Willem Baldew is op 11 april 1934 geboren aan de Willemstraat te Paramaribo, uit ouders van de Brits Indische contractanten die zich hadden gevestigd te Mariënburg in Commewijne. Grootvader Jadunandan Baldew en grootmoeder Sarjoodei Raghoober vestigden zich later met hun gezin te Rust en Werk alwaar hij als koopman werkte. In de jaren veertig vertrok de familie naar Albina, in tegenstelling tot velen uit de contractantengroep, die zich zouden vestigen in Saramacca en Nickerie. Grootvader Baldew begon in Albina de veerdienst tussen Albina en St Laurent en tegelijkertijd werd tussen Moengo en Albina een busdienst opgestart om het personenverkeer in goede banen te leiden.

In die tijd moest men om Albina te bereiken, vanuit Paramaribo met de boot vanaf SMS veersteiger aan de Waterkant vanuit de Surinamerivier via de Commewijnerivier en de Cottica, acht uren varen naar Moengo. Vanuit Moengo ging men vervolgens met de 'houtenbus Marowijne Master', van Le Grand Baldew naar Albina. Deze reis duurde bijkans drie uren.

De familie heeft de ontwikkeling van het Marowijne-gebied serieus ter hand genomen, toen ze zich ook in Moengo ging bezighouden met het personeelvervoer van de Suralco. Op de familie werd vanuit de leiding van Bruynzeel ook een beroep gedaan om de bosexploitatie op zich te nemen in het Pattamacca-gebied. Neef Sewnarain Baldew heeft hier een belangrijke rol in vervuld.

Bij de totstandkoming van de Oost-Westverbinding in 1964, werd een directe busverbinding tussen Paramaribo via Moengo naar Albina gestart. Met de 'Marowijne Express' maakte Willem Baldew een aanvang met het upgraden van het bustransport naar Marowijne. De lange tocht van 11 uren veranderde in een twee uur durende busreis naar Albina, 147 km verwijderd van Paramaribo. Deze operatie die dagelijks werd uitgevoerd zou met de Binnenlandse Oorlog in 1987 tot stilstand komen.

In 1975 bij de ontwikkeling van het West-Suriname project heeft Le Grand Baldew het bustransport van personeel naar dit gebied mede helpen uitvoeren. Omstreeks die tijd werd in Frans-Guyana gestart met de bouw van het ruimtevaartcentrum CNES in Kourou en samen met boezemvriend Piet Chin Ten Fungh begon Baldew de doorverbinding met Frans-Guyana.

Het toeristenvervoer tussen Suriname en Frans-Guyana kwam verder op gang en de bekende plekken als Duivelseiland en de hoofdstad Cayenne werden regelmatig aangedaan. Wekelijks werden passagiers van Air France naar de luchthaven Rochambeau, tegenwoordig Felix Eboué, vervoerd, met eindbestemming Parijs-Nederland.

Bij de uitbraak van de Binnenlandse Oorlog in 1987 kwam er een dieptepunt in de operatie Marowijne waarbij de gehele infrastructuur werd vernietigd. In 1992 bij het vredesakkoord in Kourou werd de repatriëring van 5.000 vluchtelingen door de UNHCR gestart. Le Grand Baldew  heeft toen gedurende een jaar de logistieke operatie uitgevoerd.

Bij de herdemocratisering in 2000 kwam er zichtbaar meer vertrouwen vanuit het buitenland en met name het toerisme kwam in de lift. Buscovery Tours Inc. werd door Baldew opgericht om samen met Le Grand Baldew als carrier het toerisme in Suriname naar een hoger peil te brengen. Het toeristenvervoer naar en van de Johan Adolf Pengel Airport kwam met nieuwe initiatieven op een hoger peil en met luxe bussen van Le Grand Baldew werden dagelijks hotelgasten vervoerd naar en van de JAP-Airport.

Met het certificeren van de bedrijven Le Grand Baldew NV en Buscovery Tours Inc in 2010, werd een hoogtepunt bereikt dat moeten zorgen voor verdere groei en behoud van de kwaliteit van het vervoer tussen de drie Guyana’s.

In de afgelopen tien jaar heeft het bedrijf wederom als gevolg van de heersende crises, een dieptepunt bereikt. Er dienen zich thans wederom nieuwe kansen aan om in de komende vijf jaren een goede doorstart te maken.

Willem Krishnarainpersad Baldew was weduwnaar van Rosemarie Panday met wie hij 61 jaar in de echt was verbonden en laat een gezin van zes kinderen, zes kleinkinderen en een achterkleinkind achter.