Santokhi kent de deugnieten
20 Aug 2020, 09:08
foto


President Santokhi heeft ongetwijfeld een goed overzicht van de boeven en hun trawanten die het land hebben kaalgeplukt. Maar hij zit met een coalitiegenoot op zijn nek die zijn vaart vertraagt. Voor de machtsoverdracht werd een onnodige "memorandum of understanding" ondertekend door NDP, VHP en ABOP. Een afspraak was het voorkomen van "een heksenjacht op politiek andersdenkenden". Een ketterjacht is nooit goed, maar dieven en rovers moeten niet worden beschermd.

De NDP is bang haar pionnen en invloed in instituten te verliezen. Maar wie heeft geknoeid of heeft laten knoeien moet zonder pardon worden weggestuurd. Je maakt jezelf zwak en belachelijk door zulke types te handhaven.

Goed nieuws is dat deugnieten al onder de loep worden genomen bij het Staatsziekenfonds, de Surinaamse Postspaarbank en de Centrale Bank van Suriname. Ook ex-minister van Financiën Hoefdraad wordt opgespoord. Ronduit teleurstellend was het willen handhaven van districtscommissaris Mike Nerkust en het handhaven van Andy Rusland als president-commissaris bij EBS, beiden prominenten van de NDP. Het druist in tegen de volkswil en ruikt naar verraad.

Tegen beiden bestaan ernstige bedenkingen over behoorlijk bestuur. Al worden deze benoemingen teruggedraaid, het geeft een huiverig gevoel dat de afgezette machthebbers kennelijk nog invloed uitoefenen en hun verzoeken worden ingewilligd. De regering moet open zijn over haar redenen om iemand in een bepaalde functie te handhaven of te benoemen, want moeizaam verkregen vertrouwen kan snel afbrokkelen.

Bij het benoemen en handhaven van NDP-prominenten wijzen de vingers naar vicepresident Brunswijk. De ABOP-leider is de onbetrouwbare poot van de regering. De voorzitter-eigenaar-alleenheerser van de ABOP verwelkomt NDP’ers die op zoek zijn naar beschutting of invloed. De ABOP moet oppassen dat haar voorzitter niet verstrikt raakt in het corrupte netwerk van de paarse partij. Hij hengelt overenthousiast in de vijver van de NDP. Alsof de ABOP geen goede vissen in de eigen vijver heeft.

Maar bij meneer Brunswijk gaat het ook om machtslust, eerzucht en zelfadoratie. Hij wil koste wat kost op de stoel van de president gaan zitten. Hij wilde ook per se een dag voorzitter zijn om zijn spiegelbeeld te bewonderen steeds wanneer hij DNA binnenloopt. Nu loopt hij stage als vicepresident en probeert hij volzinnen uit te spreken. De ABOP-leider is een ijzervreter uit de gangsterjaren 80 met een strafblad, en lijkt in de voetsporen te willen treden van ex- president Bouterse.

Hij heeft weliswaar karakter getoond door in de nacht op te springen en zich te haasten naar de sporthal toen hij hoorde dat er met stembiljetten en processen-verbaal werd gesleept, maar het was ook zijn belang om fraude te voorkomen. Vooralsnog is meneer Brunswijk niet meer dan een etnische leider met een gespierde stijl en de droom van het presidentschap. Om president te worden is meer nodig, vooral een heldere visie en een betrouwbare inborst. Suriname zit niet te wachten op een cryptoboutist. Je kan niet twee meesters dienen.

President Santokhi moet zijn tanden laten zien. Hij is toch de baas, of niet? Hij moet meer moeite doen om de namen van verdachte figuren en hun schuld met een rode pen dik te omcirkelen en te bannen uit zijn bestuur. Deze figuren op hoge posten laten, toont dat je sympathie hebt met de oude schurken en hun systeem, dat je ze waardigheid en aandacht geeft die ze niet verdienen. Het zijn types die horen bij een systeem dat medeplichtig is aan spectaculaire geldverdampingen en door hun incompetentie en grenzeloosheid ten val zijn gebracht. Staatsmiddelen verdwenen met hulp van personen in hoge posities.

Wie instemt met diefstal verdient evenveel straf als de dief. Er zijn mensen die niets hebben gestolen, geen geld hebben overgehouden aan de fufuru, maar toch veel hebben gestolen, omdat ze zwegen of geen toezicht hielden en aanleiding gaven tot enorme verduisteringen en diefstallen. Ze spanden samen met lieden die overal grepen en graaiden waar ze maar konden. Met zulke mensen moet je niet samenwerken.

Het kwaad is op 25 mei niet alleen gestopt door goede mensen. Het is ook een fout in het karakter van de deugnieten die hen uiteindelijk ten val heeft gebracht. Vicepresident Brunswijk moet dit goed beseffen. De ABOP had beloofd om af te rekenen met de NDP. Door NDP-prominenten te ondersteunen worden de kiezers verraden en komt de vicepresident over als een ‘toe mofo gon’. Er is een gezegde dat ‘boeriki bakasei lontoe ma a ka fokanti’. Daar denk je dan ook aan. Het is de NDP gelukt om tweedracht te zaaien in de ABOP en de ‘eenheid van beleid en bestuur’ van president Santokhi een deuk te geven.

Het probleem is niet dat een paar boeven aan het tjasnet van justitie zullen ontsnappen. Het is dat het net van de ABOP-leider paarse deugnieten verwelkomt, aanmoedigt, accommodeert of laat binnendringen. Dit laat zien hoe stevig de corruptie geworteld is. ‘Vertrouw het paard niet, Trojanen.’

D. Balraadjsing 
Advertenties