De chirurg was in 2014 aangeklaagd door een bedrijfsarts, die hem betichtte van schending van het beroepsgeheim. De chirurg kreeg in 2013 een patiënt binnen via de Spoedeisende Hulp, die de volgende dag gelijk geopereerd moest worden voor een opgelopen maagperforatie. De gezondheidssituatie van de patiënt verbeterde niet en binnen enkele dagen volgden nog twee operaties. 

Zijn werkgever plaatste vraagtekens achter zijn verslechterde medische toestand en vroeg de chirurg om nadere informatie. Er volgde een briefwisseling tussen de twee, wat uiteindelijk resulteerde in het ontslag van de bedrijfsarts. 

De bedrijfsarts beschuldigde de chirurg ervan dat die privé medische informatie van de patiënt had doorgespeeld aan het bedrijf. Dit had geleid tot zijn ontslag als bedrijfsarts en aantasting van zijn goede naam en eer als huisarts. Hij pikte dit niet: de specialist zou trouwens opzettelijk verkeerde informatie hebben doorgegeven. Daarom sleepte hij de chirurg voor het tuchtcollege. 

Drie jaar later, in januari 2017 legde het Tuchtcollege, voorgezeten door rechter Anand Charan de specialist de tuchtmaatregel van waarschuwing op voor het schenden van het beroepsgeheim. 

De kamer van het hof, voorgezeten door rechter Dinesh Sewratan, behandelde de zaak in hoger beroep en vernietigde het oordeel van het Tuchtcollege. Het hof constateerde dat de patiënt nog in leven was ten tijde van de briefwisseling tussen de werkgever en de specialist. Er is volgens het hof niet gemotiveerd weersproken dat de specialist met toestemming van de patiënt diens medische informatie heeft verstrekt.

Het beroepsgeheim houdt in dat privé informatie van patiënten die zij aan hulpverleners doorgeven, niet zonder hun toestemming wordt verstrekt aan derden of voor andere doeleinden wordt gebruikt. “Het beroepsgeheim strekt er niet toe bescherming te bieden aan medische zorgverleners. Het beroepsgeheim draagt verder niet in zich dat specialisten voorafgaand aan het verstrekken van medische informatie over patiënten, de huisarts van de patiënt dienen te consulteren”, gaf het hof aan. 

In één adem tikte het hof de specialist wel op de vingers voor het doorgeven van informatie aan de bedrijfsbeveiliging van de werkgever. Dit verdient “geen schoonheidsprijs” stelde het hof.