KTM-syndroom

Afgelopen week is er flink wat commotie ontstaan over een onhandige uitspraak van de minister van OW. Hij heeft op zijn Facebook pagina daarvoor publiekelijk zijn excuses gemaakt. Het gekakel is er niet minder op geworden. Oppositieleden eisen het vertrek van de minister. In het debat over de uitglijder van de minister valt mij een aantal dingen op. Ik noem dit symptomen van het Korte Termijn Syndroom waar menige Surinamer last van heeft.

Ter illustratie : Velen achten zich op een bepaald terrein deskundig zonder daar enige gedegen studie, jarenlange training voor gedaan te hebben. De bondscoach van Natio heeft dit in zijn strategie voor succes ook benoemd. We willen vandaag dat grote huis, drie auto’s en een boot voor de deur zonder daar eerst jaren voor te willen werken. Snel de top bereiken, snel rijk worden, snel leven zonder eerst jaren ervoor te willen zwoegen.

De afgelopen 10 jaar heeft laten zien dat snel rijkdommen vergaren wel kan. Dan moet je het politieke bedrijf in en je moreel kompas in een lade opsluiten. Zodat je kan stelen, oplichten, deals sluiten in jouw voordeel, concessies verwerven voor hout- en goudwinning, geen belasting betalen, staatseigendommen voor een habbekrats toe-eigenen. Nog een andere weg is die van de grensoverschrijdende drugscriminaliteit. Snel rijk worden is een symptoom van het KTM-syndroom. Voormalige toppers zitten niet zomaar achter de tralies of zijn voortvluchtig. De ravage van het KTM- syndroom is voor rekening van het volk. Het zit opgezadeld met miljarden aan schuld.

Die ravage die mede door de 'kudde van 26' in de afgelopen tien jaar is veroorzaakt, ruim je niet in een jaartje op. Maar dat geduld heeft de gemiddelde Surinamer niet. Die wil dat de regering morgen de koers van de SRD omlaag brengt. Verwaarloosde infrastructuur moet volgende week hersteld zijn. Criminaliteit moet bij voorkeur vandaag aangepakt worden; mensen moeten zich netjes gedragen in het verkeer. Dit zijn ook symptomen van het KTM-syndroom.

Een ander aspect van het KTM-syndroom betreft het gedrag van de Surinamer. Als leiders het volk hebben voorgeleefd dat "neks no fout", hoe wil je dan dat het volk zich fatsoenlijk aan de regels houdt? Gedragsdeskundigen weten hoe moeilijk het is om gedrag te veranderen. Anders gezegd, als een krulstaart van een puppy eenmaal recht is, krijg je dat moeilijk weer in de oorspronkelijke vorm terug.

Kennelijk heeft een aantal van de huidige oppositieleden last van de symptomen van het KTM-syndroom. Want zij vinden het vervelend dat zij telkens gewezen worden op de puinhopen die ze hebben achtergelaten. In hun optiek moeten Santokhi/Brunswijk hun beloftes waarmaken. Waarom mag u niet eraan herinnerd worden dat uw beleid, uw keuzes, uw 100 gewisselde ministers, uw showprojecten en u als ex-vp er zelf debet aan bent dat het Surinaamse volk nu lijdt? Stel nou dat u een deel van het verbraste geld in de afgelopen jaren daadwerkelijk had besteed aan de gezondheidszorg. Hadden de slachtoffers van corona nu niet veel beter opgevangen en behandeld kunnen worden? Had u niet kunnen investeren in meer personeel voor de zorgsector? Wat te denken van de noodkreet van de landbouwer uit Saramacca die zijn gehele aanplant letterlijk onder water ziet staan. Terwijl u praatjes verkocht om Suriname tot de groenteschuur voor het Caraïbisch gebied te maken en niet heeft geïnvesteerd in de waterhuishouding.

Zolang u uzelf niet echt een spiegel voorhoudt, zult u last blijven houden van het KTM-syndroom. Want daar wilt u niet aan herinnerd worden?

Het merkwaardige is dat uw "analisten en ideologen" in het zoeken naar verklaringen voor uw falend leiderschap, helemaal terug gaan naar 300 jaar terug. Want we zijn "slachtoffer" geweest van het kolonialisme, van 300 jaar slavernij en onderdrukking ten tijde van contractarbeid. Natuurlijk is het belangrijk de geschiedenis te kennen om het heden te begrijpen en te verklaren. Maar alleen blijven hangen in het verleden en de schuld van je eigen falen zoeken bij de ander, zorgt ervoor dat er teveel energie verloren gaat.

We leven in een wereld die met elkaar verbonden is. De coronaviruspandemie is een dramatisch voorbeeld van die verbondenheid. De realiteit van het heden is een gevolg van het recente verleden en dat ervaren en voelen wij dagelijks. Bijna een jaar na de verkiezing is deze regering inderdaad bezig te werken aan verbeteringen door fundamenten te leggen voor een goede toekomst. Daarvoor moet zij eerst de financieel-economische maffiapraktijken opruimen, controlerende instituten weder opbouwen en tegelijk dealen met de grootste crisis namelijk de coronaviruspandemie. Alles wat morgen komt, kunnen we met ons handelen en keuzes vandaag nog beïnvloeden. Daarom zou het de huidige coalitie én de oppositie sieren om de goede dingen die in de maak zijn voor morgen – voor een betere toekomst voor het Surinaamse volk – breed te ondersteunen.

Stanley Ramkhelawan