Column: Politieke Borrelpraat 648

"Broeders van de zuiptafel, kennen jullie dit schoolversje nog?
Tok tok tok,
Ruzie in het kippenhok
Vader Haan zegt: Wees toch stil
Wat een herrie en gegil…”
“Ja, ik ken dat nog, uit vervlogen tijden toen nog echt onderwijs werd gegeven.”
“Ja, nu worden normen verlaagd en lukt dat ICT-onderwijs nog niet zo goed.”
“Een taal- en onderwijskundige drukt ons hierover met de Neus op de feiten in haar artikel op Sterrennieuws en geeft bruikbare adviezen.”
“Helaas is de politieke wil om veel kapitaal vrij te maken om dit soort adviezen voor het openbaar onderwijs door te voeren al jaren afwezig.”
“Aardappelen, uien, voedselpakketten, bonusjes en extra loonronden zijn belangrijker.”
“Daarom zet wie het kan betalen zijn kind op een particuliere school, of bij het B.O….”
“Wat is B.O., meester? Beter Onderwijs?”
“Nee, hoewel… B.O. staat voor Bijzonder Onderwijs, vooral de scholen van het RKBO zijn gewild, en ook een aantal van de EBGS en sommige gemeentescholen.”
“Maar er zijn ook een aantal gewilde openbare scholen met een goed en gemotiveerd onderwijsteam. Maar helaas zijn er ook veel meer die…, nou ja, laat maar.”
“Waarom haalde u dat gedichtje over ‘tok tok tok’ aan?”
“Beste jonge vriend, zie toch ons kippenhok. In plaats dat daar beleid wordt gevoerd, zitten de kippen maar onderling te kibbelen, te halen en te trekken, elkaar in de wielen te rijden, te vechten om elkaars eieren en allemaal met hun eigen tok-tok kukeleku-woordvoerder …”
“Maar zo is het beleid in ons land al sinds ik me kan herinneren?”
“Klopt en daarom zitten we nu in die opgestapelde rommel die we niet durven en kunnen en willen opruimen.”
“Velen hadden gehoopt op verandering na de verkiezingen. Wat zien we na 6 maanden? Delen van het volk kreunen en mopperen en zijn moe van alles.”
“Dan vechten twee oranje kippen over de baggerdiepte van de vaargeul. Jeetje, wat  kan mij die ene diepere meter in de modder schelen? Ik moet dinsdag naar de oog poli in het AZ en nu hoor ik dat ik het AZ liever moet mijden, want al de ingangen zijn onder water.”
“Zelfs de hoofdingang, checkpoint Charlie, is verplaatst.”
“Maar patiënten met Covid worden wel met loeiende sirene tot in bakapasies opgehaald, maar mensen met andere aandoeningen moeten het AZ mijden, da hoe dan?”
“Klaag niet, beste Jules, dit is een tijdelijke maatregel.”
“En straks dan als de Grote Regentijd aanbreekt?”
“Dan sta je daar als lijdzame patiënt onder een tent buiten te wachten. Als het regent moet je bij elkaar kruipen, hoe kan je die anderhalve meter tussenruimte handhaven?”
“Plus bepaalde tenti e leki, banken worden nat door inwaaien en er vormen zich plassen onder de tent tussen al die kapotte tegels.”
“Dat trottoir vanaf de hoofdingang tot voorbij de ingang van de Eerste Hulp ziet er echt uit alsof daar jaren terug een oorlog heeft gewoed en alles precies zo is gelaten.”
“Klopt helemaal. Kuilen, modderpoelen, dwars geparkeerde auto’s, onkruid, afgebrokkelde trottoirranden, ben ik wat vergeten?”
“En natuurlijk die verstopte lozingen Hoe lang geleden zijn daar niet de kolkenzuigers langs geweest?”
“En dan staat daar een al lang niet meer functionerend bushuis waar zwervers in slapen en van alles doen.”
“En aan de overkant, bij het militair ziekenhuis, wordt een deel van het trottoir gebruikt als een mini roll on, roll off bus-terminal. Het voldoet wel aan een behoefte.”
“Mi dati, ik ben radicaal in zo een geval. Gewoon met een zware bulldozer vanaf de ene hoek bij de Flustraat tot ingang van de EHBO alles tot een kwart meter diep wegdozeren.”
“Alles?”
“Ja, alles. Van  verbrokkelde trottoirbanden, paaltjes, losse tegels, bushuisje, onkruid, gedumpte rommel, alles!”
“Helemaal met je eens. En dan alles ophogen, aanstampen en opnieuw met die smalle, dikke stenen betegelen en niet met die waardeloze platte vierkante tegels.”
“Daar zullen honderden mensen die daar dagelijks komen en steeds bijna hun nek breken, enorm blij mee zijn.”
“Mensen die slecht ter been zijn, met dichtgeplakte oog, met gespalkte ledematen, hoogzwangeren, ouderen in een rolstoel, zijn dat geen mensen? Moeten die nu allemaal naar hun huisdokter?”
“Daar moet je je druk om maken, dat moet je als eerste oplossen. Dan kunnen we gaan modderen over die vaargeul en interventie van vader Haan vragen.”
“Klopt. Los dat ding onderling zelf op, zoals twee andere kippen deden met avondklokpasjes aan landbouwers en vissers.”
“Heel goed dat ze dat niet op het bord van vader Haan hebben geschoven.”
“Ja, want vader Haan kan dan rustig op zijn stok bijkomen van al dat heen en weer rennen langs mediahuizen om steeds min of meer hetzelfde flashback- en mooie dromen-verhaal te vertellen.”
“Klopt, laat hij rustig aansterken van zijn Covid-positivisme, en op z’n loopband conditie opbouwen en vanuit zijn Room met Zoom toezicht houden op het beleid van zijn raskippen en kraskippen onder leiding van hun vice-Haan.”
“Klopt als een kip. Anders loopt vader Haan het risico overwerkt te raken en echt van zijn stok en stokje te vallen en dan neemt die vice-Haan over.”
“Dan zijn we echt in de aap…, sorry, dat ligt gevoelig sinds die spotprent van Asmo, …dan zijn we echt in de Haan gelogeerd.”
“En intussen bekijken wij, de oudjes met ons gedevalueerd pensioen, het maar, samen met de chronisch zieken, de sociaal zwakkeren, de weduwen en wezen, tja.”
“Niet zo negatief, meester. We kennen tenminste geen echte natuurrampen. Hooguit wat rukwinden, een paar vliegende zinkplaten, wat wateroverlast, een beetje aardbeving in ons buurland en een withete ex-first lady die niet langs het politiekordon mocht.”
“Klopt, voor de rest geniet ik van die rust elke avond na zeven uur, hoewel sommigen toch boren en vaak met een enorme snelheid zonder licht over bijvoorbeeld de Kwattaweg rijden.”
“En als ze gepakt en beboet worden, maken ze nog erbij ruzie met de politie! Dan ga je maar een avondje naar het bureau Keizerstraat, meki yu kies’ verstang.”
“Heren, ons vervoer staat al op ons te wachten, time to go home, proost.”  

Rappa