PALU: Leenbeleid regering net zo funest als van NDP

Wie nog twijfelde na de persconferentie van de president, zal nu overtuigd zijn 1 jaar na de verkiezingen. Het leenbeleid van de vorige regering zal in de komende jaren verder worden voortgezet en zal net zo funest zijn als dat van de voorgaande NDP-regering. President Santokhi was er zelfs trots op. In totaal worden US$1 miljard aan leningen door hem in het vooruitzicht gesteld. Net zoals onder de vorige regering, zal het grootste deel van dit geld consumptief worden ingezet. Suriname zal daarmee nog meer in een financieel afhankelijke positie worden gezet, stelt de PALU.

Wat is het alternatief? De PALU heeft tijdens de verkiezingscampagne een concreet, samenhangend crisisplan gepresenteerd waarmee de koers binnen 6 maanden kon worden gestabiliseerd. Maar daar wordt niet naar geluisterd terwijl de regering hard bezig is het vorig NDP-beleid ook op andere vlakken te kopiëren: Friends en Family voortrekken, pakketten worden a la dol uitgedeeld, de importen van consumptie goederen worden gesubsidieerd terwijl de productie exporten wordt afgestraft, de een na de andere loze beloften van grootse projecten als de “waterstof fabriek” volgen en het resultaat is de ene ondoordachte devaluatie na de andere.

Uit de persconferentie bleek ook dat de regering Santokhi in de afgelopen 10 maanden heel weinig heeft gedaan om de koers te stabiliseren. De Solidariteitsheffing en verhoging van de governmenttake waren kennelijk voldoende om de lopende uitgaven aan salarissen van de ambtenaren te kunnen voldoen. En de retentie dollars van exporterende producenten worden gebruikt voor consumptieve doeleinden en niet om de productie verder te stimuleren. Met de laatste devaluatie wordt voor import van consumptiegoederen een lagere koers aangehouden. Daarmee is het duidelijk dat de regering liever weer de consumptie subsidieert, dan de productie export en daarmee het verdienen van US-dollars wilt stimuleren. Ondertussen hebben de groente exporteurs aangegeven dat het niet rendabel is te exporteren door de retentie regeling.

Dat het afgelopen regeerbeleid niet voldoende is om de koers te stabiliseren is overduidelijk. Het beloofde reddingsplan van de VHP lag niet klaar met weer als gevolg dat een eerste herstelplan werd gepresenteerd met meer dan SRD12 miljard aan begrotingstekort. Door de IMF-deskundigen werd dit onsamenhangende plan niet alleen direct van tafel werd geveegd. Het IMF hield ook de been stijf vanwege een onderhandelingsfout van de regering. Zij wekte namelijk de indruk “dat zij niet anders kon” en “met de rug tegen de muur” staat. Ondanks dat de regering in de onderhandelingen het begrotingstekort omlaag schroefde, stelde het IMF hele harde eisen. Voordat maar 1 US-dollar aan leningen zal worden overgemaakt zal de regering zaken in orde moeten maken.

Net zoals de vele leningen onder de voorgaande NDP-regering niet hoefden, was het slechte resultaat met het IMF te vermijden. Met een samenhangend plan kon veel meer uit de onderhandelingen worden gehaald. De PALU heeft namelijk voorgesteld in haar crisisplan om korte termijn maatregelen te nemen in samenhang met lange termijn doelen. In dit plan is cijfermatig aangetoond dat tijdens de voorgaande regering meer dan SRD5 miljard aan belastingen en invoerrechten bewust niet zijn geïnd. Bovendien zullen we op de lange termijn de diensten van de overheid moeten financieren uit meer bestemmingsheffingen. Deze heffingen op de korte termijn genomen zullen de huidige tekorten van de overheid drastisch terugbrengen. Deze inkomsten verhogende maatregelen in samenhang genomen met productie investeringen op de lange termijn zullen ook het vertrouwen in de SRD doen herstellen. Hiervoor heeft de PALU concrete projectvoorstellen in haar crisisplan opgenomen waarvoor wel internationale investeringskapitaal voor te vinden zou zijn. Hiermee zouden de onderhandelingen met het IMF heel anders hebben uitgezien niet alleen vanwege een lager begrotingstekort. Maar ook vanwege het vooruitzicht op meer productie en dus meer verdiensten op de middellange en lange termijn.

Als de president de oplossingen voor de financiële crisis onvoldoende ziet of hoort, dan is de PALU bereid in discussie te gaan met de regeringsdeskundigen en DNA leden over het huidige Herstelplan. Met een gewijzigd plan kan de nodige stabilisatie van de koers worden bereikt op korte termijn. Versneld innen van belastingachterstanden, bestemmingsheffingen en hele concrete voorstellen voor de stimulering van de productie kunnen binnen enkele maanden door Surinaamse deskundigen worden uitgewerkt. Maar kennelijk heeft de regering geen luisterend oor voor deskundigen die werkbare oplossingen aandragen met de vele “partij politieke” prioriteiten.