Oproep tegen verdere verspreiding van Covid-19

Er is een wereldcrisis ontstaan, veroorzaakt door een pandemie, die ook ons land Suriname heeft bereikt. Hierdoor is écht iedereen genoodzaakt maatregelen te treffen. Wij lijden allemaal, naarmate de ziekte zich verspreidt. Wij condoleren elkaar voor elk slachtoffer, elke burger die het niet heeft gehaald. Degenen die werkzaam zijn in de medische sector hebben het natuurlijk het zwaarst, en wij bidden hun kracht en bescherming toe!

Wij allen, die deelnemen aan de samenleving hebben een rol te vervullen om de verspreiding te voorkomen! De Bijbelse opdracht is: Bid en werk!! Vandaar dat wij ook waakzaam rondkijken wat er gebeurt en bij misstanden alarm slaan! Als het niet goed gaat en niemand er wat van zegt, terwijl er misstanden zijn, dan zijn wij medeschuldig. Wij moeten ze dus doorgeven, zodat er wat aan gedaan kan worden!

In dat verband schrijf ik dit stuk: er zijn verschillende winkels in ons land die hard hun best doen om zich aan alle regels te houden die de Covid-19 pandemie moeten tegen gaan. Een winkel is natuurlijk een plek die door meerdere mensen wordt bezocht en is dus makkelijk een bron van verspreiding. Jammer genoeg zijn er nog steeds enkele winkels waar er helemaal geen rekening wordt gehouden met de klant en waar men juist verspreiding van het virus zeer makkelijk maakt.

Ik ging samen met mijn moeder naar een supermarkt bij haar in de buurt, aan de Martin Luther Kingweg. Een zeer druk bezochte supermarkt. Toen wij klaar waren met de inkopen, (mijn moeder haar inkopen voor de hele maand!) merkte ik tot mijn grote schrik dat er een lang stuk plastic voor de kassa is aangebracht zonder opening! Let wel: bij elk product dat de klant koopt en bij elke betaling is de klant verplicht om het inmiddels zéér smerig geworden stuk plastic dat voor de kassa hangt aan te raken. Dat betekende voor ons met een deel van onze arm, alle boodschappen door het tot over de rand van de toonbank hangend stuk plastic moesten schuiven.

Bovendien zijn de kassa's in de winkel zodanig geplaatst dat klanten met hun ruggen naar elkaar toe, bijna tegen elkaar aankomen, dus er is geen sprake van' social distancing'!

Zeer geschokt door de situatie van de supermarkt en onder de indruk van de zeer vieze hangende plastic flap die elke klant verschillende malen moét aanraken, belde ik eerst naar het 178 nummer (BOG hotline) en daarna naar Milieubeheer. Ik kreeg van beide instanties het antwoord dat zij niet verantwoordelijk zijn voor de controle en dat ik gewoon naar een andere supermarkt moet.

Maar... maar hoe zit het dan met alle honderden klanten dan die elke dag die winkel wél bezoeken? Hebben zij geen recht op bescherming? Moet de samenleving geen zaken doorgeven waardoor er vele besmettingen voorkomen kunnen worden? Wat gebeurt er als degenen die gevaar zien allemaal zwijgen? Doet mij denken aan het Bijbels verhaal van Kain die, als hem om rekenschap wordt gevraagd over zijn broer Abel aangeeft: Ben ik mijn broeders hoeder?

Ik wil langs deze weg alle autoriteiten die hier iets aan kunnen veranderen benaderen en vragen... a.u.b.... hou de supermarkten in de gaten, want zij kunnen ernstige bronnen van verspreiding zijn als zij op deze manier omgaan met hun klanten!!

Ondertussen hoop ik dat de gemeenschap waakzaam blijft, zodat dit soort misstanden aangepakt zullen worden. Als Christen zeg ik nogmaals: Bid en Werk!!

Joan Kross