Mathoera, Mathoera, Mathoera, Mathoera, Bouterse, Mathoera, Mathoera, Mathoera... Zo ging het er aan toe bij de telling van de stemmen in Paramaribo, precies een jaar geleden. Een rommelige verkiezing, maar het resultaat was verrassend. Jarenlang haalde NDP-voorzitter Desi Bouterse de meeste stemmen in Paramaribo. Mathoera heeft in Paramaribo meer dan 20.370 stemmen gekregen, terwijl Bouterse genoegen moest nemen met 15.545 rood gekleurde cirkeltjes. Vijf jaar daarvoor hadden 34.894 kiezers op Bouterse gestemd. De 'devaluatie' van het aantal stemmen zal te maken hebben gehad met de belofte om de wisselkoers omlaag te brengen, een belofte die ondanks herhalingen niet werd ingelost.

De man met de meeste stemmen een jaar geleden werd Chan Santokhi in Wanica. Hij vergaarde als lijsttrekker van de VHP ruim 27.600 stemmen. Van Santokhi was bekend dat hij de presidentskandidaat was, dus hij zou niet in De Nationale Assemblee blijven. Opmerkelijk was dat Mathoera, op wie velen de hoop hadden gevestigd - ook niet traditionele VHP-stemmers - uiteindelijk koos om minister te worden. Het is merkbaar dat de kwaliteit in de VHP-fractie (in feite in de coalitie) behoorlijk te wensen overlaat. Er zijn slechts enkele uitschieters, maar als het erop aankomt, wordt braaf gelopen aan de leiband van de regering in plaats van de belangen van het volk te behartigen; dat waarvoor ze gekozen zijn, volksvertegenwoordigers.

Als politici eenmaal aan de macht zijn - na tien jaar oppositie te hebben gevoerd - wordt het 'macho-gedrag' van heersen, overgenomen. Het zit blijkbaar in de genen. Alles waarover er geklaagd werd in de oppositiebanken, wordt vergeten en de houding van "wij hebben het voor het zeggen", voert de boventoon. President Santokhi zei gisteren op de 4-uren (!!!) durende persconferentie dat het volk een jaar geleden het land heeft gered. Over de maandenlange zware kritiek op het benoemen van family and friends moet nog een besluit worden genomen. De evaluatie duurt nog 2 weken. Maar er is verbetering beloofd!

Op de persconferentie waar 1 jaar verkiezing is geëvalueerd, zijn er weinig concrete mededelingen gedaan. De evaluatie over het lot van minister Diana Pokie is niet rond, terwijl ze in feite naar ROS zou gaan en haar collega naar GGB. Maar ABOP wil nog intern evalueren. Over de influx van Haïtianen is er ook nog geen duidelijkheid. Welke benoemingen worden teruggedraaid, is nog in studie. Hoe de koopkrachtversterking eruit ziet, is ook nog niet duidelijk. De ministers moeten ook nog worden geëvalueerd. Het boekwerk met de vele verrichtingen van de regering is niet beschikbaar gesteld. De vragenronde op de persconferentie, was het herkenbaar beeld in het huis van de democratie, het parlement. Ontwijken van vragen, halfslachtige antwoorden en het opgebruiken van de spreektijd door de regering. Vasthoudende verslaggevers konden niet aandringen op een concreet antwoord.

Hoewel het volk een jaar geleden heeft gesproken en op basis daarvan deze coalitie aan de macht is, duurt het terugdraaien van blunders veel te lang. Mensen worden benoemd op posten vanuit eigen gelederen, of ze nou deugen of niet. De vele volgauto's waarmee de president en vicepresident zich verplaatsen, tonen niets anders dan de zelfverheerlijking en het machtsvertoon. In het koninkrijk wordt niet getolereerd dat bepaalde uitspraken worden gedaan tijdens betogingen. Facebook wordt afgespeurd om te kijken wat er gezegd wordt over de regering en dc's. Mensen moeten zich verweren. En nu zullen betogers worden aangepakt. Er gaat een brief naar de minister van Justitie & Politie en het Openbaar Ministerie. Het zou de regering sieren om een jaar na de verkiezing liever een toontje lager te zingen en minder te denken aan represaille, want we hebben nog maar een trailer gezien van wat er gaat komen. Terwijl in het buitenland het vertrouwen in de regering toeneemt, devalueert het in eigen land, net als het geloof in de SRD.

Nita Ramcharan