetten en regels, verandert de volksmentaliteit echt. Macht moet niet worden gekocht met geld, alleen met deugd. Trouw die je probeert te winnen door populistisch geld te strooien, duurt niet lang.

Maar ook het volk moet zichzelf geen verslapping, luiheid, suf gelanterfant en nutteloze slaap toestaan, maar wel gestage arbeid. Neem een voorbeeld aan de landbouwer die niet vlucht voor hete zonnestralen maar blijft ploeteren totdat alle kinderen goed onderwijs hebben genoten. Sommigen blijven arm, omdat er nooit genoeg geld is voor hun uitspattingen. Wie beter wil worden, moet er iets voor doen, moet een beetje pijn verdragen.
De uitvoering van het herstelplan zal niet makkelijk zijn, vanwege gebrek aan kennis en vaardigheden en omdat inhaligheid als lepra vele instituten heeft misvormd (douaniers verzegelen illegale containers, buigen zich niet over nepfacturen, beambten kijken de andere kant op bij illegale transporten, toezichthouders kijken maar zien niet, et cetera).

Zij die hoopten op een snelle schipbreuk van de regering, zijn bedrogen uitgekomen. De oppositie in DNA wordt helaas niet serieus genomen, omdat haar vertrouwen is verbeurd, iedereen lacht als ze zich moreel probeert te uiten, vanwege haar bijdrage aan de hel. De moeilijkste maatregelen van de regering moeten kristalliseren in een stabiele wisselkoers. Zonder maatregelen tendeerde die naar 1 op 50 of veel meer.
Regering, als een volk boos is, dan verlangt het naar werk, zekerheid, rust, eerlijkheid of iets dergelijks positiefs. Luister, maar ga door op het pad van duurzaam herstel!

D. Balraadjsing
Advertenties

Thursday 28 March
Wednesday 27 March
Tuesday 26 March