Het eindresultaat, een stad voor ongeveer 100.000 inwoners, behoort een gezamenlijk product van ons allen te zijn, iets waar iedere Surinamer trots op kan zijn. En daar zal veel discussie en studie aan vooraf gaan. Dit is een project van jaren. Volgens de PALU zou de regering best de eerste aanzet kunnen geven door het voorstel te adopteren en een onbezoldigde werkgroep of commissie daarvoor te installeren. Voor dit werk is niet het geld, maar de inspiratie van belang.

Een nieuwe HOOFDSTAD is dus de plaats dus waar het centrale gezag van Suriname zetelt. Dat wil dan ook zeggen dat de zetel van de president en de hele regering, De Nationale Assemblee en andere hoge colleges van Staat, de rechterlijke macht etc., daar gevestigd zijn. Dit zal trouwens de druk op allerlei voorzieningen in Paramaribo ook heel erg verlichten. Maar dit laatste is niet de belangrijkste achterliggende gedachte. De noodzaak van een nieuwe hoofdstad op de plek waar dat volgens de PALU het best tot zijn recht komt, namelijk midden in het land, heeft in de eerste plaats te maken met de behoefte om natievorming te stimuleren, en met het optimaal benutten van ons totale grondgebied.

De plaats waar Paramaribo ligt, aan de monding van de Surinamerivier, was in de tijd van de plantages een uitstekende locatie voor de functie die het toen vervulde, namelijk als controlepost voor alles wat binnenkwam en eruit ging. Sinds onze onafhankelijkheid hebben we in Suriname er meer behoefte aan dat de hoofdstad als zetel van het nationale gezag, een bindende en stimulerende factor voor de ontwikkeling van de natie vormt. 

Hiervoor is een andere strategische locatie nodig, namelijk een van waaruit het totale grondgebied van Suriname tot ontwikkeling kan worden gebracht. Mikpunt is daarbij vooral om alle Surinamers, waar die ook mogen wonen op dit grondgebied, meer te betrekken bij en deelgenoot te maken van die nationale ontwikkeling. Op dit moment is Paramaribo, ook in bestuurlijk opzicht te ver voor een groot deel van de bevolking en kan het centrale gezag zich daar ook moeilijk laten gelden. Men voelt zich in het binnenland daarom vaak aan zijn lot overgelaten.

Het is volgens de PALU belangrijk dat wij als Surinamers ‘ownership’ nemen van de nieuwe hoofdstad en daarom vanaf het begin erbij betrokken worden. De uitvoering van dit project, vanaf de discussies erover in de beginfase, tot aan de uitvoering over enkele jaren, zal een enorme positieve invloed hebben op vrijwel alle sectoren in ons land en zeker ook op het totale binnenland. De nieuwe hoofdstad moet voor Suriname en de Surinamers iets worden van grote nationale eer en trots en het zal op het lijstje van elke buitenlander en toerist moeten staan als ‘must see’.

De PALU heeft uiteraard alle medewerking toegezegd, mocht de regering van mening zijn dat het bovenstaande past in haar nationale beleid. Dit zou trouwens een meerjarenproject worden dat, indien goed aangepakt, door meerdere regeringen achter mekaar zal worden uitgevoerd.