De nationale voetbalselectie van Suriname staat voor de taak zich te plaatsen voor de eindronde van het grootste voetbalevenement ter wereld: het Wereldkampioenschap. De eerstvolgende editie van dit prestigieuze toernooi wordt volgens schema in 2022 te Qatar afgewerkt. Natio bevindt zich zowel nationaal als internationaal onder een vergrootglas. De kwalificatiewedstrijden  hebben nooit eerder zoveel aandacht gehad als nu het geval is. Wat deze reeks zo bijzonder maakt voor Suriname en de wereld, is de samenstelling van het elftal. Voor het eerst in de geschiedenis van het Surinaamse voetbal, bestaat de selectie voornamelijk uit beroepsvoetballers. Deze voetballers hebben hun opleiding in een professionele omgeving genoten en enkele van hen hebben zelfs meegedaan in het miljoenenbal: de Champions League. Voorwaar een selectie waar een Surinaamse keuzeheer voorheen alleen maar van kon dromen. Sinds kort is Dean Gorre de trotse bondscoach die namens Suriname dit spelersarsenaal onder zijn hoede heeft. Deze selectie biedt niet alleen perspectief op plaatsing voor het WK, maar gooit ook hoge ogen naar de Goldcup die in de maand juli van dit jaar in de CONCACAF-zone wordt afgewerkt.

Zoals bekend, heeft elke medaille een keerzijde. Natio-nieuwe stijl biedt niet alleen perspectief, maar brengt ook druk met zich mee. Na de gewonnen wedstrijden tegen Cayman Islands en Aruba, vraagt menigeen zich af als Suriname de krachtmeting tegen een eveneens veredeld Bermuda in zijn voordeel zal beslechten en via het theoretisch sterker geachte Canada plaatsing voor de volgende ronde zal verwezenlijken. Tot zover stuitte Suriname steeds in de groepsfase, dus moet de huidige selectie tenminste uit de groep komen, klinkt het hier en daar. Gorré zelf, legt de lat veel hoger. Hij heeft zich menigmaal laten ontvallen dat Surinamers niet beseffen dat Qatar haalbaar is.

Hoewel ik niet twijfel aan het oordeel van de bondscoach als ter zake deskundige, vind ik dat het beschikken over beroepsvoetballers op zich,  niet voldoende is om een eindronde te halen. Het hele entourage van Natio moet geprofessionaliseerd worden om de kansen te optimaliseren. Alle neuzen moeten dezelfde kant op staan, anders zal niet Natio, maar Suriname de boot missen. Betrek alle mediahuizen die mee willen erbij, zodat het draagvlak groter kan worden. Wijs vooral de overheidsmedia erop dat de spelers niet bekend zijn bij het grotere publiek. Het is hun taak om hier verandering in te brengen, door waar mogelijk, vooral die wedstrijden uit te zenden waarin Surinaamse voetballers acteren. Van bondswege moet ook meer gedaan worden om het publiek te informeren, dan alleen maar de geboortedag van de spelers op de website te plaatsen.

Ten overvloede breng ik onder de aandacht van de liefhebbers, dat voetballen in een professioneel circuit, een serieuze aangelegenheid is. Er is geen ruimte voor sentimenten. Alleen spelers die goed genoeg zijn, zullen door de bondscoach worden opgeroepen. Ook het enkel beroepsvoetballer zijn, biedt geen garantie op een plek. Zoals Gorre zich eerder heeft laten ontvallen, is een speler zo goed als zijn vorige wedstrijd. Een vergelijking met de vorige selectie maakt duidelijk dat ook enkele profs die in de vorige wedstrijden in actie kwamen, gepasseerd zullen worden. Dit is heel normaal in het professionele voetbal, waar trainers hun sterkst mogelijke elftal op de been brengen en er geen ruimte is voor lievelingen die niet in de juiste vorm verkeren. De bondscoach moet de ruimte krijgen op basis van zijn expertise, de beste selectie op de been te brengen, tenslotte is hij de eindverantwoordelijke. Een goede bondscoach zal niet ertoe overgaan om spelers die het verschil kunnen maken te passeren, want het is pompen of verzuipen voor Suriname.

Mireille Hoepel